Íslendingaþættir Tímans - 22.04.1970, Blaðsíða 29

ikýir
■Aikmai
Part
oig hafði aliltaf
°g kindur þar til ekki var
r leyít að hafa sMikt hér á
nesi, enda kcypti hann jarðar
, _ i Ininiri-Akraneshineppi Oig
atði þar heyskap um áratuga-
ei®- Búskap sinn stundaði Sig-
af aðdáunarverðri snyrti
ennskiU, enda hafði hann góðar
^ar af búskap sinum.
,. ^’gurðuir var prúður maður,
ý ,'Ur °g dáður af öliuma sem hann
j ‘>su ævi kynntist, snyrtiimenni
rarngöngu, , fámátl- og áreitnis-
s?UlS við alla sína samferðamenn,
apfastuir 0g lét ógjannan af skoð-
0 s‘nni, sjálfstæðismaður í orði
® v©rki. Hann var hagur vel og
undaði tailsvent trésmíðar með
_ sasxnigiij., eftirsóttur til starfa,
,a ótuJl og trúr í starfi.
, A Traðarhakka ólst upp frá
jj/’^aldir Axel Sveinbjörnsson,
•y1 kaupmaður hér á Ákranesi.
ar hann alla tíð sem sonur Guð-
a'nar, enda hafði hann ekki af
narri móður að segja, og bar
K„n umhyggju 'fyrir honum sem
k^i sínu og systkinin öll sem
riwn bróður. Ekki sízt Stein
f*rg. enda ekki ástæðulaust, þvi
^amkoma hans við þau öll var
!k.0eS Uvi®jafnanleg, sem ekki sízt
. rn fram við Sigurð nú
j ve'kindum hans og bana-
j.§u- ^au hjón Axel og Lovísa
^J'sdóttir gerðu allt til að létta
jgtUu,m síðustu stundirnar og
inbjörg dvelur nú á heimili
lJT3 85 ára göroul og Axel og
Vlsa bera hana á höndum sér
Uni^era he,nini aii|t til þægðar sem
^ nt er og má með sanni segja að
el hefuir ek'ki látið fósturlaunin
0greidd.
fyr:
^agnús
bróðir Guðmiundair dó
þ 'r uokkrum árum, en sonur
fjj.ns tfuðmundur b\m nú á Norð
áði1 ^ætur Magnúsar eru sem
h-evl -Se?',r þrjár og fluttar til
SeZ iavíkur með móður sinni
jjej] híá þeim dvelur, farin að
jSj 'Su' P>örn Magnúsar hafa sýnt
°ðrurn °§. steinbjörgu sem og
ásl> v- ^ttingjuim sínum alúð og
i frá því fyrsta.
steJ seirn þetta rita á ekki nógu
bv„ . 0rð tin að þakk-a þá um-
móð'U °§ velvHd sem Sigurður.
tj,g 3 hans og systkini hafa alla
Um a,nt mer, 'konu minni og börn-
ég k- Ve'2 frá fyrstu tíð. Vel man
n,r ,er við bræður misstum föð
heimiiv T’ hvert sP°rin l'águ frá
&úndm
íslen
okkair í okkar anman
DINGAÞÆTTIR
Dýrborg Daníelsdóttir
frá Valcidal
F. 1.10. 1879
D. 29.1. 1970
Kveðja frá börnum, tengdabörn-
um og barnabörnum.
Hvað er tírninn: Trú og æðri
máttur,
tignarfagur andans klukknasláttui.
Bergmál hans í brjóstum okkar
vekur
það bezta, sem að enginn frá oss
tekur,
auðlegð mest í önnum lífsins
stunda,
ábyrgð viss á leiðum seinni furda
Eilíf von og sigurljósið sanna
sæti á í hjörtum allra manna.
Um Skagafjörð lá vegur vona
þinna,
verkum þínum kaustu þar að
sinna,
ræktir þína dyggð í dalabænum
við dagsins önn í hlíðarhvammi
grænum.
Margþætit störfim vamn þín höndin
haga
við húmblik nætur sem um bjarta
daga.
Átak starfs um ævi þig ei hrelldi
þó ekki fæxu launin heimt að
kveldi.
móðurfaðm á Traðarbakka, og
ailt það sem fyrir okkur bræður
var gert og áttu Steinbjörg og Sig
urður ekki þar minnstan hlut.
Kæri frændi minn. Þessi kveðja
til þín og þinna á að vera þakfclæt-
is- og minningairkveðja til þín. Ég
veit ekki hvort þú hefðir viljað
að ég skrifaði þetta, svo yfirlætis
laus sem þú ailtaf varst, en vegna
sona minna og dætra get ég ekki
látið það vera, þvílíkan kærleika
og velvitd sem þú sýndir þeim þá
er þau á sumrum dvöldu á heim-
ild ykkar. Vertu svo blessaðnir og
sæll og þafcka þér fyrir allt og
alit.
ESías Bencdiktsson.
Þinn móðurfaðmur mildur var og
góður,
þú mótaðir þar æðsta lifsins
gróður.
— Það er svo margt í minninganna
sjóði,
sem mönnum verður aðeins sagt í
hljóði. —
Þú lagðir hendur yfir barnabörnia
í bæn og trú og varst þeim skjól
og vörnin.
Nú kveðja þau af alhug ömniu
sín i,
alla þakka fórnfýsina þína.
Þá leiðir skilja, lífsins tjaldið
hnígur,
Ijúfust minning upp í hugann
stígur.
Frá dainum þínum hljómar
kveðjan kæra,
þér kunningjar og vinir þakkir
færa.
Þín fórnarlund og einlæg innri
gleði
öllu þínu hugarfari réði.
Byggja upp það helga, fagra,
hreina
í hversdagsönn þér var svo Ijúft.
að reyna.
29