Íslendingaþættir Tímans - 22.04.1970, Blaðsíða 20

Íslendingaþættir Tímans - 22.04.1970, Blaðsíða 20
MINNING Guðrún Soffía Antonsdóttir Drjúpir hugur dapur dána vina mín, er við leiðarlokin Ijúft að minnast þín: Man ég brosið bjarta — birtu á svipinn stó — hreina hjartaprýði, bugarstyrk og ró. Vit og góðar gáfur gaf þér vizkudís. Þeirrar nýtu náðar nauzt við lof og prís. Brann með björtum loga bernskudögum frá þér í heitum huga höfug lærdómsþrá. Von til sigurvinnings viljans — brýndi hjör. Sannan sálarþroska sýndir þung við kjör. Sárar þrautasennur, sjúkdómsnauð og hark aldrei drógu í dróma djörfung þína og kjark. Öil er nauð á enda. Annað tekið við. Hvfld og friður fenginn. Flutt á æðra svið. Rakna raunaböndin, rætist von og þrá. Verður eilífð alla alsæl guði hjá. H.Z. t F. 12. nóv. 1942 D. 6. febr. 1970 Hinn 14. febrúar s.l. var hún til grafar borin á Dalvík á 28. aldurs- éri. Bn þetta skamma æviiskeið, hinnar vel gefnu og glæsilegu ungu konu, vakti eftirtekt þeirra, sem höfðu kynnzt því. Þess vegna langar mig til að fá geymda mynd hennar ásamt örfáum kveðjuorðum frá gömlum fnænda hennar. Ouðrún Sofffa fæddlst að Ytra- Hvarifi í SvarfaðardaT, þar sem for- eldrar hennar bjuggu þá, þau Anton Baldvinsson frá Steindyrum og Lilja Tiryiggvadóttir bónda þar. Eru þau hjón bæði greinar á traustum svarfdælskum stofni, sem á sterkar rætur þar í jörð og menningarerfðum. Var hin unga mær því vissulega af góðu bergi brotin og sýndi það og sann aði með sæmd og prýði alla þá stund, er henmi var gefin hér. Á barnsaldrí fluttist Guðrún Soffía með foreldrum sínum til Dalvíkur, og þar lauk bún skyldu- námi sínu með prýði. En um það bil veiktist hún af liðagigt, svo illkynjaðri, að næstu fjögur árin er hún tffl lækninga á sjúkrahús- um og heilsuhælum innanlands og utan og er þá oft þungt haldin. En námslöngun brennur henni í brjósti, og þvi tekur hún sig til að lesa undir landspróf heima, er nokkurt hlé varð á, og lýkur því prófi. En þá varð heuni aftur varp- að á sjúkrabeð um stund. En ekkl gefst hún upp, heldur leitar á brattann með því að hefja nám í Menntaskólauum á Akureyri. Þar laulk hún stúdentsprófi 1966, og gat unnið á skrifsltof'U heima það sum- ar. Og enn skyldi áfram halda, því að það haust innritaðist hún í Háskólann og hóf þar nám. En þar var hún stutt, því að nú varð hún að ganga undir miklar læknisað- gerðir. 0g á Landspítalanum og á Eeykjalundi átti hún nú langa vist. En á Reykjalundi ,gat hún kennt unglingum og varð það henni nokk ur harmaléttir. Enda virtist hún nú nokkurs megnug og hugði gott til. Þess vegna verður það ætlan hennar að gerast kennari. Hún hafði kynnzt því starfi lítilsháttar Og fallið það vel í geð. Og því hóf hún nám í Kennaraskóla íslands á s.l. hausti og þótti sem nú væru élin að baki og birtan framundan. En þá var enn gripið í taum og allhastaríega. Hún veiktist skyndi- lega á ný, er flutt á Landspítal- ann og þar lézt hún 6. febrúar, sem áður segir. Þannig lauk skammri ævi þess arar bráðefnilegu konu, eftir mik inn og langan þrautaferil, sem þó var reynt að létta henni eftir föng- um, bæði innan lands og utan, og hún bar sjálf með dæmafáu þrefci. Ég kynntist henni lítilsháttar á þeim þrautaferli og dáðist að hug- rekki hennar og þolgæði, viðmót- in-u mildu og hlýju og öllu lífs- viðhorfi, hennar andlegu og sið ferðilegu reisn. Hún kvartaði ekiki. Það var ekki beiskjan yfir böli og vonbrigðum, sem sezt höfðu að í huga hennar, heldur hafði hún vaxið af mótlætinu og öðlazt lífs- skilning þroskaðs anda, sem lyfibir öllu andstreymi til æðri sfcynjuniar og hærri sjónarmiða. Böl hennar varð henni til þeirrar blessunar, að Ihún sýndi vantrúaðrí veröld ihversu miklu meirl andinn er efn- inu. Og það er líka þetta, serni kennari hennar, sr. Jóhann Haen esson prófessor dáir, eg tekuir í minningarorðum sínum, að yngrí sem eldri hefðu haft gott af að kynnast henniar óvenjujyroskaða persómáeika. En nú er hln unga hetja fallin oig héðan horf'ín tll annarrar og 20 fSLENDINGAÞÆTTIR

x

Íslendingaþættir Tímans

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.