Íslendingaþættir Tímans - 22.04.1970, Blaðsíða 1

6. TÖLUBL. — 3. ÁRG.
MIÐVIKUDAGUR 22. APRÍL
NR. 38
ARNI GUÐBJARNASON
Eitt af helztu boðorðum skáta-
hreyfingarinnar er að vera jafnan
viðbúin að hjálpa öðrum og veita
aðstoð hvar og hvenær sem er.
Þessi boðorð og sá ásetningur að
greiða úr annarra vanda, þegar á
þarf að halda, er af manndyggð
og kærleika sprottinn og horfir til
mannheilla og fullkomnara samfé-
lags. Þessi lífsviðhorf ættu raun-
ar að vera öllum mönnum hug
stæð, og þeirn nánast nauðsyn að
breyta gagnvart öðrum í samræmi
við þau. Með þessu hugarfari og
með þeim ásetningi að verða öðr
um að liði fór Árni Guðbjarnason
að heiman frá sér mánudagskvöld-
ið 2. marz s.l. Vinnufélagi hans
var á leið yfir Breiðadalsheiði og
á móts við hann var ferðinui heit-
ið á vélsleða til að létta honum
ferðalagið yfir hinn erfiða fjall-
veg. Örlögin höguðu því þannig að
þetta varð síðasta ferð Árna til
hjálpar meðbræðrum sínum. Hon-
um varð ekki afturkomu auðið á
heimili sitt til eiginkonu og barna.
Slys henti, og hann var fluttur á
Sjúkrahús ísafjarðar þegar eftir
slysið. Allt var gert sem unnt var
og í mannlegu valdi stóð til bjarg-
ar. Næsta dag var hann fluttur
með sjúkraflugvól til Reykjavíkur,
og fór kona hans með honum. Var
hann lagður inn á Landsspítalann,
en hann andaðist sama dag, þ. e.
þriðjudaginn 3. marz. Jarðarför
hans var gerð frá ísafjarðarkirkju
10. marz.
Árni Guðbjarnason fæddist á ísa
firði 14. október 1939, sonur hjón-
anna Elínar Árnadóttur og Guð-
bjarna Þorvaldssonar, núverandi
afigreiðsluimanns Skipaútgerðar
ríkisins. Var hann elztur af þrem
börnum þeirra og ólst með þeim
upp við ástríki og umönnun. Að
loknu barnaskólanámi fór hann í
Gagnfræðaskóla ísafjarðar og út
skrifaðist þaðan með ágætri eink-
unn. Síðar hóf hann rafvirkjanám
hjá Neista hi. og lauk þaðan prófi.
Jafnframt lauk hann prófi úr Iðn-
skóla ísafjarðar. Ifann stundaði
síðar nám í undirbúningsdeild
Tækniskóla ísafjarðar og lauk það-
an prófi með ágætum vitnisburði.
Hann hafði fyrir nokkru hlotið
meistararéttindi í iðn sinni. Af
franianskráðu er ljóst að Árni var
mijög vel menntaður í sinni grein,
og því vel búinn undir lífsstarf
sitt. Árni var prýðilegum gáfum
gæddur og lagði alltaf mikla alúð
við nám sitt og störf.
Að námi loknu vann Árni að
iðn sinni, fyrst hjá Neista h.f. og
síðar hjá Skipasmíðastöð M.Bern-
harðssonar h.f. Nú síðu9tu tvö ár-
in vann hann hjá Pólum h.f. á
Ísafirði, en hann var meðeigandi í
því fyrirtæki. Árni þótti mjög hæf
ur iðnaðanmaður og var því eft-
irsóttur til starfa sökum dungaðar,
trúmennsku og verkhyggni.
Að félagsmálium vann Árni mjög
mifcið. í skátafélagið Einherja gekk
hann á unglingsárum sínum, og
var þar, sem og annars staðar,
mjör starfsfús og liðtækur. Flest-
um mikilvægustu störfum innan
félagsins hafði hann gegnt og var
nú aðstoðarfélagsforingi. Hann var
rnikill skáti að hugarfari og allri
breytni. Að málefnum Skíðafélags
ísafjarðar vann hann einnig lengi
og vel og var síðasta áratuginn í
stjóm félagsins, og síðustu árin
varaformaður. Ag öllum fram-
kvæmduim sem félagið stóð í, vann
hann ötullega og lagði á ráðin.
Hann var mikill unnandi skíða-
íþróttarinnar og iðkaði þá íþrótt ti
ánægju og heilsubótar þegar frí-
stundir gáfust, enda þótt hann
tæki ekki sjálfur þátt í keppni.
Árni hafði mikinn áhuga á þjóð-
málum. Hann var einn af stofn-
endum Félags ungra Framsóknar
manna á ísafirði og formaður þess
síðustu árin. Að ýmsum öðrum fé
lagsmálum vann Árni, svo sem
að málefnum Æskulýðsráðs ísa-
fjarðar. Hann hafði bundið tryggð
við heimabyggð sína og vildi lifa
þar og starfa.
Þann 29. júní 1963 kvæntist
Ár.ni ef'tirlifandi konu 9inni, Ást-
hildi Ólafsdóttur. Er hún dóttir
hjónanna Ólafs Ólafssonar, gjaid-
kera á sýsluskrifstofunni á ísa-
firði, og konu lians Unnar Her
mannsdóttur. Þau hjónin Ásthild
ur og Árni eignuðust tvær dætur,
Elínu, sem er sex ára gömul, og
Unni, sem er fjögurra ára, hin
mestu efnisbörn. Með þeim hjón-
um var mikið jafnræði og ástríki.
Við hið sviplega andlát Árna,
aðeins þrítugs manns, er þungur
harmur kveðinn- ástvinum öllum
og vandamönnum, en 'þó sárastur
ungri eiginkonu og börnunuím. For
eldrar harma hjartkæran og eftir-
látan son, og aðrir vandamenn hafa
MINNINC