Morgunblaðið - 25.04.2003, Page 27

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 25. APRÍL 2003 27
Vinnuskólinn býður fjölbreytt útistörf
í sumar fyrir nemendur í 8., 9. og 10. bekk
grunnskólum Reykjavíkur.
Upplýsingar og skráning til 30. apríl:
www.vinnuskoli.is
VINNUSKÓLI
REYKJAVÍKUR
Umhverfis- og heilbrigðisstofa
Skúlagata 19 • 101 Reykjavík
Upplýsingasími: 563 2750
Ríkisstjórnarflokkarnir sjá sitt
óvænna og rámar allt í einu í almenn-
ing. Á síðustu stundu er komið að al-
menningi að fá bita af kökunni.
Hvaða köku? Hefur þú séð hana –
ekki ég? Þetta skyldi þó ekki vera
loftkaka? Grátbroslegt! Þessi ríkis-
stjórn á met í braskbakstri. Auðlind-
ir, sameiginlegir sjóðir, láð, lögur og
lausafé hafa verið gefin örfáum með
tilheyrandi fursta- og forstjóravæð-
ingu. Hin þjóðin tekur sér milljónir í
laun og tugmilljónir í starfslok. Laun
verkafólks eru á sama tíma fyrir neð-
an allt velsæmi. Íslenskir og erlendir
auðhringar fá glýju í augun. Hér er
gott að reisa og reka eimyrjuverk-
smiðjur sem enginn vill hafa á sínu
hlaði nema við.
Almenningur hefur verið afétinn í
tíð ríkisstjórnarinnar. Það er engin
kaka, hún er löngu uppurin. Milljarð-
ar hafa verið fluttir frá almenningi í
hendur fárra útvalinna. Forríka
stéttin fitnar eins og púkinn á kirkju-
bitanum meðan fátækt eykst meðal
fullvinnandi kvenna, barnafólks,
fótfúinna og farlama. Skattpíning er
að kreista líftóruna úr öreigum og al-
mennu launafólki sem er að sligast. Á
sama tíma og við greiðum um helm-
ing alls sem við öflum til hins opin-
bera, og kvörtum ekki undan því,
bera peningamenn og fyrirtæki sára-
litla skatta og ábyrgð á velferð okkar.
Auðmenn Íslands hafa sameinast
undir þessari ríkisstjórn. Fjárfestar,
fína orðið yfir braskara, braska hér
heima og heiman – geyma gullið
„sitt“ á öruggum stað og bera „vinnu-
konuútsvar“. Auðmenn Íslands bera
ekki uppi félags-, mennta- og heil-
brigðiskerfið en notfæra sér það í
eigin þágu ef hentar. Svei því! Rétt-
lætiskennd minni er endanlega mis-
boðið. Ég hvet því alla til að hrinda
þessari ríkisstjórn og styðja kjara-
baráttu- og kvenfrelsiskonur eins og
Ingibjörgu Sólrúnu og hennar líka til
valda.
Þjóðarkakan skyldi þó
ekki vera loftkaka?
Eftir Elínu G.
Ólafsdóttur „Milljarðar
hafa verið
fluttir frá al-
menningi í
hendur fárra
útvalinna.“
Höfundur er fyrrverandi borgar-
fulltrúi Kvennalista og í 19. sæti á
framboðslista Samfylkingar.
MJÖG ánægjulegt er, að umræð-
ur um hvort leyfa beri fíkniefni
skuli hafa aukist á undanförnum ár-
um. Afnám fíkniefnabannsins á Ís-
landi er þó trúlega hvergi nærri, að
svo stöddu. Engu að síður eru um-
ræðurnar hollar.
„Lögleiðing lögbrota“
Fyrir nokkru ritaði Egill Ólafs-
son, blaðamaður á Morgunblaðinu,
grein í blaðið, þar sem hann mælti
gegn afnámi bannsins og fjallaði um
rök mín í þessum umræðum. Í sem
allra stystu máli hef ég bent á að
fíkniefnabannið fjölgi glæpum, geri
fíkniefnin hættulegri og skapi fé-
lagsleg vandamál með útskúfun
neytenda þessara efna.
Egill kallaði afnám bannsins „lög-
leiðingu lögbrota“ og talaði um að
t.d. ætti ekki að afnema reglur um
hámarkshraða, þótt þær væru
brotnar. Alveg eins ætti ekki að af-
nema reglur um fíkniefnabann,
þrátt fyrir brot.
Það er rétt hjá Agli að sú stað-
reynd að regla sé brotin er ekki
nægjanleg til að rökstyðja afnám
hennar. En fleira kemur til í tilviki
fíkniefnabannreglunnar. Fíkniefna-
bannið veldur gífurlegum hörmung-
um. Bann við hraðakstri gerir það
ekki.
Afnám bannsins mun
hafa þýðingu
Egill sagði að afnám bannsins
hefði litla þýðingu fyrir þá sem mis-
nota fíkniefni. Því er ég ósammála.
Ef fíkniefnaneytandi þarf ekki að
fremja afbrot til að fjármagna
neyslu sína beitir hann aðra síður
ofbeldi og lendir síður í fangelsi.
Það tel ég mjög þýðingarmikið.
Einnig hefur það mikla þýðingu að
neytendur losni við spillt efni,
blönduð með meiri óþverra en þeim
sem fyrir var. Það hefur líka þýð-
ingu ef neytendur komast hjá því
að taka of stóra skammta, vegna
nákvæmari upplýsinga um
skammtastærð. Þá hefur það þýð-
ingu að neytendur losni úr heimi
glæpa og ofbeldis, njóti umburð-
arlyndis samborgara sinna og fái
svigrúm til að vinna sig úr vanda
sínum.
Frelsi fylgir ábyrgð – og
ábyrgðartilfinning
Sum lögbrot ber að lögleiða. Þá
hætta þau að vera lögbrot. Með því
að leyfa fíkniefnaneyslu er ekki ver-
ið að leggja blessun sína yfir hana.
Margt er heimilt, sem ekki er hollt.
Sem betur fer búum við í samfélagi
sem leyfir okkur að taka eigin
ákvarðanir að mestu leyti, þótt
margar séu rangar. Margt bendir
meira að segja til þess að slíkt fyr-
irkomulag, frelsi, sé til þess fallið
að auka ábyrgðartilfinningu fólks.
Bönn slæva dómgreind, fólk lítur
síður á það sem hlutverk sitt að
skapa sér heilbrigt líf ef það fær
ekki svigrúm til að taka ákvarðanir
um það sjálft.
Um fíkni-
efnabann
Eftir Gunnlaug
Jónsson
Höfundur er fjármálaráðgjafi.
„Fíkniefna-
bannið veld-
ur gífurleg-
um hörm-
ungum.“
Nýjar vörur
Hallveigarstíg 1
588 4848