Morgunblaðið - 26.02.2004, Side 47

guð og englana að passa þig og
þurrka tárin hjá mömmu þinni,
pabba og Sögu stóru systur.
Bless, elsku Marta, sakna þín sárt.
Þinn vinur
Stefán Ingi.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgr. Pét.)
Elsku litla Marta er dáin. Við er-
um öll harmi slegin. Ljúfsárar minn-
ingar um skemmtilegar samveru-
stundir í Björtusölum og víðs vegar
um landið koma upp í hugann. Minn-
ingin um glaðlyndu stelpuna með
stóru augun og ljósu krullurnar mun
lifa í hjörtum okkar um ókomna tíð.
Elsku Trausti, Vigdís og Saga, þið
hafið misst engilinn ykkar. Engin
orð fá lýst samúð okkar og harmi á
þessari sorgarstundu. Megi minn-
ingin um yndislega stelpu sem aldrei
hverfur, lina sárustu sorgina og
hjálpa ykkur í gegnum þennan erf-
iða tíma.
Atli, Birna og Sara.
Það er mikil sorg hjá börnunum
og starfsfólkinu á Fífusölum. Marta
litla er dáin. Aldrei aftur fáum við að
heyra hláturinn hennar, grátinn
hennar eða horfa í stóru augun
hennar. Marta byrjaði á Leikskól-
anum Fífusölum 1. nóv. 2002, þá rétt
orðin eins árs. Hún var að byrja að
taka sín fyrstu spor og tjá sig með
orðum. Á þessu rúma ári fylgdumst
við með henni þroskast og stækka.
Marta lærði snemma að tala og það
var ósjaldan sem hún heyrðist segja:
„Ég sjálf.“ Sjálfstæði hennar og ein-
beitni smitaði okkur hin og ófá skipt-
in áttum við erfitt með að halda aftur
af hlátrinum þegar hún „vildi sjálf“.
Hún varð strax hvers manns hug-
ljúfi, hún fór beint inn í hjarta allra
sem sáu hana. Marta hafði sterkan
persónuleika og ákveðnar skoðanir á
hlutunum. Hún valdi sér sjálf þá
starfsmenn sem hún vildi að sinntu
sér. Eldri börnin tóku að sér að
vernda hana og oft var hún notuð
sem litla barnið í leik, en undir það
síðasta heyrðist hún segja: „Ég vil
ekki vera litla barnið.“
Það verður erfitt að eiga ekki eftir
að sjá hana aftur. Sárastur er þó
harmur fjölskyldunnar. Við biðjum
algóðan Guð að styrkja Vigdísi og
Trausta og stóru systur, hana Sögu.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Börn og starfsfólk
á leikskólanum Fífusölum.
Hún var ekki há í loftinu hún
Marta mín, þegar hún hóf leikskóla-
göngu sína á deildinni hjá mér, Jón-
ínu, Margréti, Nóa og öllum krökk-
unum á Lind. Rétt tæplega eins árs
var hún, ekki farin að ganga og við
starfsfólkið mynduðum strax eins
konar varnarnet um hana. Eiginlega
má segja að við höfum ofverndað
hana fyrst um sinn en fljótlega sáum
við að Marta var meira en fullfær um
að bjarga sér sjálf þótt hún væri
minnst af öllum. Marta hafði líka
sterkan vilja og lét okkur hafa fyrir
því að vinna sig á okkar band fyrstu
vikurnar, en eftir það var líka allt
upp á við. Hún var fljót að læra,
fannst gaman að nánast öllu sem í
boði var í leikskólanum, var hvers
manns hugljúfi og alveg sérlega fal-
leg. Í matartímunum fannst Mörtu
gaman að fá Sögu systur til sín, en
hún laumaðist stundum af deildinni
sinni til að stela kossi hjá Mörtu
sinni. Maður sá kærleikann á milli
þeirra systra langar leiðir og mikið
hlýtur að vera erfitt fyrir elsku Sögu
litlu að skilja lífið núna. Aldur Mörtu
varð ekki hár í árum talið en það sem
hún skilur eftir sig í mínu lífi er
margt og fallegt og mun fylgja mér í
mínu lífi og starfi. Þegar ég fór í
barneignarleyfi fannst mér gott að
hitta Mörtu annað slagið á leikskól-
anum og fá smá knús. Gaman var að
sjá hvað hún stækkaði í vetur, gullnu
lokkarnir síkkuðu og hún spjallaði
heil ósköp. Það er algjörlega óskilj-
anlegt að svona hafi farið fyrir elsk-
unni litlu en í huga mér er Marta
núna á góðum stað, heillandi alla í
kringum sig eins og henni var svo
lagið að gera hér hjá okkur.
Elsku Vigdís, Trausti og Saga;
mína dýpstu og innilegustu samúð
votta ég ykkur og bið Guð að senda
ykkur styrk í sorginni. Ömmum, öf-
um og öllum ástvinum Mörtu votta
ég einnig samúð mína. Minningin um
fallega og góða stúlku mun lifa og
milda sárustu sorgina.
Elsku Marta mín; takk fyrir þann
dýrmæta tíma sem ég fékk að eiga
með þér. Fallegu augun þín eiga eft-
ir að ljóma í huga mínum um ókomin
ár og minningarnar um þig verða í
hjarta mér að eilífu. Hvíldu í Guðs
friði, elsku vinan mín.
Sofi augu mín
vaki hjarta mitt,
horfi ég til Guðs míns.
Signdu mig sofandi,
varðveittu mig vakandi,
lát mig í þínum friði sofa
og í eilífu ljósi vaka.
(Gömul bæn.)
Þín vinkona,
Særún.
Það var fallegur dagur þegar Vig-
dís hringdi í mig og spurði hvort þau
Trausti mættu fá nafnið mitt lánað.
Hvílíkur heiður að þau skyldu vilja
gefa nýfæddri dóttur nafnið mitt.
Aldrei hefði ég getað trúað því að
svo fáum árum síðar ætti ég eftir að
þurfa að kveðja nöfnu mína. Það er
erfitt að hugsa til þess að fá ekki að
sjá Mörtu vaxa úr grasi. Hún var
blíðlynd, hlý og kát því alltaf var
stutt í brosið, eins og sambland af lít-
illi kvikmyndastjörnu og litlum
engli. Ég var heppin að fá að kynn-
ast henni, fara í sund með þeim
mæðgunum og fíflast með systrun-
um, Sögu og Mörtu. Takk fyrir allar
góðu stundirnar sem við áttum sam-
an, þótt það sé sárt að hugsa til þess
að þær verði ekki fleiri.
Elsku Vigdís, Trausti og Saga, ég
samhryggist ykkur innilega og vona
að þið getið hjálpað hvert öðru og
styrkt hvert annað í sorginni. Þið er-
uð samhent og sterk fjölskylda.
Marta María Jónsdóttir.
 Fleiri minningargreinar
um Mörtu Traustadóttur bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 26. FEBRÚAR 2004 47
✝ Vilborg ÁslaugSigurðardóttir
(Villa) fæddist í
Hafnarfirði 11. júlí
1928. Hún andaðist á
Landspítala Foss-
vogi 19. febrúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Sigurð-
ur G.I. Guðmunds-
son, f. 1. júlí 1900, d.
3. nóvember 1985,
og Kristjana Hann-
esdóttir, f. 19. maí
1900, d. 26. júní
1990, sem búsett
voru á Steinum í
Hafnarfirði. Vilborg var annað
barn foreldra sinna, eldri systir
hennar var Hulda Hansen, sem
búsett var í Bandaríkjunum.
Barnsfaðir Vilborgar er Jó-
hann Sigmundsson,
f. 5. apríl 1927. Son-
ur þeirra var Sig-
urður Hannes Jó-
hannsson, f. 4.
október 1949, d. 28.
júní 1997. Eftirlif-
andi eiginkona hans
er Sigurbjörg Hilm-
arsdóttir, f. 27.
febrúar 1952. Dæt-
ur þeirra eru Vil-
borg Áslaug, f. 13.
júní 1970, Guðrún
Karla, f. 9. ágúst
1972, Ingibjörg, f.
18. júní 1976, og
Kristjana Ósk, f. 30. september
1983.
Útför Vilborgar fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Elsku amma, nú ert þú farin frá
okkur. Þú varst ótrúlega dugleg
og sterk kona, fórst í sund á hverj-
um degi, labbaðir mikið og lést þér
ekkert fyrir brjósti brenna. Á
mánudögum spilaðir þú á spil með
eldri borgurum og þér fannst al-
veg ómögulegt að missa af þeim
stundum. Þú varst mikið náttúru-
barn, hafðir yndi af allri ræktun
og settir niður kartöflur á hverju
einasta ári. Þó að kartöflugarð-
urinn hafi minnkað með árunum
fannst þér óhugsandi að sleppa því
alveg.
Við áttum margar góðar stundir
saman og það er erfitt að hugsa til
þess að geta ekki framar komið til
þín á Hamarsbrautina eða talað
við þig í síma á kvöldin, eins og við
gerðum nánast daglega.
Elsku amma, ég sakna þín mik-
ið. Hvíl þú í friði.
Vilborg Á. Sigurðardóttir.
VILBORG ÁSLAUG
SIGURÐARDÓTTIR
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Sverrir
Olsen,
útfararstjóri.
Sverrir
Einarsson,
útfararstjóri.
Bryndís
Valbjarnardóttir,
útfararstjóri.
Baldur
Frederiksen,
útfararstjóri.
Guðmundur Þór
Gíslason,
útfararstjóri.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Nafni minn,
JÓHANN ÓSKAR JÓSEFSSON
bóndi og harmonikuleikari,
Ormarslóni, Þistilfirði,
verður jarðsunginn frá Raufarhafnarkirkju
laugardaginn 28. febrúar kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jóhann Óskar Hólmgrímsson.
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug vegna andláts og útfarar sonar míns,
bróður, mágs og frænda,
ÓLAFS PÉTURS SVEINSSONAR,
Áshamri 63,
Vestmannaeyjum.
Guð blessi ykkur öll.
Aðalheiður M. Pétursdóttir,
Þóra S. Sveinsdóttir, Henry Á. Erlendsson,
Þórey Sveinsdóttir, Einar Sveinbjörnsson,
Hjörleifur Sveinsson,
Kristbjörg Sveinsdóttir, Pétur F. Hreinsson
og aðrir aðstandendur.
Innilegustu þakkir færum við þeim fjölmörgu,
sem sýndu okkur hlýhug og vináttu vegna and-
láts sonar okkar, bróður, mágs og frænda,
SIGURÐAR HJÁLMARS
TRYGGVASONAR.
Guð blessi ykkur öll.
Tryggvi Sigurðsson, Sigríður Ólafsdóttir,
systkini og fjölskyldur þeirra.
Okkar innilegustu þakkir til allra, sem auð-
sýndu okkur samúð, vináttu og hlýhug við
andlát og útför elskulegrar eiginkonu, móður,
tengdamóður og ömmu,
EVU KARLSDÓTTUR,
Syðri-Brekku.
Þórir Magnússon,
Guðrún Sigurjónsdóttir,
Sigrún Þórisdóttir, Gunnlaugur Björnsson
Þórkatla Þórisdóttir
og barnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGVELDUR SIGURÐARDÓTTIR,
Sogavegi 182,
Reykjavík,
sem andaðist á líknardeild Landspítala Landa-
koti fimmtudaginn 19. febrúar, verður
jarðsungin frá Bústaðakirkju föstudaginn
27. febrúar kl. 13.30.
Áslaug Jóhannesdóttir, Þorfinnur Þórarinsson,
Thelma Jóhannesdóttir, Ólafur Guðnason,
Ásrún Jóhannesdóttir, Böðvar Þorsteinsson,
Ingveldur Björk Jóhannesdóttir, Ingi Þórðarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og sambýlismaður,
SIGURFINNUR EINARSSON,
lést á Sjúkrahúsi Vestmannaeyja mánudaginn
23. febrúar sl.
Útför fer fram frá Landakirkju, Vestmanna-
eyjum, laugardaginn 28. febrúar kl. 14.00.
Aðstandendur hins látna.