Pressan - 18.06.1992, Blaðsíða 19

MIÐVIKUDAGUR PRESSAN 17. JÚNÍ1992
19
M E N N
EGGERT HAUKDft^j , .
Þögli maðurir>n Wmlmfi
þingi. Hann talamW ,
sjaldnast og ri^nnsEffi I
Ef allir þingmenn J
væru eins og hann S
væri hægt að kveðja J
saman þing og senda B
það aftur heim rúm-T.
um fjórum dögum ®
siðar. Ef hins vegar
þingmenn fengju
greitf miðað við
ræðuhöld fengi Egg-
ert.ekki nema rúmar
8.500 krónur á mán-
uði i iaun.
STEIIMGRIMUR J.
SIGFÚSSON.
Málglaðasti maður
þingsins. Ef allir
þingmenn töluðu
jafnmikið og hann
yrði þingið ekki
starfhæft. Þing-
fundir þyrftu að
standa yfir í rúmar
22 klukkustundir á
HJORL EKKILENGUR
VIÐMIÐUN
Eitt sem vekur furðu þegar
ræðutími þingmanna er skoðað-
ur er að Hjörleifur Guttormsson
skarar ekki lengur fram úr fyrir
langar og efnismiklar ræður. Á
árum áður var búin til mæliein-
ingin hjörl og jafngilti hún 20
mínútum. Eitt hjörl var sá tími
sem stystu ræður Hjörleifs
vörðu.
En nú er hún Snorrabúð
stekkur. Meðalræðutími Hjör-
leifs er ekki nema 7 mínútur og
55 sekúndur í dag. Níu þing-
menn ná því að skjóta Hjörleifi
aftur fyrir sig í meðalræðu-
lengd.
Methafmn á síðasta vetri var
Guðmundur Bjarnason. Þegar
hann sté í ræðustól talaði hann
að meðaltali í 13 mínútur og 17
ÞESSIR TALA LENGST
ÍEINU
1-Guömundur Bjarnason
13 mín. 17 sek.
2.Steingrímur J. Sigfússon
11 mín. 6 sek.
3. Vilhjálmur Egilsson
10 mín. 22 sek.
4. Halldór Ásgrímsson
10 mín. 21 sek.
5-Guöni Ágústsson
9 mín. 56 sek.
6.Steingrímur Hermannsson
9 mín. 6 sek.
7.Tómas Ingi Olrich 8 mín.
16 sek.
B.Karl Steinar Guönason
7 mín. 59 sek.
9.Pálmi Jónsson
7 mín. 58 sek.
10-Hjörleifur Guttormsson
7 mín. 55 sek.
ÞESSIR FÓRU OFTAST í
RÆÐUSTÓL
I.ÓIafur Ragnar Grímsson
376
2.Svavar Gestsson
312
3.Steingrimur J. Sigfússon
295
4. Kristinn H. Gunnarsson
256
5. Ólafur Þ. Þórðarson
237
6. Friðrik Sophusson
190
7. Hjörleifur Guttormsson
189
8. Halldór Ásgrimsson
188
9. Davíö Oddsson
186
10-11.Guörún Helgadóttir og
Þorsteinn Pálsson
180
sekúndur. Ræður hans vom því
um 60 prósentum lengri en ræð-
ur sjálfs Hjörleifs.
Það kemur síðan sjálfsagt
engum á óvart að sá sem átti
næstlengstu ræðumar að meðal-
tali var Steingrímur J. Sigfús-
son. Hann talaði að meðaltali í
11 mínútur og 6 sekúndur.
Meðalræðan í þinginu var 5
mínútur og 56 sekúndur. Ef allir
þingmenn væru jafnlengi að
segja meiningu sína og Guð-
mundur Bjamason hefði saman-
lagður ræðutími meira en tvö-
faldast. í stað þess að vera 697
klukkutímar hefði hann orðið
1.560 tímar.
HVERSU LENGITALA
FLOKKARNIR?
Ef ræðutími hvers flokks er
skoðaður kemur í ljós að al-
þýðubandalagsmennimir töluðu
lengst (220 tíma og 22 mínútur),
síðan framsóknarmenn (177
tíma og 33 mínútur), þá sjálf-
stæðismenn (135 tíma og 28
tíma), þar næst alþýðuflokks-
menn (74 tíma og 40 mínútur)
og loks kvennalistakonur (74
tíma og 25 mínútur).
Samkvæmt þessu var ræðu-
tími meðal-allaballa 24 og hálf-
ur tími, meðal-kvennalistakonu
tæpir 15 tímar, meðal-fram-
sóknarmanns 13 tímar og 40
mínútur, meðal-krata 7 og 1/2
tími og meðal- sjálfstæðimanns
5 tímar og 12 mrnútur.
Þetta er dálítið mikill munur.
Ef meðal-sjálfstæðimaðurinn er
gerður að gmnneiningu og þing-
mannafjöldinn umreiknaður
samkvæmt ræðutíma þá vom 26
sjálfstæðismenn á þingi, 14
kratar og 14 kennalistakonur, 34
framsóknarmenn og hvorki
fleiri né færri en 42 alþýðu-
bandalagsmenn.
Það sýnir sig á þessu að það
er magnið en ekki gæðin sem
skiptir máli þegar komið er að
ræðuhöldunum niðri á þingi. Og
þá er ekkert mat lagt á innihald
ræðnanna.
ÓLAFUR RAGNAR
ÞURFTI376 SINNUM AÐ
TJÁSIG
En þótt Steingrímur J. Sigfús-
son hafi talað mest bað Ólafur
Ragnar Grímsson oftar en hann
um orðið. Ólafur kvaddi sér
hljóðs einum 376 sinnum á ný-
afstöðnu þingi. Næstur á þess-
um lista er Svavar Gestsson,
sem þurfti 312 sinnum að taka
ÞESSIR FÓRU SJALDN-
AST í RÆÐUSTÓL
1. Eggert Haukdal
5
2. Lára Margrét Ragnarsdóttir
9
3. Vilhjálmur Egilsson
10
4. Guðrún J. Halldórsdóttir
15
S.Sigbjörn Gunnarsson
17
6-7.Guðjón Guömundsson og
Sigriður A. Þóröardóttir
18
8. Árni Johnsen
21
9. Margrét Frímannsdóttir
23
10-11.Árni R. Árnason og
Tómas Ingi Olrich
24
til máls. Það er 64 ræðum færra
en Ólafur flutti.
Eggert Haukdal er hógværasti
þingmaðurinn að þessu leyti
sem öðru. Hann fór einungis 5
sinnum í ræðupúlt í vetur.
Og ef sama talnaleiknum er
beitt áffam þá hefðu verið fluttar
23.688 ræður í þinginu ef allir
þingmenn væm eins og Ólafur
Ragnar í stað þeirra 7.056
ræðna sem fluttar voru. Og ef
allir væm eins og þögli maður-
inn Eggert Haukdal hefðu ekki
verið fluttar þar nema 315 ræð-
ur.
Gunnar Smári Egiisson
LANGORÐIR
ÞINGMENN
Guðmundur Bjarnason Halldór Ásgrímsson Gubni Ágústsson Steingrímur Hermannsson Tómas Ingi
Olrich
Olína Þorvarðardóttir
borgarfulltrúi
Músin sem
fékk skellinn
Þreyttasta klisja í pólitískum
fréttum er: , Jjjallið tók jóðsótt
og fæddist lítil mús.“ Hún hefur
verið notuð við allar stjómar-
myndunarviðræður eftir stríð,
eftir alla samninga um efna-
hagsaðgerðir og eftir alla lands-
fundi og flokksþing stjómmála-
flokkanna.
Krataþingið í Kópavogi var
þar engin undantekning. Fyrst
stóð til að taka Jón Baldvin
Hannibalsson af lífi. Það var
ekki gert. Þá lá í loftinu að Jóni
Þingheimur veitti
Ólínu þetta högg
óumbeðið. Hver
þingmaður fyrir
sig tók þá
ákvörðun að hún
ætti ekki betra
sæti skilið.
Sigurðssyni yrði veitt þungt
högg þar sem nafni hans Hanni-
bals vék sér undan. Það fór lítið
fyrir því. Einnig var talað um að
Jóhanna hefði látið svo illum
látum fyrir þingið að hún væri
orðin völt í valdastóli varafor-
manns. Sú varð ekki raunin. Þá
var og rætt um að Guðmundur
Ámi hefði veikt stöðu sína af
sömu orsökum. Það var heldur
ekki að sjá.
Þegar öllu er á botninn hvolft
gerðist ekkert. Ályktanimar em
óskiljanlegar eins og vera ber á
flokksþingi. Ámundi Ámunda-
son fékk sitt atkvæði í for-
mannskjörinu. Allt var eins og
það átti að vera.
Nema hvað Ólína Þorvarðar-
dóttir fékk skellinn sem allir
hinir áttu að fá. Henni var varp-
að í sæti fimmtánda varamanns
í flokksstjóm. Og það einkenni-
lega var að hún var plottuð
þangað. Það var ekki gengið um
með lista um kandídata til
flokksstjórnar til að hindra
framgöngu Ólínu. Það gekk
enginn fram fyrir skjöldu og
sagði að nú þyifti að setja henni
stólinn fyrir dymar.
Nei. Þingheimur veitti Ólínu
þetta högg óumbeðið. Hver
þingmaður fyrir sig tók þá
ákvörðun að hún ætti ekki betra
sæti skilið. Ólína var músin sem
fæddist af öllum hótununum um
átök á flokksþinginu.
Það er því illa komið fyrir
karríer-konunni sem Jón Bald-
vin heillaðist af þegar hún var
að skrifa endurminningar eigin-
konu hans og vitnaði svo stíft í
gömlu ástarbréfin frá honum. Þá
sá hann fyrir sér endurreisn
krata í borgarstjóm. Hann sá í
henni nýjan vettvang fyrir jafh-
aðarstefnuna í borginni.
En eftir að kratar hafa fylgst
með Ólínu í borgarstjóm í tvö ár
og horff á pólitíska leiki hennar
em þeir hættir að sjá nýjan vett-
vang jafnaðarstefnunnar í Ólínu.
Þeir geta þó ekki hafnað þessum
oddvita krata í stærsta sveitarfé-
laginu um formennsku í sveitar-
stjómarmálaráði flokksins. En
þeir gátu hafnað henni um setu í
flokksstjóm.
Og þeir gerðu það.
---------------ÁS
I