Pressan - 03.11.1988, Blaðsíða 8

8
FÍftT'ríitúdáglir'3'. nóvémber 1988
EPESSAN
______VIKUBtAÐ Á FÖSTUPÓGUM _
Útgefandi Blað hf.
Framkvæmdastjóri Hákon Hákonanson
Ritstjóri Jónína Leósdóttir
Fréttastjóri Ómar Friðriksson
Auglýsingastjóri Hinrik Gunnar Hilmarsson
Ritstjórn og skrifstofur: Ármúla 38, sími: 68 18 66. Auglýsingasími:
68 18 66. Áskrift og dreifing: Ármúla 38, sími 68 18 66. Setning og
umbrot: Filmurog prent. Prentun: Blaöaprent hf.
Áskriftargjald: 400 kr. á mánuði. Áskriftargjald: Pressan og Alþýðu-
blaðið: 800 kr. á mánuði. Verð í lausasölu: 100 kr. eintakið.
r
Islendingar hvalvæðast gegn Bandaríkjunum

«L
Kvabb
Margir telja það afar eftirsóknarvert ástand að vera
þjóðþekktur — eða jafnvel heimsþekktur. Þar með opn-
ist mönnum allar dyr og heimurinn liggi flatur fyrir
fótum þeirra. Á málinu eru hins vegar fleiri hliðar, eins
og greinilega kemur fram í viðtölum PRESSUNNAR
við kunna íslendinga i þessu tölublaði.
Fjölmiðlar — og þá sérstaklega sjónvarpið — hafa
orðið til þess að auka nálægð frammámanna í þjóðfé-
Iaginu við almenning. Pólitíkusar eru ekki lengur óljós-
ar svart/hvítar myndir í dagblöðum, heldur ljóslifandi í
litum og nær fullri Ííkamsstærð og það inni á manns
eigin stofugólfi. Og þetta á ekki einungis við um fólk í
stjórnmálum. Dagskrárkynnar, fréttamenn, veðurfræð-
ingar og annað fólk, sem maður sér oft bregða fyrir á
skjánum, verður eins og gamlir kunningjar. Við þekkj-
um það út og inn, sjáum hvern einasta fæðingarblett á
andliti þess og kynnumst kækjunum og orðatiltækjun-
um, sem það kann að hafa tamið sér. Nálægðin verður
svo mikil að erfitt er fyrir „sjónvarpsfólkið“ að leyna
nokkru fyrir áhorfendunum. Sumir segjast meira að
segja geta séð það á augnaráðinu hvenær pólitíkusarnir
fari með ósannindi.
Fræga fólkið í útlöndum, svo sem heimsþekktir leik-
arar og skemmtikraftar, kvartar oft undan þeim þrönga
ramma, sem frægðin setur því. Þetta fólk verður nánast
að múra sig inni með háum girðingum, viðvörunarkerf-
um, varðmönnum og hundum til að geta verið óhult á
heimilum sínum fyrir aðdáendum og ofbeldismönnum.
Það verður að hafa sérstakar gætur á börnunum og
ekkert þýðir fyrir fjölskylduna að gera sér vonir um að
fá að vera óáreitt á götum úti, eins og „venjulegt“ fólk.
Ástandið er sem betur fer ekki orðið jafnslæmt hér á ís-
landi, en þó virðast fylgja því ýmsir ókostir að vera
nokkurs konar almenningseign í okkar litla þjóðfélagi.
Algengasta umkvörtun þeirra sjónvarpsstarfsmanna
og stjórnmálamanna, sem við ræddum við, var sú, að
drukkið fólk hringdi mikið í þá — jafnt á nóttu og degi,
á helgum dögum sem og hvunndags. Erindið er oft
óljóst eða alls ekkert. Það er bara eins og gripið sé til
símans, þegar önnur mannleg samskipti standa ekki til
boða, og þá virðast „góðkunningjarnir“ af sjónvarps-
skjánum mönnum ofarlega í huga. Þó eru aðrir, sem
hringja allsgáðir og er mikið niðri fyrir. Þurfa að ræða
„sín mál“ og það strax, án þess að skeyta um hvort
klukkan er átta á föstudagskvöldi eða níu á sunnudags-
morgni. Enn aðrir láta símann kannski eiga sig, en geta
samt ómögulega stillt sig um að brydda upp á samræð-
um við þekkt fólk, sem þeir hitta fyrir tilviljun á manna-
mótum — annaðhvort til að gagnrýna viðkomandi eða
hrósa í hástert. Hvort tveggja er jafnhvimleitt fyrir
mann, sem þráir ekkert frekar en fá að vera í friði með
vinum og kunningjum, eins og hver annar meðaljón.
Fólk, sem hegðar sér á þennan hátt, ber greinilega
enga virðingu fyrir einkalífi annarra. Það virðist telja að
menn, sem starfs síns vegna koma mikið fram í fjölmiðl-
um, hafi fyrirgert réttinum til að eiga frí og slaka á.
Jafnvel fyrirgert rétti sínum til að sofa á nóttunni. Mikið
væri þessu fólki hollt að reyna að setja sig í spor þeirra,
sem það er að ónáða. Kannski færi það þá að sinna á
skrifstofutíma þeim erindum, þar sem ekki er um líf eða
dauða að tefla, og hafa í heiðri hina gullnu reglu: „Eftir
einn hringi ei neinn!“
hin presscm
„Ranghermt var j Sandkorni, i
siðustu viku, að Ölgerðin Egill
Skallagrímsson hefði stolið upp-
skrift sem notuð er við lögun RC-
cola.“
— Úr Sandkorni, slúðurdálki DV.
„Eftir síðasta landsfund Sjálf-
stæðisflokksins sendi Markús
(Örn Antonsson útvarpsstjóri)
mér þykka möppu með skýrslum
eftir alla ráðherra Sjálfstæðis-
flokksins á landsfundinum með
þeirri orðsendingu hvort ekki vaeri
eitthvað fréttnæmt i þessu. Ég
tók möppuna fyrir framan frétta-
mennina og henti i rusiið.“
— Ingvi Hrafn Jónsson, fv. frétta-
stjóri rikissjónvarpsins, I viðtali við
helgarblað DV.
„En það var engin pólitík í
þessum gögnum..."
— Markús Örn Antonsson i Þjóð-
viljanum vegna ummæla Ingva Hrafns,
sem Markús sagði vera mest hugaróra.
„Morgunblaðið hefur á 75 árum
haslað sér völl sem óháður fjöl-
miðill, sem leggur sjálfstætt mat
á stöðu þjóðmála, eins og Hall-
grímur Geirsson, stjórnarformað-
ur Árvakurs hf., komst að orði i
hófi...“
— Úr leiðara Morgunblaðsins.
„Ólafur Ragnar fann 1.700
milljónir á fjórum vikum, sem
skornar voru.“
— Tíminn segir frá fjárlögum
næsta árs.
„Borgarstjórnarfundi mætti
siðan halda í nýja húsinu uppi á
geyminum, sem enginn sér til-
gang í að reisa, og þar geta Davið
og borgarstjórnin setið inni og
snúist í kringum borgarbúa. Þá er
búið að stöðva tvö umdeild hús og
láta það þriðja fá tilgang."
— Ásgeir Hannes Eirlksson, vara-
þingmaður Borgaraflokksins, lýsir I Al-
þýðublaðinu hugmyndum sinum um
nýtt Alþingishús, tilfærslu ráöhússins
og nýtt hlutverk veitingageymisins í
Öskjuhllð.
„Herstöðin... stendur þarna
eins og æxli út úr enni manns eða
herðakistill úr baki hans.“
— Úr Reykjanesblaöi Alþýðublaðs-
ins.
„Hér qanga allir út frá þvi ad
hið opinbera geri atvinnurek-
endum kleift að borga. Hér er
nóg að nefna atvinnuleysi þá er
pyngjan þrifin upp...##
— Ólafur Björnsson prófessor, i viðtali vió Morgunblaðið um siðustu helgi.
„Alþýðusamband ís-
lands... er risi á
brauðfótum. Bara
tákn... Persónulegt
skítkast og rógur
veður uppi í verka-
lýðshreyfingunni.
Óvinir verkalýðs-
hreyfingarinnar,
atvinnurekendur og
lítilsigldir pólitíkusar
mala undir. “
— Karl Steinar Guðnason, þing-
maður og verkalýðsforingi, í samtali
við Reykjanesblað Alþýðublaðsins.
„Við fyrstu sýn virðast myndirn-
ar af gráhvölunum i Alaska og
svivirtu börnunum i fátækrahverf-
um þriðja heimsins eiga haria fátt
sameiginlegt."
— Ólafur M. Jóhannesson fjöl-
miölarýnir í Morgunblaöinu.
„1 ‘ann, í ‘ann!! Sláðu Schu/tz kaldan!“