Morgunblaðið - 16.05.2003, Blaðsíða 38

MINNINGAR
38 FÖSTUDAGUR 16. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Halldóra Har-aldsdóttir fædd-
ist í Reykjavík hinn
30. sept. 1951. Hún
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi mánudag-
inn 12. maí. síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Pálína
Kjartansdóttir, f. 12.
mars 1931, og Har-
aldur Hermannsson,
f. 16. júlí.1928, d. 5.
október 1999. Systk-
ini Halldóru eru: Sigrún, f.
14.5.1954, maki Jón Ástvaldsson, f.
24.1.1951, Bergþóra, f. 1.10.1958,
maki Guðmundur Ómar Þráins-
son, f. 8.9.1957, Herdís, f.
25.3.1963, maki Björn Hjálmars-
Örn, f. 19.10.1969, læknir, Ingólfur
Rúnar, f. 28.10.1970, viðskipta-
fræðingur, Guðrún, f. 31.10. 1974,
nemi, og Örn, f. 17.1.1980, nemi.
Halldóra starfaði lengst af sem
læknaritari og þar af í fjölmörg ár
sem ritari borgarlæknis. Einnig
var hún einkaritari hjá fram-
kvæmdastjóra Eimskips til
margra ára.
Halldóra hafði mikinn áhuga á
garðrækt og einnig hannyrðum.
Hún var einn af frumkvöðlum
stofnunar Hins íslenska búta-
saumsfélags og sat þar í stjórn.
Einnig stóð hún að útgáfu búta-
saumsblaðs ásamt hópi kvenna.
Útför Halldóru verður gerð frá
Digraneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30. Jarðsett
verður í Gufuneskirkjugarði.
son, f. 8.2.1963, Kjart-
an, f. 14.10. 1965,
maki Sigríður Magn-
úsdóttir, f. 17.12.1966.
Halldóra giftist
Kristjáni Ísdal, f.
22.1.1948, þau skildu.
Dóttir Halldóru og
Kristjáns er Ína
Hrund Ísdal, f. 11. júní
1978. Barn hennar er
Brynjar Ingi Ísdal, f.
26. ágúst 1996.
Hinn 6. september
1994 giftist Halldóra
eftirlifandi eiginmanni sínum, Ing-
ólfi Arnarsyni, f. 25.8. 1943. For-
eldrar Ingólfs voru hjónin Örn H.
Matthíasson og Guðrún Ólafsdótt-
ir. Börn Ingólfs eru Hrönn, f.
21.4.1968, markaðsstjóri, Ingimar
Á þeim árum sem Sjálfseignar-
stofnun Landakots sá um rekstur
spítalans var fjárveiting til tækja-
kaupa oft af skornum skammti.
Þetta þýddi að gjörnýta þurfti allan
tækjabúnað og kom þetta ekki síst
niður á röntgendeild spítalans. Það
vildi okkur til happs oft á tíðum að
Haraldur Hermannsson röntgenraf-
fræðingur og félagar hans komu
okkur til bjargar með viðhald og við-
gerðir. Oft varð mér gengið niður á
röntgendeild á þessum árum til að
ræða við Harald um ástand og horf-
ur tækjabúnaðarins og kynntist
þessum sómamanni vel.
Síðar gerðist það að bróðir minn
kynntist dóttur Haralds og varð
tengdasonur hans. Nokkur aldurs-
munur var á Halldóru og Inga en
fljótt kom í ljós hversu heppinn bróð-
ir minn var að hafa kynnst þessari
frábæru konu. Það vakti mikla að-
dáun að sjá hversu samhent þau
voru við að gera upp húsið og garð-
inn við Fífuhvammsveg. Heimsóknir
til þeirra á sumarkvöldum voru sér-
lega áhugaverðar því að Halldóra
tók hlutina ekki neinum vettlinga-
tökum og varð auðvitað mjög fróð
um allt er laut að garðrækt.
Einnig hafði hún postulínsmálun
og bútasaum sem áhugamál og það
var sama sagan, áhuginn var ódrep-
andi og hún naut þessara áhugamála
sinna í botn.
Það var því mikið áfall fyrir okkur
öll þegar Halldóra veiktist af þeim
sjúkdómi sem nú hefur dregið hana
til dauða alltof snemma. Að fylgjast
með henni í þeim veikindum var oft
ótrúlegt, að sjá hve dugleg hún var
og tillitssöm við alla í kringum sig
enda þótt hún gerði sér að sjálfsögðu
ljóst hvert stefndi.
Því sendum við fjölskyldan bróður
mínum og fjölskyldu Halldóru, sem
hafa orðið fyrir miklum missi, inni-
legar samúðarkveðjur.
Ólafur Örn Arnarson.
Elsku hjartans mamma mín, án
þín væri ég ekki það sem ég er í dag.
Í öllum veikindum okkar beggja
studdirðu mig og stóðst við hlið mér.
Hlýja brosið þitt og fallegu hendurn-
ar þínar umlykja mig í minningunni
og ég mun halda áfram að vera sterk.
Guð gefi mér æðruleysi
til að sætta mig við það
sem ég fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því
sem ég get breytt
og vit til að greina þar á milli.
Ína.
HALLDÓRA HARALDSDÓTTIR
 Fleiri minningargreinar um
Halldóru Haraldsdóttur bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.