Íslendingaþættir Tímans - 22.04.1970, Blaðsíða 24

Ármann Sigurðsson,
fyrrverandi bóndi á Urðum
ars, sem öðru, voru stundirnar ekki
taldar eða ætliazt ti, fullra launa,
enda vandgoldin öll sú vinna og
umönnun. Er mér líka óhætt a'ð
fullyrða að flest börn Jóns Sveins-
sonar kunnu vel að meta þetta og
báru til Gunnars einlægan vinar-
hug og voru honum þakklát fyrir.
Einnig ól hann upp ásamt móður
sinni, Garðar son Jóns, eftir að
Jón missti konu sína frá mörgum
börnum og sumurn ungum og
sýndi hojium mikla ræktarsemi.
Árið 1M2 lézt Jensína á Víga-
nesi. Eftii lát hennar hélt Gunn-
ar heimili með Guðbirni bróður
sínum. Við heimilisstörfin nutu
þeir sambýlis við Eirík bróður
sinn og fjölskyldu hans. Dætur
Eiríks réttu þeim frændum sfn-
um hjálparhönd á ýmsan hátt. Var
einkar kært með þeim frændsyst-
kinunum og góð samvinna milli
heimilanna. — Þannig liðu árin
við annir og umsvif. Eins og ég
drap á áður var Gunnar með af-
brigðum hjálpfús. Voru ófáar
vinnustundir hans helgaðar öðr-
um. Aldrei vissi ég til að hann
neitaði nokkurs manns bón, heid-
ur var hann ávallt reiðubúinn að
leggja öðrum lið os sinna annarra
þörf og kvabbi. Það var eins og
hann hefði alltaí tíma tii að hjálpa
öðrum sem seint eða sn'. mma var
tii hans leitað. Veit ég fáa eða
enga honum óeigingjarnari, því
að sjaldan var til launa að vinna.
Þetta er þá í fáum orðum lífs-
og starfssaga Gunnars sálaða.
Hann ólsf upp með foreldrum sín-
um í hópi 6 mannvænlegra
bræðra. Frá blautu barnsbeini
leggur hann fram alla starfskrafta
sína fyrir foreldra sína og þeirra
heimili. Jafnframt veitir hann ná-
grönnum sínum mikla og ómetan-
lega hjálp á marga lund. Hann
sinnir trúnaðarstörfum með ár-
vekni og trúmennsku við erfiðar
aðstæður. Hann á fáar stundir
handa 9jálfum sér, gefur sér sjald-
an tíma til að lyfta sér upp frá
dagsins önn. Út fyrir sveit sína
fór hann ekki, nema þegar muð
rak hann til uppskurðar, sem
hann hafði þó dregið of lengi bar
til annað var ekki fært. Og aðra
ferð fór hann suður til að vera við
útför vinar sins Jóns Sveinssonar
frá GjögH. Þriðia för hans að
hoímnn va. nú. er hann var flutt-
ur helsjúkur suður. Úr þeirri för
kom hann nár.
Heimili sínu og heimasveit helg
Ármann Sigurðsson fœddist i
Skarðdal i Siglufirði 13. ágúst
1883. Voru foreldrar hans Eristín
Antonsdóttir frá Arnarnesi við
Eyjafjörð og Sigurður Gunnkugs-
■son ættaður úr Fljótum. Ármann
missti föður sinn um fermingar-
aldur og flytur móðir hans þá til
Siglufjarðar. Þar nýtur hann
kennslu séra Bjarna Þorsteinsson-
ar á Hvanneyri, sezt síðan í Möðru
vallaskóla og stundar þar nám
einn vetur, en getur ekki haldið
áfram skólagöngu næsta vetur
vegna fjárhagsörðugleika. Réðst
hann þá til Kristjáns Gíslasonar á
Sauðárkróki, en var þar skamman
tíma og gekk í þjónustu Gránufé
Iagsverzlunar í Siglufirði. Litlu
seinna fór hann til Noregs og
dvaldi þar um tveggja ára skeið.
Vann hann þar við skrifstofustörf.
Litlu eftir Noregsförina hóf Ár-
mann útgerð í Þorgeirsfirði ásamt
Jörundi Jörundssyni mági sínum.
Ráku þeir útgerðina 1 átta ár.
1912 kvæntist Ármann Elínu
aði hann alla krafta sína frá fyrstu
til síðustu stundar. — Hann var
stór maður, hraustur og myndar-
legur. Hvar sem hann kom og fór
var hann léttur í tali, manna spaug
samastur og lét gamanmál fjúka,
léttur og glaður f lund. Hann var
vinmargur og vinfastur og tröll-
tryggur vinum sínum. Slíks manns
er gott að minnast.
Áður en lík hans var flutt heim
fór fram kveðjuathöfn í Reykja-
vík. Er mér sagt að mikið fjól-
menni háfi verið við þá athöfn.
Það sýnir hve vinsæil og vinmarg-
ur hann var, þótt ekki gerði hann
víðreist um dagana. Hann var jarð
settur í Árneskirkjugarði þann 29.
janúar s.l. á 52. afmælisdegi hans.
Séra Andrés Ólafsson prófastur á
Sigurhjartardóttur á Urðum i
Svarfaðardal. Var hún glæsileg
stúlfea og 'sérstök gæða- og hæg-
lætiskona. Að Urðum flytja þau
árið 1916 og taka við jörð og búi
af föðuT Elínar. Gerðist Ármann
athafnasamiur bóndi. í hans tíð
votu hús jarðarinnar reist að nýju
og ræktunarframkvæmdir voru
miklar. Hann fylgdist vel með nýj
ungum í búnaði og kostaði kapps
um að færa sér þær í nyt. Hann
var einlægur bændavinuT og bar
heilbrigðan metnað stéttarinnar í
brjósti. Ármann var mikill félags
byggjumaður og tók þvi virkan
þátt i félagsstarfi innan sveitarinn-
ar. Hann átti frumikvæðið ásamt
öðrum að sumum félagssamtökum
Svarfdælimga. Má þar nefna Fiski-
ræktarfélag Svarfdælinga, Skóg-
ræktarfélag o.fl. Sat hann 1
stjórn suimra þeirra um skeið.
Þá var hann mjög áhugasamur um
samivinniumál, og reyndist hollur
kau'pfélagsmaður. Hann átti sæti
í deildarstjórn Svarfdæladeildar
Hólmavík jarðsöng og mæltist vel
að vanda. Sveitungar hans sýndu
hvern vinarhug þeir báru til lians
með því að fjölmenna til jarðar-
farar hans við erfiðar aðstæður.
Bróðir hans og bróðurdætur, som
fjarverandi voru létu ekki tvísýnt
ferðalag um hávetur aftra sér frá
að fylgja honum til grafar og
votta honum á þann hátt vináttu
og þökk fyrir samveruna. — Af
heilum hug og hjarta kvöddu vin-
ir hans og sveitungar hann nmð
þessi bænarorð i huga: ,,Far þú í
friði, friður guðs þig blessi Hafðu
þökk fyrir allt og ailt“ það skal
og vera mín hinzta kveðja t.il
hans að leiðarlokum.
Guðmundur P. Valgeirsson.
M ISLENDINGAÞÆTTIR