Pressan - 27.02.1992, Side 43

_____FIMMTUDAGUR PRCSSAN 27. FEBRÚAR 1992_
LÍFIÐ EFTIR VINNU
43
Helgi Jason
Ólafsson
nemi og handboltamaður
Hvað ætlar þú að gera
um helgina Jason?
„A föstudagskvöldið cetla
ég að eiga rómantískt
k\’öld með kœrustunni. A
laugardaginn verð ég í af-
mœli systur minnar, sem
verður eiginlega bœði
þriggja ára og tólfára, en
hún á afmœli á hlaupárs-
daginn. Um kvöldið œtla
ég að bjóða kœrustunni út
að borða og dekra svolítið
við hana. A sunnudaginn
er stór dagur.
Þá fer ég á handboltacef-
ingu en eftir œfinguna
verður glaumur og gleði
heima hjá þjálfaranum,
Atla Hilmarssyni. “
BARIR
• Um síðustu helgi brá höfundur
þessa korns sér úr siðmenningunni
og norður til Akureyrar til að bergja
á börum þarlendra. Eftir snöggan
rúnt milli helstu knæpa höfuðstaðar
Norðurlands, að Hótel KEA slepptu
(ég verð aldrei svo ölvaður eða
áfengisþurfi að til greina komi að
skipta við kaupfélagið), hallaðist ég
helst að því að míníbarinn á Hótel
Norðurlandi væri besti barinn í
bænum. Kjallarinn undir Sjallanum
er aftur á móti einn versti bar á Is-
landi nema ef vera skyldi að annar
kjallari_ í Reykjavík tæki honum
fram. Ég ákvað þó að gefa diskótek-
inu 192,1 annan séns og sá ekki eft-
ir þvi. Úrvalið á barnum var sæmi-
legt, ég fékk minn Jim Beam, en
5IBBI FERTIL
AKUREYRAR
Sigurbjöm Aðalsteinsson
kvikmyndagerðarmaður er á
ferð og flugi þessa dagana
með stuttmyndina góðu,
Ókunn dufl. I farteskinu hefur
hann líka enn-
þá styttri
myndir, Hljóð
og Hundur
hundur. Fyrir
skemmstu
SYKURMOLAR A BORCINNI
Loksins. Loksins ætla Sykur-
molamir að spila aftur fyrir
okkur, þjóðina sína. Það verð-
ur á Borginni á föstudags-
kvöldið og svo í Verkmennta-
skólanum á Akureyri þriðju-
dagskvöld. Fyrir þau Einar,
Björk, Braga, Möggu, Sig-
trygg og Þór er þetta reyndar
ekki nema forsmekkur, eins
konar atrenna að tónleikaferð
um helstu borgir Evrópu
(London, París, Amsterdam,
Brussel, Hamborg o.s.frv) sem
byrjar um þamæstu helgi. Því-
næst taka við amerískar borgir
með stómm nöfnum (Dallas,
San Francisco, New York,
Chicago, Washington o.s.frv.).
Að sögn Einars Amar verður
þetta þó svo rólegt tónleika-
ferðalag að enginn þarf að eiga
á hættu að fá taugaáfall...
Sigurbjörn Aöalsteins-
son; maöur nennir ekki
alltaf aö gera myodir,
Það er sagt að ungliðahreyfingar stjórnmála-
flokkanna séu samviska þeirra. Það er líka sagt
að hugsjónir séu fyrir unga menn. Hvað um það.
Vilhjálmur Egilsson geislaði að minnsta kosti af
hugmyndum og hugsjónum á sínum yngri ár-
um. Það sýnir pípan. Síðan þá hefur hann gætt
hagsmuna í Verslunarráði og er nú kominn á
þing til að gæta hagsmuna Norðurlands vestra.
Það skal því engan undra þótt hugsjónaljóminn
sé horfinn. í stað hans er kominn svipur manns
í real-pólitík.
Birna Þórðardóttir
blaöamaöur
„Þetta er hjá Bimu, Ingólfi,
Ragnhildi og kettinum
Mjásu.
Enginn suarar símanum
þessa stundina. Efþú vilt
skilja eftir skilaboð til okk-
arþá gerirðu það eftir að
hljóðmerkið heyrist. “
hins vegar var ekkert gin að fá
nema kjötætuna. Og öfugt við flest
annað á Akureyri er álagning á
áfengi í lægri kantinum. Það eitt er
kannski ekki nóg til þess að vera
fyrir norðan, en ein og ein helgi er í
góðu lagi.
POPPIÐ
• Kristján Guðmundsson og Úlfar
Ingi spila djass á Blúsbarnum á
fimmtudagskvöldið. Kristján verður
á píanóinu en Úlfar á kontrabassan-
um og saman ætla þeir að spila Ijúfa
og skemmtilega standarda. Þægi-
legt.
•Hálft I hvoru spilar f kvöld á
Gauknum. Þar eru Ingi Gunnar Jó-
hannsson, Gísli Helgason, Örvar
slökkviliðsmaður og hinn snyrtilegi
Eyjólfur Kristjánsson innanborðs.
Hér ætlum við að árétta það að
PRESSAN kemur út á fimmtudög-
um og þegar viö segjum að eitthvað
sé að gerast i kvöld þá þýðir þaö
fimmtudagskvöld. Og ekkert annað.
• Fressmenn spila blús á Púlsinum
í kvöld. Þeir spila blús frá árunum
1920-1940 í anda Muddy Waters
og annarra snillinga og gera þaö
vel. Þarna ætti að geta myndast
CAMALL
5KANDALL í
HAMRAHLÍP
Frumsýningin á Upphafi og
endi Mahagonnyborgar í
Leipzig 1930 er einhver fræg-
asti skandall í þýskri leikhús-
sögu,
Gagnrýnandi sem var við-
staddur skrifaði: „Konan á
vinstri hönd mér fékk hjarta-
áfall og vildi fara heim. En
þegar henni var sagt að þetta
væri söguleg stund sat hún
áfram. Maður fyrir aftan mig
tuldraði: „Bíðum bara þangað
til hann kemur þessi Brecht.“
Stríðsöskur bergmáluðu um
salinn. Virðulegur herramaður
með andlit eins og á soðnum
humri hafði tekið lyklakippu
upp úr vasanum og háði með
henni sögulega baráttu gegn
leikhúsinu. Hann bar einn lyk-
ilinn upp að vörum sér og
blístraði þannig að skar í mag-
ann. Ekki lá kona hans heldur
á liði sínu; stór og hnöttóttur
kvenmaður með hárið í hnút,
líkt og stigin út úr reið valkyrj-
anna. Hún hafði sett tvo digra
fingur í munninn; lokaði aug-
unum og blístraði ennþá hærra
en eiginmaðurinn og lykill-
MH sýnir Mahagonny; menntaskólasýningar gerast varla
stærri í sniöum.
inn.“
Núorðið finnst manni svo ein-
strengingsleg viðbrögð við
óperu næsta annarleg. En á
þessum árum lét fólk ennþá
hneykslast og ekki bætti úr
skák að Mahagonny er skrifað
til höfuðs gróðafíkninni, harð-
neskjunni og spillingunni sem
Brecht áleit að einkenndi Wei-
marlýðveldið svokallað, gegn
borgarastéttinni sem sótti
óperuhús; Mahagonny er enda
eins konar táknmynd Berlínar-
borgar eins og hún var á þess-
um árum og er raunar sagt að í
flimtingum hafi Brecht kallað
Berlín þessu nafni, Mahag-
onny.
En hvað um það - þessi ópera,
sem raunar er skrifuð til höf-
uðs hefðbundinni óperu, er eitt
af stórvirkjum leikskáldsins
Brechts og tónskáldsins Kurts
Weill. Og nokkurt stórvirki
hlýtur það líka að teljast þegar
leikfélag Menntaskólans í
Hamrahlíð ræðst í að frum-
flytja þetta sextíu ára gamla
verk á Islandi. Það er heldur
engin smásýning: Halldór E.
Laxness leikstjóri og Guðni
Franzson tónlistarstjóri fara
þama fyrir flokki þrjátíu og
fimm hljóðfæraleikara úr skól-
anum og næstum fjörutíu leik-
urum og söngvurum. Sýningar
verða í hátíðarsal MH þriðju-
daga, fimmtudaga, laugardaga
og sunnudaga.
Ókunn dufl sýnd fyrir svona
eitt og hálft Háskólabíó á
stuttmyndahátíðinni í Clairm-
ont-Ferrand í Frakklandi og
innan tíðar verður myndin líka
sýnd í Rúðuborg, Montreal og
Sao Paolo. Og svo verða allar
myndirnar þrjár sýndar í
Borgarbíói á Akureyri á föstu-
dagskvöldið.
Það er blómlegur kvikmynda-
klúbbur Menntaskólans á Ak-
ureyri sem stendur fyrir kvik-
myndasýningunni, en að
henni lokinni ætlar Sigurbjöm
að spjalla við áhorfendur.
„Eg vona að það verði gaman
fyrir báða aðila,“ segir hann.
„Sjálfur verð ég mikils vísari
af því að vera viðstaddur sýn-
ingar á myndunum. Ég hef til
dæmis sjaldan lært jafnmikið í
kvikmyndagerð á einum hálf-
tíma og í Clairmont-Ferrand.
Þar sá ég vel hvar ég hafði
klikkað og hvar ekki, hvar
hefði mátt stytta atriði og hvar
hefði mátt lengja þau.“
En er Sigurbjöm kannski að
fara að gera nýja mynd?
„Maður nennir ekki alltaf að
gera myndir. Þessa dagana er
ég að búa til auglýsingar og er
hæstánægður með það.“
mystísk og skemmtileg stemmning.
• Byrds spila á Hótel íslandi föstu-
dags- og laugardagskvöld. Ein-
hverjir gamlir Byrds-aðdáendur
spyrja sig sjálfsagt í forundran
hvernig Byrds geti verið Byrds þeg-
ar Roger McGuinn og Chris Hillman
(og jafnvel David Crosby) eru ekki
með. Trommarinn er alltént sá sami
og þeir ætla að spila Tambourine
Man, Turn Turn Turn og öll hin
gömlu góðu lögin. Þetta getur bara
varla klikkað.
• Loöin rotta bregður undir sig betri
klónum þessa helgina. Ferðinni er
heitið í mjólkurbæinn Selfoss og þar
ætlar Rottan að koma sér fyrir f
Gjánni og spila alla helgina. Eyrna-
konfekt við allra hæfi verður á boð-
stólum. Nú, Selfyssingar eru örugg-
ir f átta liða úrslitin og þarna gefst
færi á að fagna því.
• Stútungar spila á Tveimur vinum
linnulaust alla helgina. Það er allt í
besta og í rauninni lítið annað um
það að segja. Þess vegna ætlum
við að segja frá því að Kári Waage,
sá vinanna sem aldrei virðist fá frí,
syngur með íslandsvinum og þeir
eru að fara að taka upp plötu. Þar
hafið þiö þaö.
•Cuba llbre verður á Apríl föstu-
dags- og laugardagskvöldið. í henni
eru bræðurnir Jón og Trausti Ing-
ólfssynir, sem einu sinni voru í Stuð-
kompaníinu, Aðalsteinn Bjargþórs-
son og pfanóleikarinn geðþekki
Pálmi Sigurhjartarson. En hann er
akkúrat að fara að taka upp plötu
með Kára.
•Mikki refur ætlar að troða upp á
Gauknum á föstudag og laugardag.
Óstaðfestar heimildir herma aö les-
iö veröi upp úr ævisögu Lilla klifur-
músar, sem út kom fyrir jólin og
seldist gffurlega.
•Ýmslr flytjendur er hljómsveit aö
austan. Nú, þeir ætla aö koma í bæ-
inn og spila hjá Hafsteini á Staðið á
öndinni á föstudags- og laugardags-
kvöldið. Meira vitum við ekki.
• Bjórinn verður gjörsamlega út um
allt sunnudaginn 1. mars. Hann
skemmtir öllum sem hans vilja njóta
frá klukkan sex til eitt eftir miðnætti
á öldurhúsum bæjarins. Orðinn
þriggja ára og freyðir enn. Annars
finnst mér andskoti skítt að það
skuli vera hlaupár. Ef það hefðu
bara verið 28 dagar í febrúar eins
og venjulega heföi maður getað
haldið, upp á þetta af einhverri al-
vöru. I staðinn þarf maður að vera
með eitthvert hálfkák við eina eða
tvær kollur. Þetta lýsir skítlegu eðli
einhvers
VEITINGAHÚS
•Á engu veitingahúsi í bænum er
jafnmikið af einmana og döpru fólki
og á Kabarett í Austurstræti (sem
einu sinni hét Fjarkinn). Það er líka
allt í lagi, einmana og döpru fólki líð-
ur vel á Kabarett. Það les blöðin,
horfir út í loftið, ofan í kaffibolla,
bjórglas eða f gaupnir sér, en lætur
hitt einmana og dapra fólkið alveg
afskiptalaust, enda vill einmana og
dapurt fólk alls ekki tala viö annað
einmana og dapurt fólk. Samt er
staöurinn í sjálfu sér ekkert svo dap-
ur: Miklu frekar að hann sé eins og
griðastaöur þar sem allir geta verið
nákvæmlega eins og þeim sýnist,
allir eru jafnréttháir. Þvf hefur Ka-
barett skapað sér nafn sem ágætis
hádegisbar, drykkjufólk sem þang-
að leitar getur gengið að því vfsu að
á næsta borði situr einhver sem er
ekki í miklu betra ásigkomulagi.
Öndvegisréttur staðarins er sam-
loka með skinku og osti. Hún var
góð á árum pilsnersins, sumir
myndu segja að hún væri ennþá
betri eftir að bjóröldin gekk í garð.
Vp
MÆLUM
MEÐ
Að fólk gcfi smáfuelunum
það er geðslegra en að láta þá
nærast á pylsum og remúlaði
Að Bjarni Felixson fpi
viðurkenningu
sama hverrar tegundar hún er,
lýsingar hans á listhlaupi á
skautum eru á heimsmælikvarða
Að blöðunum fiölgi
Moggi, Tími og Alþýðublað
duga varla nema svona hálfan
kaffibolla á morgnana
Að mvndbandaleieur hietti að
terrorísera viðskiptavini sína
með því að láta þá borga fullt
leigugjald fyrir hvem dag sem
gleymist að skila mynd. Svona-
lagað getur varla verið löglegt.
INNI
Verðbólgan. Þjóðin er farin að
dauðsakna verðbólguáranna þeg-
ar var svo gott og ffjálsmannlegt
að lifa á Islandi. I áratugi gekk
íslensk pólitík út á það að losna
við verðbólguna (verðbólgubál-
ið, verðbólgudrauginn, verð-
bólgubölið). Þá loks myndi allt
batna. Nú þegar verðbólgan er
komin niður í eitt prósent lætur
gullöldin aldeilis standa á sér.
Þvert á móti er þjóðin hnípin, al-
búin þess að sigla hraðbyri inn í
hóp fátæktargemlinga heimsins.
Þess vegna er verðbólgan að
komast í tísku og varla langt í að
menn fari að trega þá blómatíð
þegar hún ríkti ofar öllu og þjóð-
in var hamingjusöm. Og verður
þá komið ærið efni í kvæði,
söngva og sögur.
ÚTI
Handbolti. Það er sama hvað
handboltamenn fetta sig og
íþróttafréttamenn geifla sig; það
verður varla séð að íþróttin eigi
sér viðreisnar von eftir allan
gamanleikinn í kringum heims-
meistaramótið. Og kannski er
honum ekki einum um að kenna,
kannski grunaði þjóðina allt í
einu að þessi óheflaði leikur væri
ekki meðal heimsíþrótta, að
handbolti væri í rauninni út-
kjálkasport og álíka mikilvæg
landkynning og borðtennis og
blak, sem líklega eru miklu vin-
sælli íþróttir um allan heim. Þess
vegna er þjóðinni hjartanlega
sama um hvort heimsmeistara-
mótið verður haldið hér eða þá í
blokkaríbúð í New York, eins og
nafnkunnur landsleikur Islands
og Bandaríkjanna. En meðan
handboltar skreppa saman í þjóð-
arsálinni bólgna körfuboltar út.
Amerískir körfuboltamenn eru
orðnir þjóðhetjur og æska lands-
ins gengur með myndir af þeim í
skólatöskunni.