Pressan - 26.03.1992, Qupperneq 41

FIMMTUDAGUR PRESSAN 26. MARS 1992
41
Samkvæmt skoðanakönnun um afstöðu fólks til helstu forystumanna
atvinnurekenda og launþega treystir almenningur þeim betur en ráð-
herrum ríkisstjórnarinnar. En eins og í ríkisstjórninni er misjafn sauð-
ur í mörgu fé meðal talsmanna verkalýðs og vinnuveitenda. Á meðan
sumir fá ágætiseinkunnir fá aðrir hraklega útreið.
sent gáfu Páli hæstu einkunn og
innan við 2 prósent þeim Krist-
jáni og Bimi Grétari og fékk
Bjöm sýnu minna.
Mjög mörgum í nöp við tals-
menn háskólamenntaðra rík-
isstarfsmanna...
Ef lægstu einkunnimar em
skoðaðar kemur í ljós að þau
Svanhildur Kaaber og Páll Hall-
dórsson fengu gmnsamlega oft
núll, eða ffá rúmum 13 prósent-
um þátttakenda.
Næstir komu þeir Kristján
Ragnarsson og Guðmundur J.
Guðmundsson með rúm 8 pró-
sent. Þau Páll og Svanhildur
skera sig því nokkuð úr.
Á eftir Gvendi jaka og Krist-
jáni koma Magnús L. Sveinsson
með núll ffá rúmum 7 prósent-
um, Ogmundur með núll frá
rúmum 5 prósentum og Þórarinn
V. og Einar Oddur með núll frá
rúmum 4 prósentum prófdómar-
anna.
...en fæstum illa við Ásmund
og Björn Grétar
Verkalýðsforkólfamir, Ás-
mundur Stefánsson og Bjöm
Grétar Sveinsson, geta hins veg-
ar sætt sig við að hafa fengið fæst
núllin eða 2,6 prósent hvor.
Þeir fá líka minnst af lágum
einkunnum ef skoðaðar em ein-
kunnir frá 2 og minna. Aðeins
rúm 5 prósent þátttakenda í
könnuninni gáfu þeim svo lágar
einkunnir.
Til samanburðar, fékk Svan-
hildur Kaaber 2 eða minna í ein-
kunn frá 30 prósentum þátttak-
enda og Páll Halldórsson frá 27
prósentum.
Og ef við rekjum okkur frá
talsmönnum háskólamenntaðra
ríkisstarfsmanna að þeim Ás-
mundi og Bimi Grétari þá er röð-
in þessi; Magnús L. Sveinsson,
Guðmundur J. Guðmundsson,
Kristján Ragnarsson, Ögmundur
Jónasson, Einar Oddur Krist-
jánsson og Þórarinn V. Þórarins-
son.
Völdin í höndum réttra
manna?
Það hefúr sjálfsagt ekki farið
framhjá neinum að nú standa yf-
ir viðræður um kjarasamninga.
Það fólk sem PRESSAN leitaði
álits á stendur í eldlínunni.
Nú er valdatíð þess. Samn-
ingaviðræðumar em ekki bara
komnar „inn á hið stóra sameig-
inlega borð ASÍ“, eins og Þórar-
inn V. orðaði það einu sinni af
alkunnri leikni í kjarasamninga-
frösum heldur hefur öllum hugs-
anlegum borðum verið skellt
saman og myndað nokkurskonar
hringborð riddara vinnumarkað-
arins.
Þegar borin er saman útkoma
þess í könnuninni og ráðherr-
anna í sambærilegri könnun frá í
janúar er óhætt að segja að fólk
beri almennt meira traust til svo-
kallaðra „aðila vinnumarkaðar-
ins“ en ráðherra. Vond útkoma
hjá verkalýðsforkólfi er ágæt
einkunn hjá ráðherra. Það er því
vel við hæfi að þeir segi ráðherr-
unum fyrir verkum þessa dag-
ana.
Hafa háskólamenn og útgerð-
armenn tapað áróðursstríð-
inu?
En þótt margnefndir aðilar
vinnumarkaöarins njóti almennt
meira trausts en ráðherrar ríkis-
stjómarinnar skera fulltrúar há-
skólamenntaðra ríkisstarfs-
manna sig nokkuð úr. Þar sem
prófdómaramir komu úr öllum
stéttum er ekki hægt að túlka lág-
ar einkunnir þcirra Páls Hall-
dórssonar og Svanhildar Kaaber
sem skoðun umbjóðenda þeirra.
Frekar er hægt að túlka hana sem
stöðu þessara stétta og tals-
manna þeirra í augum almenn-
ings. Samkvæmt því er óhætt að
segja að þeir hafi tapað í áróðurs-
stríðinu, nema ef vera skyldi að
málstaður þeirra sé svona slæm-
ur.
Þó er rétt að benda á að Svan-
hildur fékk 4,8 í einkunn eða
nokkm meira en Ólafur G. Ein-
arsson fékk í janúarkönnuninni
en þá fékk hann 4,4 í einkunn.
Friðrik Sophusson, hinn raun-
verulegi viðsemjandi þeirra
Svanhildar og Páls, fékk hins
vegar5,l íeinkunn.
Og ef háskólamenntaðir ríkis-
starfsmenn ættu að íhuga niður-
stöður könnunarinnar væri ekki
síður þörf á að útvegsmenn
gerðu það. Utkoma Kristjáns
Ragnarssonar var ekki til að
hrópa húrra fyrir. Og sömu sögu
er að sjálfsögðu að segja af
Magnúsi L. og verslunarmönn-
um.
Gunnar Smári Egilsson
ÞESSI FÉLLU
Magnús L. Sveinsson,
FORMAÐUR VR
SVANHILDUR KAABER,
FORMAÐUR KÍ
K Y N L í F
JÓNA INGIBJÖRG JÓNSDÓTTIR
Vagina dentata
Nei, vagina dentata hefur
ekkert með tannlækningar að
gera. Barbara Walker í þykkri
skruddu sinni, „Woman’s En-
cyclopaedia of Myth and Secr-
ets“ (Harper & Row 1983),
gefur þá skýringu að vagina
„Lengst niðri í
sálardjúpinu
liggur ótti um að
konan geldi
elskhugann eða
gleypi kynfæri
hans í hita og
þunga ástar-
leiksins."
dentata („tennt leggöng") sé
klassískt tákn yfir hræðslu karl-
manna við samfarir. Lengst
niðri í sálardjúpinu liggur ótti
um að konan geldi elskhugann
eða gleypi kynfæri hans í hita
og þunga ástarleiksins. Með
því að minnast á þetta tákn má
allt éins búast við því að ég hafí
hrist upp í undirmeðvitundinni
hjá karlkynslesendum PRESS-
UNNAR næstu vikumar.
Kannski vaknar Jón upp með
andfælum og segir við Gunnu:
„Mig dreymdi svo hræðilega -
að ég væri étinn af stóm kven-
mannsklofi. Mér leið eins og
Jónasi í hvalnum." Það var lík-
lega ekki rétt hjá Freud að karl-
menn óttuðust tilhugsunina um
vönun þegar þeir litu bert kven-
mannsskaut augum. Sam-
kvæmt heimildum Barböm er
frekar um að ræða kvíða sem
tengist því að hverfa til baka
inn í það líffæri sem fæddi
mann í heiminn - sogast aftur
upp í móðurina. Leggöngunum
er líkt við munn. Skapavarir
em á vagina dentata. I mörgum
goðsögnum Egypta var jöfhum
höndum talað um munn og
vulva. Hlið sólarinnar; Ma-Nu,
var ýmist kallað klyfta eða
munnur. Meðal Persíumanna
og múslima var munnurinn
álitinn hættulegur og seiðandi.
Þess vegna vom konur skyld-
aðar til að hylja munninn með
slæðum. Þótt munnur karla sé
ekkert öðruvfsi en kvenna
þurftu þeir ekki að hylja sinn.
Gríska orðið „sema“ (sæði)
þýddi bæði fræ og matur. I Ind-
landi og víðar var talið að karl-
maðurinn missti lífsþrótt við
sáðlát - konan „át“ orku hans.
I karlafræðum (sbr. kvenna-
fræði) er mikið rætt um þörf
drengja fyrir að slíta tengslin
við móðurina og ná einnig að
tengjast föðumum. Fara í gegn-
um svokallaða
„seinni fæð-
ingu“ til að
verða ekki
tenntum leg-
göngum að
bráð. Mörg
þjóðfélög
skikka stráka
til að ganga í
gegnum slíka
seinni fæðingu
eða vígslu, oft-
ast með aðstoð
eldri karl-
manna. í
manndóms-
vígslu indíána
þurfti drengur-
inn lfka að
dvelja einn úti
í náttúrunni,
oft marga mánuði í senn. Ein-
hvem tíma á meðan dvölinni
stóð þurfti hann að hlaða egg-
laga steingarð, dvelja inni í
hringnum heila nótt, upplifa
dauðann táknrænt og fæðast
síðan á ný við sólarupprás.
Steingarðurinn var í senn gröf
og vagína.
Við Frónbúar emm ákaflega
snauð af slíkum hefðum. Það
er helst að íslenskir drengir séu
sendir krúnurakaðir í sveitina
um níu ára aldur. I sveitinni
kynnast þeir alls konar körlum,
fjósalykt og ævintýmm úti við
og mamma er hvergi nærri ef
eitthvað bjátar á. Hún verður sú
sem sendir manni gotteríið
með rútunni. Það er einna helst
að íslenskir drengir nái að slíta
sálræna naflastrenginn í sveita-
sælunni eða á sjónum þegar
komið er fram yfir unglingsár-
in. Skortur er á haldmeiri at-
höfn fyrir unglingspilta og
stúlkur. Trúarlega fermingin
nær skammt.
Vagínuhræðslan lifir góðu
lífi á okkar tímum og ekki bara
hjá körlum heldur líka konum.
Við eigum ekkert nafn yfir
kynfæri kvenna sem við getum
notað með góðri samvisku. Af
öllum þeim karlmönnum sem
ég hef talað við um kynlíf hefur
aðeins einn notað fallegt nafn
yfir sköp konu sinnar - hann
talaði um „rósaknúpp” (en
engin rós er án þyma!) Tiltölu-
lega fáar íslenskar konur brúka
hettuna sem getnaðarvöm, - ef
til vill vegna þess að þær þurfa
að snerta sig að „neðan“ til að
koma henni fyrir. Ófáir ímynda
sér að kynfæri kvenna séu
óhrein og setja munnmök fyrir
sig. Það er óþarfa fælni, því
heilbrigt kvenmannsskaut er
hreinna en munnur. Út um all-
an heim trúir fólk því að tíða-
blóð beri í sér líf, en hér á landi
fmnst sumum tíðablóð ógeðs-
legt og hafa ekki kynmök á
meðan á blæðingum stendur.
Fullnæging karla hefur stund-
um verið nefrid „litli dauðinn"
- hver drap hvem? Nú - auð-
vitað vagina dentata sem gerði
út af við litla manninn (les: lim-
ur). Dreymi ykkur vel.
Spyrjiö Jónu um kynlífiö. Utanáskrift:
Kynlífc/o PRESSAN, Hverfisgötu 8-10, 101 Reykjavik.