Morgunblaðið - 29.10.2003, Blaðsíða 32

MINNINGAR
32 MIÐVIKUDAGUR 29. OKTÓBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Brynjólfur GeirPálsson fæddist í
Dalbæ í Hruna-
mannahreppi 3. apríl
1930. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 21. októ-
ber síðastliðinn. For-
eldrar hans voru Páll
Guðmundsson og
Margrét Guðmunds-
dóttir, bændur í
Dalbæ. Systkini hans
eru Svava, f. 20. apríl
1928, Guðmundur
Ísak, f. 3. febrúar
1935, og Jóhann
Halldór, f. 7. mars 1936, d. 28.
nóvember 1987. Uppeldisbræður
Brynjólfs eru Birgir Hafsteinn
Oddsteinsson, f. 22. ágúst 1941, og
Grétar Páll Ólafsson, f. 14. febr-
úar 1947.
Brynjólfur kvæntist 18. júlí
1953 Kristjönu Sigmundsdóttur
frá Syðra-Langholti, f. 17. júní
1933. Börn þeirra eru: 1) Anna, f.
18. júlí 1952, gift Tryggva Guð-
mundssyni. Þeirra
sonur er Hlynur. Áð-
ur átti hún soninn
Kristján Geir Guð-
mundsson. 2) Magn-
ús Páll, f. 30. júni
1956, kvæntur Rut
Sigurðardóttur. Þau
eiga börnin Berg-
lindi Báru, Smára
Kristján, Dröfn og
Brynjólf Geir. Berg-
lind er gift Vilhjálmi
Vilhjálmssyni og þau
eiga Írisi Evu og fyr-
ir átti Vilhjálmur
soninn Andra Má. 3)
Margrét, f. 12. júní 1958. Hennar
kona er Guðrún S. Pálmadóttir. 4)
Bryndís, f. 27. janúar 1965. 5) Sig-
mundur, f. 12. maí 1966. Hans
kona er Helena Eiríksdóttir og
þau eiga börnin Atla, Óskar og
Kristjönu.
Útför Brynjólfs verður gerð frá
Skálholtskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13. Jarðsett verð-
ur í Hrepphólakirkjugarði.
Ef eg mætti yrkja,
yrkja vildi eg jörð.
Sveit er sáðmanns kirkja,
sáning bænagjörð.
Vorsins söngvaseiður
sálmalögin hans.
Blómgar akur breiður
blessun skaparans.
(Bjarni Ásg.)
Nú um veturnætur þegar blómin
eru sölnuð og stráin beygja sig til
jarðar kveður mágur minn og vinur
okkar jarðneska líf.
Fráfall hans kallar fram minningar
sveipaðar ljóma þess trausts og göf-
uglyndis sem þessi góði maður bar
með sér um sitt æviskeið.
Bryngeir ólst upp í glöðum systk-
inahópi á mannmörgu heimili sem var
til fyrirmyndar.
Foreldrarnir, Margrét og Páll í
Dalbæ, bjuggu góðu og farsælu búi
og fljótt var þörf fyrir vinnusamar
hendur samheldinna systkina að
talka til hendinni við bústörfin.
Um miðja síðustu öld var öðruvísi
um að litast í sveitum landsins og
ólíkur hugsunarháttur en nú er, enda
aðrir möguleikar. Má segja að þá hafi
ríkt vorhugur í ungu sveitafólki.
Nýbýli risu víða og fremur var
vöntun á búvörum en hitt, fólk vissi
hvað fósturmoldin frjóa gæti gefið
væri rétt að henni hlúð. Þau Krist-
jana systir mín og Bryngeir voru
meðal þeirra og lögðu óhikað í að
stofna nýbýli með bjartsýnina að leið-
arljósi. Það tókst og býlið látið heita
Dalbær II.
Að byggja allt frá grunni og rækta
jörðina kostar mikla fjármuni og
óendanlega vinnu. Því kom sér vel að
húsbóndinn var kraftmikill og hag-
virkur. Þau hjón bjuggu með fjöl-
breyttan búskap og búið var nokkuð
stórt. Börnin þeirra fimm fóru fljótt
að hjálpa til og það munar um allar
hendur þótt smáar séu í byrjun.
Bryngeir stundaði einnig vinnu utan
heimilis hér í sveitinni, aðallega á
jarðýtu og öðrum vinnuvélum rækt-
unarfélagsins. Það kom sér að hús-
bóndinn var kraftmikill og hagvirkur.
Þá var ekki spurt um hvað klukkunni
leið og bjartar vornæturnar urðu ein-
att sömuleiðis hans vinnutími. Lífið
var endalaus vinna. Konan heima
með börnin ung sá um gegningar
enda hneigð að skepnum og kunni vel
til verka.
Bryngeir undi sér vel hér sunnan
undir fellinu fagra, Miðfellinu, alla
sína ævidaga. Hann trúði á sjálfstæð-
isstefnuna og einstaklingsframtakið
til allra góðra verka og framfara. Það
var oft stutt í spaugsemina, ekki hvað
síst í góðra vina hópi og brosinu hans
gleymir enginn. Eftir að ég flutti að
Dalbæ I skömmu fyrir áramót 1996
kom ég nær daglega til Kiddu og
Bryngeirs og átti margar góðar
stundir á heimili þeirra sem verða
ekki þakkaðar sem skyldi.
Eftir að Magnús Páll sonur þeirra
hafði að miklu leyti tekið við búinu
var eitt af verkum þeirra að taka kjöt
í vinnslu og reyk að hausti. Það fórst
Bryngeiri og Kiddu afar vel úr hendi
sem annað og margar húsmæðurnar
sem blessuðu þau fyrir greiðann.
Þá átti okkar fagra sóknarkirkja í
Hrepphólum stóran hlut í huga og
hjarta Bryngeirs enda var hann trú-
rækinn og sótti mikið guðsþjónustur.
Hann söng í kirkjukórnum í áratugi
og var fjölda ára í sóknarnefnd. Upp-
bygging safnaðarheimilisins var hon-
um mjög hugleikin á sínum tíma og
lagði hann þar gjörva hönd að með
ómældum vinnustundum.
Hin síðari ár voru Bryngeiri erfið,
enda átti hann við mikil veikindi að
stríða. Hann tók sinni vanheilsu með
jafnaðargeði og þeirri ró sem svo oft
einkenndi þennan góða dreng. Líkn-
samur getur dauðinn orðið þeim sem
eiga erfiða spítalavist án afls og mátt-
ar.
Bryngeir er nú genginn á vit þess
er öllu ræður. Megi vegferð hans hjá
þeim Guði sem hann trúði á verða
björt og blíð.
Eiginkonu, börnum og öðru vensla-
fólki votta ég djúpa samúð.
Sigurður Sigmundsson.
Látinn er Bryngeir, mágur minn,
mikill öðlingsmaður.
Okkar kynni hafa varað í meira en
sex áratugi en urðu fyrst að marki ná-
in, þegar hann og Kristjana systir
mín felldu hugi saman og hófu sam-
búð fyrir meira en 50 árum. Þau áttu
gullbrúðkaup á sl. sumri.
Bryngeir var þeirrar gerðar að öll-
um hlaut að líka vel við hann, enda
var hann vinmargur mjög. Honum
var margt til lista lagt og hann vildi
allra götu greiða, þeirra er til hans
leituðu og þeir voru ófáir.
Mér er kunnugt um að aðrir munu
gera lífshlaupi hans nánari skil og
langar minningargreinar eru mér lítt
að skapi, en ég vil að leiðarlokum
votta minningu hans virðingu og
þakka langa og ánægjulega sam-
fylgd. Þar bar aldrei skugga á.
Systur minni og börnum þeirra,
öllum afkomendum og tengdafólki
votta ég samúð.
Minningin um góðan dreng og hug-
ljúfan mun lifa meðal ástvina og
þeirra mörgu, er þekktu heiðurs-
manninn Bryngeir í Dalbæ.
Jóhannes og Hrafnhildur,
Syðra-Langholti.
Okkur langar að minnast föður-
bróðurs okkar, hans Bryngeirs sem
við kveðjum í dag.
Bryngeir hefur alla tíð verið stór
hluti af okkar tilveru, þar sem við er-
um fædd og uppalin í „ömmubæ“.
Frændi okkar var stór maður vexti
og minnisstæðar eru stóru hendurn-
ar hans, sem barnshendur hurfu
hreinlega í. En hann hafði líka stórt
og hlýtt hjarta, sem lýsir sér best
með umhyggju fyrir okkur krökkun-
um á næsta bæ.
Sérstaklega langar okkur að þakka
honum hversu góður hann var okkur
þegar við tókumst á við mikla erfið-
leika í okkar lífi. Hann var þá alltaf
tilbúinn að leiðbeina okkur og hjálpa
um hvaðeina sem þurfti að leysa,
hvort sem það var burður í fjósi, við-
gerðir á vélum eða önnur verkefni
sem upp komu í daglegu amstri. Og
aldrei lét hann annað í ljós en við vær-
um fullfær um verkefnin og meir en
það ef eitthvað var, þó að efalítið vær-
um við á stundum óttalegir kjánar.
Miðfellshverfið þar sem Dalbæirn-
ir standa sem útverðir í austri er afar
þéttbýlt. Þar hefur alla tíð ríkt mikil
samheldni milli bæja og samstarf og
samvinna án efa verið meiri en geng-
ur og gerist.
Sambandið á milli fjölskyldnanna á
Dalbæjarhlaðinu hefur alla tíð verið
gott og sem dæmi um það standa
vélageymslur bæjanna hlið við hlið og
alltaf hefur verið sjálfsagt að skreppa
yfir og fá lánuð verkfæri og annað
sem skyndilega hefur vantað.
Bryngeir var bóndi sem hikaði ekki
við að feta ótróðnar slóðir, hann var
t.a.m. svínabóndi og einnig bjuggu
þau Kidda um tíma með endur og
gæsir. Kannski var það vegna þess að
hæfileikar hans lágu á ýmsum sviðum
en hann var listfengur og bæði málaði
og smíðaði ýmsa hluti úr járni. Þá
hafa margir notið snilli hans við
vinnslu og reykingu á kjöti sem var
honum í blóð borin og hann sjálflærð-
ur til.
Í dag erum við full þakklætis fyrir
þann tíma sem við áttum með Bryn-
geiri, minningabrotin streyma fram
og við brosum í kampinn yfir ýmsu
sem á dagana hefur drifið.
Síðustu mánuðir hafa verið Bryn-
geiri erfiðir sökum mikilla veikinda
og hann var sáttur við að kveðja.
Elsku frændi, hafðu kæra þökk
fyrir allt.
Elsku Kidda og fjölskyldan öll,
innilegar samúðarkveðjur,
Sigurður Ingi, Arnfríður, Páll,
Margrét og fjölskyldur.
Raungóður drengskaparmaður
eru orð sem koma í hug þegar ég
minnist Bryngeirs og fjölmargra
ánægjulegra samskipta við þau
Kristjönu, hjónin í Dalbæ. Þessi sam-
skipti gátu verið allt frá því að hittast
í versluninni Grund, setjast þar
kannski að kaffibolla og spjalli eða til
þess að undirbúa eða taka þátt í stór-
veislu heima eða að heiman. Bryngeir
var ómissandi maður í kirkjukórnum,
glaðastur allra þegar létt var yfir
hópnum og fundvís á ráð til úrbóta ef
vandamál bar að höndum.
Gott var að eiga hann að granna og
vini.
Samúðarkveðjur sendum við
Harpa fjölskyldu hans.
Ingi Heiðmar Jónsson.
Elsku afi. Takk fyrir allt það
skemmtilega sem við gerðum saman.
Allar ferðirnar sem við fórum saman
BRYNJÓLFUR GEIR
PÁLSSON
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
JÓHANN KJARTAN BJÖRGVINSSON
frá Grænuhlíð
í Reyðarfirði,
lést í Hulduhlíð, Eskifirði, fimmtudaginn
16. október.
Jarðarförin fer fram frá Reyðarfjarðarkirkju
föstudaginn 31. október kl. 14.00.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Sigurborg Sigurðardóttir,
Arnór Baldvinsson, Susan Pichotta,
Laila Sigurborg Arnórsdóttir.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUDMUND KNUTSEN
dýralæknir,
Fjólugötu 3,
Akureyri,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju föstu-
daginn 31. október kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en
þeir, sem vilja minnast hans, láti líknarfélög
njóta þess.
Jón Gudmund Knutsen, Jóna Birna Óskarsdóttir,
Gunnar Sverre Knutsen, Brynja Þóranna Viðarsdóttir
og afabörn.
Minningarathöfn um ástkæran sambýlismann
minn, föður okkar, fósturföður, tengdaföður,
afa, langafa, bróður og mág,
KRISTIN ÓLA KRISTINSSON
bifreiðasmið,
Torrevieja,
Spáni,
sem lést á sjúkrahúsinu í Alicante á Spáni
þriðjudaginn 14. október, fer fram frá Bústaða-
kirkju föstudaginn 31. október kl. 13.30.
Eva Kristiansen,
Jens Pétur Kristinsson Jensen, María Steindórsdóttir,
Kristinn Ragnar Kristinsson,
Svava Margrét Kristinsdóttir,
Anna Inga Kristinsdóttir,
Anna María Garðarsdóttir, Jón Axel Tómasson,
Jón Karlsson, Sigrún Gunnarsdóttir,
Kristinn Þór Kristinsson, Nicole Kristinsson,
Frímann Ægir Frímannsson, Sigríður Sveinbjörnsdóttir,
Jórunn Ósk Frímannsdóttir, Sigurbjörn Jónasson,
Einar Ágúst Kristinsson, Rebekka Ingvarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, dóttir,
amma og fyrrverandi eiginkona,
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
Heiðarlundi 3G,
Akureyri,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju föstu-
daginn 31. október kl. 10.30.
Jón Kristinn Sveinmarsson, Linda Björk Sigurðardóttir,
Hólmfríður Sveinmarsdóttir, Sigurður Pálsson,
Sigurður Rúnar Sveinmarsson, Anna Sólmundsdóttir,
Fjóla Sveinmarsdóttir, Ingvar Ívarsson,
Sóley Sveinmarsdóttir, Pétur Már Björgvinsson,
Sigrún Gunnarsdóttir,
ömmubörn og
Sveinmar Gunnþórsson.
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN PÁLSSON
frá Norðfirði,
lést á dvalarheimilinu Hraunbúðum, Vest-
mannaeyjum, mánudaginn 27. október.
Jarðarförin fer fram frá Norðfjarðarkirkju laugar-
daginn 1. nóvember kl. 11.00.
Steinunn Jónsdóttir, Hallgrímur Hallgrímsson,
Pálmar Jónsson, Thongkham Chaemlek,
Þorsteinn Jónsson, Sólveig Þorsteinsdóttir,
Unnar Jónsson, Ingibjörg Brynjarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
Erfidrykkjur
Heimalöguð kaffihlaðborð
Grand Hótel Reykjavík
Sími 514 8000