Heimilistíminn - 21.11.1974, Blaðsíða 5

reka. Sem betur fór gerðist þetta einmitt
1. april. Sviarnir hrósuðu sér lika af bezta
gabbinu árið 1962, þegar sokkalita-sjón-
varpið var fundið upp. Með þvi að klippa
sundur gamlan silkisokk og teygja hann
yfir skjáinn, var hægt að eignast ágætis
litasjónvarp. Þótt ótrúlegt megi virðast,
reyndu tugþúsundir manna...
Sænska sjónvarpið stóð sig lika vel,
þegar fréttaþulurinn varð skyndilega 40
árum eldri við fréttalesturinn. Þá má
nefna að 30 þúsund Bretar komu á vett-
vang til að sjá brezka ljónið þvegið, eftir
að öllum höfðu verið send skrifleg boðs-
kort. Lögreglan i London hefur sjaldan
haft eins mikið að gera og þann daginn,
þegar útskýrt var fyrir fólki, hvaða dagur
var.
En Norðmenn hafa lika fundið upp á
mörgu stórskemmtilegu 1. aprfl. í Þránd-
heimi var ekið á styttuna af ólafi
Tryggvasyni og siðan tekin upp sam-
keppni við Pisa og skakka turninn þar. 1.
april sama ár var brotizt inn i Þjóðarleik-
húsið i Osló og báöum frimerkjunum stol-
ið!
Skortur á fjármagni þekktist svo sem i
leikhúsheiminum i þá daga lika, en samt
sem áður var mikil eftirspurn eftir óslit-
andi þjóðbúningi úr stálull.
Það urðu miklar biðraðir við lyfjabúðir,
þegar tilkynnt var, að töfralyfið „aprill-
in” hefði veriö fundið upp, en vonbrigðin
urðu jafn mikil og yfir fréttinni um mik-
inn oliu- og spiritusfund á norska land-
grunninu. Jafnframt var tilkynnt stofnun
fyrirtækisins Alconoco til að nýta þessar
auðlindir.
Fréttir um ókeypis áfengi, bensin eða
bjór hafa um árabil og i mörgum löndum
orðið til að aka þúsundum manna af staö
með ilát, m.a. hér á Islandi.
Eitt sinn tilkynnti blaðið Aftenposten,
aö tölvurnar hjá skattstofunni i Osló hefðu
bilað og eyðilagt fjölda skattskráa, þann-
ig að þeir sem kæmu með nýja skatt-
skýrslu sina fyrir miðnætti 1. april, fengju
10% lækkun, fór simakerfið i ráðhúsinu úr
skorðum. Ekki minnkuðu skattarnir við
það.
Arið 1959 var lagður skattur á loftið i
bfldekkjunum, en einhvernveginn virðist
fólk vera hætt að taka öllu grini um skatta
og álögur.
Allt of langt mál yrði að tina til allt, sem
gert hefur verið til að gabba fólk 1. april.
Við minnumst margs gabbsins hér heima,
siöast gallaðir seðlar i sjónvarpinu og
hver man ekki eftir hestinum með falskar
tennur i Morgunblaðinu. i Alþýðublaðinu
sprakk háskólinn utan af námsfólkinu, i
Timanum gekk laxinn I torfum á land i
Kollafirðinum o.s.frv. En eitt gabb Tim-
ans, nokkurra ára gamalt, er orðið að
veruleika. Þar var sagt frá þvi að Is-
lendingar ætluðu að fara að flytja út vatn.
Aö visu var það gert siðar i allt ööru
formi, en það var samt vatn.
Nú seinni árin hafa islenzkir fjölmiðlar
verið latari við aprilgabbið og er það
skaöi. Fólk þarf að geta hlegið, ef ekki að
gabbinu, þá að þeim sem láta gabbast.
Þetta óhapp eyöilagöi þúsundir af skattskýrslum Norömanna, en sem betur fer geröist
þaö 1 april.
5