24 stundir - 05.02.2008, Qupperneq 14

14 ÞRIÐJUDAGUR 5. FEBRÚAR 2008 24stundir
F É L A G Í S L E N S K R A
B Ó K A Ú TG E F E N D A
BÓKAMARKAÐUR
2008
Árlegur Bókamarkaður Félags
íslenskra bókaútgefenda verður Í Perlunni 27.
febrúar til 9. mars næstkomandi. Útgefendur sem
vilja bjóðabækur sínar á markaðinum er bent á að
hafa samband við Félag íslenskra bókaútgefenda
sem fyrst í síma 511-8020 eða á netfangið
baekur@simnet.is Aðeins verður tekið á móti
bókum sem komu út 2006 eða fyrr.
24stundir
Útgáfufélag:
Ritstjóri:
Fréttastjórar:
Ritstjórnarfulltrúi:
Árvakur hf.
Ólafur Þ. Stephensen
Björg Eva Erlendsdóttir
Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir
Þröstur Emilsson
Elín Albertsdóttir
Auglýsingastjóri: Steinn Kári Ragnarsson Ritstjórn & auglýsingar: Hádegismóum 2, 110 Reykjavík
Aðalsími: 510 3700 Símbréf á fréttadeild: 510 3701 Símbréf á auglýsingadeild: 510 3711
Netföng: 24stundir@24stundir.is, frettir@24stundir.is, auglysingar@24stundir.is
Prentun: Landsprent ehf.
Ágæt skýrsla Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur utanríkisráðherra til Al-
þingis um Evrópumál á að fá þingmenn til að leiða hugann að ýmsum álita-
efnum varðandi þátttöku Íslands í Evrópusamstarfinu. Í skýrsluna vantar þó
umræðu um mikilvægt mál, sem sannarlega snýr að Alþingi. Það er hvað
eigi að gera við stjórnarskrána þannig að hún taki bæði mið af því evrópska
samstarfi, sem Ísland á nú þegar þátt í, og opni möguleika á að ganga lengra.
Flest nágrannaríki okkar hafa sett í stjórnarskrá ákvæði, sem heimilar fram-
sal ríkisvalds til alþjóðastofnana. Ekkert slíkt ákvæði er í stjórnarskrá Íslands.
Þegar EES- og Schengen-samningarnir voru gerðir á sínum tíma, voru
settar á fót nefndir færustu lögfræðinga til að meta hvort þeir stæðust stjórn-
arskrá. Þær komust í báðum tilfellum að þeirri niðurstöðu að ákveðið fram-
sal ríkisvalds til alþjóðastofnana hefði átt sér stað. Það væri hins vegar af-
markað og á tiltölulega takmörkuðu sviði og samrýmdist því stjórnarskrá.
Í ljósi reynslunnar á þetta kannski við um Schengen-samninginn, en áhrif
EES hafa verið svo gífurlega víðtæk hér á landi að varla er lengur hægt að tala
um að þar hafi löggjafarvald verið framselt á „takmörkuðu“ sviði.
Þetta valdaframsal hefur til þessa ekki komið að sök, en auðvitað hljótum
við að vilja að stjórnarskráin endurspegli raunveruleikann; að þegar það
liggur fyrir að löggjafarvald í stórum málaflokkum hefur verið fært frá
Reykjavík til Brussel, sé heimild fyrir því í stjórnlögum ríkisins.
Lögfræðingarnir, sem fjölluðu um stjórnarskrárhæfi Schengen-samnings-
ins, hvöttu til þess að heimildarákvæði yrði sett í stjórnarskrána til að koma í
veg fyrir að í hvert sinn, sem Ísland tæki þátt í nýju alþjóðlegu samstarfi, risi
vafi um hvort það samrýmdist stjórnskipuninni.
Alþjóðlegt samstarf fer sífellt vaxandi, en íslenzk
stjórnvöld hafa ekkert gert í málinu. Kannski er það
vegna þess að einhverjir eru hræddir um að hræra upp í
stóra ESB-tabúinu með því að breyta stjórnarskránni.
Það liggur enda alveg ljóst fyrir að til þess að ganga í
Evrópusambandið verður að breyta stjórnarskránni.
En núverandi ríkisstjórn hefur ekki aðild að ESB á
stefnuskrá sinni. Einmitt þess vegna hlýtur hún að nota
tækifærið og hafa frumkvæði að breytingum á stjórn-
arskránni, sem eru nauðsynlegar vegna alls konar ann-
ars alþjóðlegs samstarfs, sem Ísland tekur þátt í. Er ekki
orðið tímabært að ræsa stjórnarskrárnefndina?
Evrópa og
stjórnarskráin
SÆKTU LEIÐARANN Á WWW.MBL.IS/PODCAST
Jarðhitinn er nú kominn á radar
ESB. Það er reiðubúið að greiða
götu orkuvinnslu úr jörðu, eins
og kom fram á
hádegisfundi
okkar orku-
kommissars sam-
bandsins. Það er
til í að skoða allar
leiðir til að auka
hlut hans í end-
urnýjanlegri
orkuvinnslu í
Evrópu, og sömuleiðis að kanna
aðkomu að útrásarverkefnum í
Afríku. Nýr orkumálastjóri, sem
var með mér, stóð sig frábærlega í
sókn og vörn fyrir hagsmuni Ís-
lands – og sýndi óvænta snerpu
og þekkingu þegar Piebalgs tók
upp óskylt mál sem voru losunar-
kvótar vegna flugsamgangna.
Össur Skarphéðinsson
eyjan.is/goto/ossur
BLOGGARINN
Orkuvinnsla
Almannatryggingakerfið er orðið
eins og illa farin og stagbætt flík
eftir áratuga misvandaðar við-
gerðir. Óteljandi
breytingar á þess-
um lögum hafa
verið gerðar án
þess að horfa á
þau í heild. Flest-
ar ríkisstjórnir
hafa lofað að
endurskoða lögin
í heild en því
miður gefist upp. Það hefur bitn-
að á þeim sem þurfa að treysta á
stuðning almannatrygginganna í
veikindum, erfiðleikum eða þegar
breytingar hafa orðið í lífi þeirra.
Velferðarkerfið verður að vera í
sífelldri endurskoðun og þróun í
takt við stöðugar breytingar í
samfélaginu.
Ásta R. Jóhannesdóttir
althingi.is/arj
Vondar viðgerðir
Ef marka má það sem sagt var í
aðdraganda síðustu kosninga er
eindreginn vilji til að láta ekki
staðar numið við
kennara. Hækka
þurfi einnig laun
annars staðar inn-
an almannaþjón-
ustunnar, ekki síst
í umönnunargeir-
anum. Að honum
er m.a.s vikið sér-
staklega í stjórn-
arsáttmála ríkisstjórnarinnar.
Hvers vegna? Eflaust vegna þess að
þar eru greidd laun sem ósann-
gjarnt er að borga fyrir þá vinnu
sem þar er innt af hendi. En vænt-
anlega einnig vegna hins, að ekki
verður hægt að reka þessar stofn-
anir án róttækra breytinga í launa-
umhverfinu.
Ögmundur Jónasson
ogmundur.is
Ósanngjörn laun
Ólafur Þ.
Stephensen
olafur@24stundir.is
Mig langar að fjalla um málefni foreldra
heyrnarskerts drengs, Daníels Rafns, er
þau fengu synjun frá Fæðingarorlofssjóði vegna
heyrnarskerðingar Daníels Rafns í fæðingu, sbr. um-
fjöllun í 24 stundum sl. laugardag. Synjun Fæðing-
arorlofssjóðs á sér vissulega skýringar sem er að finna í
lögum og reglugerðum og heyrnarskerðing flokkast
sennilega seint til sjúkdóma. Hins vegar finnst mér að
hefði mátt koma að málinu frá öðru sjónarhorni.
Barn sem greinist heyrnarskert frá fæðingu þarf jafn-
mikla umönnun og barn með sjúkdóm. Snemmgreint
heyrnarskert barn þarf helst að fá táknmálið með
móðurmjólkinni. Það þarf sinn tíma til að skynja
hreyfingar táknmálsins og finna samhengið.
Foreldrar eru málfyrirmyndir barna sinna – hið sama
á við hvað áhrærir foreldra heyrnarskerts barns. Þeir
þurfa sinn tíma til að læra táknmálið til að geta átt
fullkomin samskipti við barnið sitt á máltökuskeiði
þess, sem er öllum foreldrum dýrmætur tími. Það er
bablað og hjalað á táknmáli, fyrstu táknin koma rétt
eins og fyrstu orð heyrandi barns. Það er jafn yndislegt
að sjá barnið segja fyrsta táknið og að heyra það segja
fyrsta orðið. Foreldarnir hefðu því átt að fá lengingu á
fæðingarorlofinu á þeim forsendum að þeir þyrftu að
fá sinn tíma að læra táknmálið á dagvinnutíma.
Sem reyndur táknmálskennari get ég sagt að það er
ólíðandi að leggja á foreldra að læra táknmál eftir að
fullri dagvinnu lýkur. Einbeitingin á þessum tíma er í
lágmarki og táknmálskennsla fer þá fyrir ofan garð og
neðan. Sá sem tapar mest er heyrnarskerta barnið. Það
fær máltöku sinni ekki fullnægt á þann hátt sem eðli-
legt er miðað við aðstæður þess, þ.e. heyrnarskerð-
inguna og táknmálskunnáttu. Það er
því afar virðingarvert að foreldrar
leggi sig fram að læra táknmálið og
finnst mér að Fæðingarorlofssjóður
eigi að styðja vel við þá, sér í lagi
vegna þess að hagsmunir barnsins
eru í húfi. Með þessi mikilvægu atriði
í huga finnst mér fullt tilefni fyrir
stjórn Fæðingarorlofssjóðs að endur-
skoða fyrri ákvörðun sína gagnvart
foreldrum Daníels Rafns.
Höfundur er framkvæmdarstjóri Táknmáls ehf.
Barnið tapar mestu
ÁLIT
Sigurlín M.
Sigurðardóttir
smaggas@simnet.is