Eintak - 23.06.1994, Page 9

„Mér er orðið sama um líkama
minn. Hatm er einungis dauð-
legt hylki sem lieftir sál mína.
Ég reyni að einbeita mér að
andlegum tilgangi lífsins og lít
til baka yftr líf mitt og verður
mest hugsað til sonar míns og
sambands okkar."
Daabók hungur-
verxfallsmanns
16. júní Þritugasti & sjötti dagur
Dagurinn í dag var svipaður
undanförnum dögum. Ég skipti
um íverustað og dvel nú í húsi vin-
ar míns. Húsið er í fallegum garði
með trjárn og plöntum og gróður-
inn hefur góð áhrif á mig andlega.
Það minnir mig á húsið mitt frá því
í æsku og nokkrir vinir komu í
heimsókn. Við töluðum um stöðu
barna í velferðarþjóðfélaginu og
hvernig þjóðfélagið tekur á þeim.
Fundur alþingis urn mannréttindi
sem verður á morgun á Þingvöllum
kom einnig til tals en ég hlakka til
að vera viðstaddur hann. Félagar
mínir ætla að bera mig á börum því
ég get ekki gengið sjálfur.
17. júní þrítugasti & sjöundi dagur
Þetta var stórkostlegur dagur í
sögu íslands við að halda upp á 50
ára afmæli lýðveldisins. Við lögð-
um af stað til Þingvalla klukkann
níu urn morguninn og fengum
bílastæði við Almannagjá. Ég lá og
hlustaði í friðsæld náttúrunnar á
ræður Vigdísar forseta og kónga-
fólksins. Það er íronískt að vera að
berjast fyrir mannréttindum sín-
um, eins og ég er að gera, og sitja
undir ræðum urn frelsi og mann-
réttindabaráttu undanfarinna kyn-
slóða. Fólk sem stendur í sönru
baráttu og ég og var á staðnum
þorði ekki að láta skoðanir stnar í
ljós við þetta tækifæri. Viðvera mín
var þess í stað þögul mótmæli við
meðferð mannréttinda hér á landi.
Eftir að hátíðarhöldunum lauk var
ekkert grín að komast aftur í bæinn
en það hófst þó að lokum.
18. júní þritugasti & áttundi dagur
Ég tók inn vítamín og þrúgusyk-
ur í gær til að halda meðvitund
minni vakandi en ætla að hætta því
hér með. Tvær ungar konur sem
hafa fylgst með baráttu minni
komu í heimsókn og reyndu að fá
mig ofan af hungurverkfallinu á
þeim forsendum að sonur ntinn
þarfnaðist mín. Mér fannst mikil
mótsögn í þeirri beiðni því ég er
akkúrat að reyna að fá að eiga eðli-
lega samvist við hann með þessu
hungurverkfalli. Allur sá tími sem
ég hef barist með aðstoð lögfræð-
inga við réttarkerfið hefur ekki ver-
ið til neins. Þær sögðu: „þú hlýtur
að hafa gert eitthvað af þér fýrst þú
færð ekki að hitta son þinn.“ Ég
svaraði að ástæðan fyrir að ég
krefðist þess að mál mitt yrði tekið
upp fyrir dómi, og mannréttindi
mín virt, væri einmitt sú að ég
hefði ekkert að óttast því ég hef
ekkert gert af mér. Mér er ekki
kunnugt um að ég hafi gert syni
mínum neitt og ef svo væri vildi ég
gjarnan fá tækifæri fyrir dómstól-
um til að vita hvað það er.
19. júní þrítugasti & níundi dagur
Líkamsstarfsemi mín verður
hægari með hverjum deginum.
Með því að liggja sem mest fyrir get
ég safnað kröftum til að þvo mér og
tala eðlilega. Eftir stutt samtal verð
ég mjög þreyttur. Mér er orðið
sama um líkama rninn. Hann er
einungis dauðlegt hylki sem heftir
sál mína. Ég reyni að einbeita mér
að andlegum tilgangi lífsins og lit
til baka yfir líf mitt og verður mest
hugsað til sonar míns og sambands
okkar. Þeirra stunda sem við nut-
unt saman, á þeim tíma sem móðir
hans hefti ekki umgengni okkar. Ég
kaus að vera með honum frekar en
að fara út með vinum mínum og
þeim hefur sjálfsagt fundist það
vera skrýtið. Allar helgar sem við
vorum saman gerðum við eitthvað
nýtt og skemmtilegt. Hann hafði
gaman af að fara með mér niður á
tjörn og gefa öndunum brauð.
Hann er svo fullur orku. Ég fylltist
ætíð stolti þegar við gengum saman
um bæinn. Mér fannst hann ótrú-
lega þroskaður því um leið og hann
henti brauði til andanna benti
hann þeim á mig og sagði að ég
væri pabbi sinn. Þetta eru falleg-
ustu augnablik lífs míns og ég ætla
að taka þessar yndislegu minningar
með mér.
20. júní Fertugasti dagur
Enn einn dagurinn er liðinn. Ég
er með mikinn svima. I dag kom
bréf frá dómsmálaráðuneytinu
heim og tilkynning um ábyrgðar-
bréf frá sama aðila á pósthúsinu. í
bréfinu sem kom heim óskar ráðu-
neytið eftir skattaskýrslum mínum
undanfarin tvö ár og það kom mér
á óvart. Á þessu krítíska augnabliki
í lífi mínu biðja þeir um þær, í stað
þess að ansa bréfunum sem ég hef
skrifað þeirn og verða við kröfum
mínum. Ég vona að í hinu bréfinu
sem verður sótt fyrir mig á morgun
verði eitthvað svar. Það hafði að
geyma Ijósrit af því sem Drífa
Pálsdóttir plataði ntig til að und-
irrita, Ijósrit af málflutningi
Hönnu Ragnarsdóttur í skiln-
aðarmálinu, og ljósrit af því sem
Þórhildur Árnadóttir starfsmað-
ur sýslumannsins í Reykjavík bað
mig að undirrita á skrifstofu sinni
„til hagsbóta syni mínum“ 5. apríl
1993. Eg neitaði að sjálfsögðu að
undirrita það því ég var ekki með
lögfræðing eða vitni með mér.
21. júní Fertugasti og fyrsti dagur
Vinur minn sótti ábyrgðarbréfið
frá dómsmálaráðuneytinu í póst-
húsið. Það hafð að geyma úrslita-
úrskurð ráðuneytisins sem var út í
hött. 12 blaðsíður með tómri vit-
leysu byggðri á gjörsamlega röng-
um forsendum tveggja embættis-
manna sem neituðu að rannsaka
málefni móðurinnar. Þeir rannsök-
uðu ekki málið af alvöru né skoð-
uðu barnið c.t ég tel það geta skað-
að sálarheill sonar míns að hann
deilir svefnherbergi með móður
sinni og sambýlismanni hennar.
Þetta hef ég ítrekað bent á í bréfúm
mínum til ráðuneytisins og það
sýnir hve lítinn gaum þetta fólk
gefur að barnasálfræði. Með þessu
er sáttmáli Sameinuðu þjóðanna
um ntálefni barna sem Island er
aðili að, brotinn. Það er ekkert sem
segir að móðirin sé betur hæf til að
ala upp afkvæmi sitt þrátt fyrir að
líffræðilega séð beri þær börnin og
fæði þau. Móðirin segir mig geð-
veikan af því að hún gerði líf mitt
að martröð. Því til staðfestingar
leggur hún fram skýrslur lögreglu
um að ég hafi reynt að fara inn í
íbúðina rnína, sem hún býr í með
sambýlismanni sínum og var höfð
af mér með fölskum skilnaðar-
pappírum, til að reyna að ná sam-
bandi við son minn. Það er alveg
litið fram hjá 23 undirskriftum sem
staðfesta að ég er heiðarlegur og
heilbrigður maður.
22. júní Fertugasti & annar dagur
Mér er ennþá ofboðið vegna
bréfs dómsmálaráðuneytisins.
Þetta sýnir hvernig íslenska réttar-
kerfið virkar en ráðuneytið er mið-
punktur þess. Málflutningur þeirra
er í raun byggður á hvernig um-
gengnisréttur minn var brotinn og
þeir kalla niðurstöðu sína rnála-
miðlun. Það er sama hvernig er lit-
ið á málsferðina, hún hefur ekkert
með lög og réttlæti að gera. Þeir
gæta engan veginn hlutleysis í af-
stöðu sinni. Raunveruleikinn í
málinu var sá að það var búið að
taka afstöðu til þess áður en það
var tekið fyrir. Afstaða með móður
er gegnumgangandi í forræðismál-
um, og hagsmunum hundruðum
barna hefur •verið fórnað á altari
þessarar afstöðu. Sannleikurinn er
sár en hann er sá að börnin skipta
kerfið ekki máli. Ég vona að þetta
mál virki sem prófsteinn og verði
öðrum sem hafa orðið fórnarlömb
sömu baráttu og ég til hjálpar. ©
Dían Valur Dentchev á síðustu blóðdropunum
Ráðuneytið stað
festir úrskurð
sýslumanns
Vafasöm skýrsla lögð til grundvallar lögskilnaðinum.
„Ég er ákveðinn í að halda bar-
áttu minni áffam fýrir rétti sonar
míns og að við fáum að njóta eðli-
legra samskipta,“ sagði íslenski
búlgarinn, Dían Valur Dentchev í
samtali við EINTAK í gær en hann
hefur nú verið í 42 daga í hungur-
verkfalli. Ekki eru nokkur dæmi
þess að maður hafi svelt sig í mót-
mælaskyni í þetta langan tíma á ís-
Iandi áður og einungis örfá dæmi
til um sambærilegt hungurverkfall í
heiminum áður. íslenskir fjölmiðl-
ar hafa engu að síður að mestu látið
málið afskiptalaust að undanskildu
eintaki sem hefur fjallað ítarlega
um það frá upphafi. Til saman-
burðar má geta þess að fjölmiðlar í
Tyrklandi, sem er ekki hátt skrifað
fýrir mannréttindi, fjölluðu ítarlega
um hungurverkfall Sophiu Han-
sen sem einungis stóð í þrjá daga.
Flestum ætti að vera orðið ljóst að
Dían Valur mun svelta sig til
dauða, eins og hann hefur itrekað
sagt sjálfur, ef dómsmálaráðuneyt-
ið mun ekki endurskoða meðferð-
ina í máli hans. Það er einungis
dagaspursmál samkvæmt upplýs-
ingum lækna hvenær orðið er of
seint fyrir íslenska búlgarann að
hætta sveltinu án þess að hljóta af
varanlegan líkamsskaða eða dauða.
Dían Valur hafði fram þögul
mótmæli þar sem hann lá á börum
og hlýddi á forseta lslands og
kóngafólkið halda ræður á afmælis-
hátíð lýðveldisins 17. júní, en um
frekari opinberar mótmæalaað-
gerðir hefur ekki verið að ræða af
hans hálfu. Hann hefur ítrekað
skrifað dómsmálaráðuneytinu bréf
þar sem hann fer fram á að lög-
skilnaður, sem hann segist hafa
verið blekktur til að undirrita, verði
gerður ógildur. Upphaflega hugðist
Dían afsala forsjá sonar síns í hend-
ur móður hans og einungis njóta
hefðbundins umgengnisréttar við
hann, en eftir að hún hafði ítrekað
brotið gegn eðlilegum umgengnis-
rétti hefur hann ákveðið að berjast
til þrautar fyrir forsjá barnsins.
Grundvöllur þeirrar baráttu er að
dómsmálaráðuneytið gangist við
því að ekki hafi verið rétt staðið að
undirritun „skýrslu“ í skrifstofu
ráðuneytisins þar sem Dían Valur
samþykkti alla skilnaðarskilmála
fyrrum eiginkonu sinnar.
Aðdraganda þess að Dían Valur
skrifaði undir hið afdrifaríka skjal
segir hann vera að hann hafi mætt í
ráðuneytið þann 10. ágúst 1992,
samkvæmt boðun þess, þegar taka
átti fýrir hjónaskilnaðarmál hans
og fýrrum eiginkonu hans. Atburð-
arrásinni í ráðuneytinu lýsir hann
þannig: „Þegar Drífa Pálsdóttir
hafði fært inn í bókina eitthvað sem
hún handskrifaði á íslensku 'sagði
hún mér að skrifa undir. Ég óskaði
eftir að lögfræðingur minn yrði
viðstaddur til að ganga frá skilmál-
um hjónaskilnaðarins, sérstaklega
hvað barnið varðaði, en hún sagði
það óþarfa eyðslu á tíma og pening-
um. Hún sagði við mig brosandi
„vinsamlegast skrifaðu undir hér til
að votta viðurvist þína“. Ég gat ekki
ímyndað mér að þetta væri vísvit-
andi blekking af hendi opinbers
embættismanns til að fá mig til að
samþykkja lögskilnaðinn og hélt
mig einungis vera að votta að ég
hefði mætt í ráðuneytið. Ég áttaði
mig ekki á hvert ástand réttarkerfis-
ins er á íslandi."
Dían Valur hafði fram að undir-
skriftinni ítrekað hafnað skilnaðar-
skilmálum eiginkonu sinnar og
hefúr EINTAK gögn undir höndum
sem staðfesta það. Hann hefur bar-
ist fýrir að fá ljósrit af uppákom-
unni í ráðuneytinu í meira en ár og
í fýrradag barst loks svar við beiðni
hans þar að lútandi frá 9. maí síð-
astliðnum. Með svarinu fylgja end-
urrit án undirskrifta úr hjónaskiln-
aðabók Reykjavíkur og sifjamála-
bók Reykjavíkur en ráðuneytið
kveður það starfsreglu að ljósrita
ekki beint úr bókunum. Éinnig
fylgdi bréfi ráðuneytisins „Skýrsla
yðar gefna í dómsmálaráðuneytinu
Dían Valur Dentchev
„Hún sagði við mig brosandi
„vinsamlegast skrifaðu undir
hér til að votta viðurvist þina".
Ég gat ekki ímyndað mér að
þetta væri visvítandi blekking af
hendi opinbers embættismanns
til að fá mig til að samþykkja
lögskilnaðinn og hélt mig ein-
ungis vera að votta að ég hefði
mætt í ráðuneytið. “
dags. 10. ágúst 1992“ eins og ráðu-
neytið kallar „rétt ljósrit“ staðfest
og undiritað af Bjarneyju Frið-
riksdóttur 14. júní 1994. „Skýrslan"
er ekki gerð á blað með bréfhaus
ráðuneytisins en er undirrituð með
upphafsstöfum Drífu Pálsdóttur.
Nafú Díans V. Dentchev er einung-
is vélritað á „skýrsluna" sem er
stimpluð með stimpli ráðuneytisins
til staðfestingar ljósrituninni. Ekk-
ert gefur til kynna að hér sé urn að
ræða ljósrit af upphaflegu skýrsl-
unni frá 10. ágúst 1992, en Dían
Valur segir hana hafa verið færða í
bók eins og fram kemur hér á und-
an. 1 „skýrslunni" segir orðrétt
„kveðst hann (Dían, innsk. blnt.)
samþykkja kröfur konunnar um
skilnaðarsáttmála. Gefið verður út
leyfi til lögskilnaðar.“
Bréfinu fylgir einnig staðfesting
ráðuneytisins á úrskurði Sýslu-
mannsins í Reykjavík frá 25. mars
1994 varðandi umgengni Díans
Vals við son sinn og fýrrum eigin-
konu sinnar sem lögmaður Díans
Vals kærði til ráðuneytisins 13. apríl
síðastliðinn. Þar var kveðið á um að
þrátt fyrir að fyrrum eiginkona Dí-
ans hafi brotið samning þeirra um
umgengnisrétt skuli faðirinn ein-
ungis njóta samvista við son sinn í
alls 32 klukkustundir næstu fjóra
mánuði í Reykjavík og þá undir eft-
irliti starfsmanns barnaverndar-
nefndar í húsnæði félagsmálayfir-
valda í Breiðholti, frá 9. apríl 1994.
Þessum úrskurði hefur Dían ekki
unað og telur það geta skaðað enn
frekar samband þeirra feðga efson-
urinn finnur að fylgst er með þeim
þegar þeir njóta samvista. Ekkert
hefur heldur komið fram í málinu
sem bendir til að Dían Valur geti
verið syni sínum skaðlegur, heldur
er hann þvert á móti „rnjög hug-
leikinn og sonurinn er glaður og
ánægður þegar þeir hafa hist“, eins
og Hanna Ragnarsdóttir, fýrrum
eiginkona Díans Vals, sagði þegar
hún lýsti sambandi þeirra feðga lyr-
ir barnaverndarnefnd.
Kæru lögmanns Díans fylgdu
einnig undirskriftir 23 einstaklinga
sem þekkja Dían Val persónulega,
þar sem þeir votta að hann sé heið-
arlegur og reglusamur maður og að
þeir þekki ekkert í fari hans sem
mælt geti á móti því að hann um-
gangist son sinn.
EINTAK hefur ítrekað boðið
Hönnu Ragnarsdóttur að tjá sig um
málið í blaðinu en hún hefur ekki
séð ástæðu til að verða við því boði.
Að lokum skal þess getið að Dían
Valur Dentchev óskaði eftir við
EINTAK að koma á framfæri
áskorun sinni til Drífu Pálsdóttur í
dómsmálaráðuneytinu að gangast
undir lygamælispróf til staðfesting-
ar á „skýrslu ráðuneytisins frá 10.
ágúst 1992“ og er tilbúinn til hins
sama sjálfur. ©
FIMMTUDAGUR 23. JÚNÍ1994
9