Eintak - 23.06.1994, Blaðsíða 26

ÉQ VEIT PAÐ EKKI
Úrkynjun að
frönskum hœtti
Ég veit það ekki. Ég er bara á rölt-
inu um borg sem heitir París og er
ein af höfuðborgum vestrænnar
menningar.
Á Champs Elysées eru verkamenn
að leggja hellusteina i gangstétt, tveir
menn berir að ofan og brúnir af kyn-
þætti ffekar en sól, annar ffá Alsír,
hinn Tyrki, og umhverfis þá grind-
verk þar sem við stöndum, ég og eldri
franskur hundeigandi og horfúm á
þessa útlendinga leggja hornsteinana
að franskri menningu ffamtíðar. Þó
seint sé, rennur það endanlega upp
fyrir manni að í Frakklandi, sem öðr-
um vestrænum þjóðfélögum, eru
verkamenn ekki lengur til. Alþýðan,
undirstaða hvers þjóðfélags er horfin
og vandinn leystur með erlendu
vinnuafli sem státar eigin tungu og
tilheyrir í raun ekki frönsku þjóðfé-
lagi.
I hinum geysifina Parc Monceau
þar sem hvorki má ganga á grasinu
né reykja það sippa veltamin börn
burgeisanna í sextánda hverfi eftir
göngustígum á meðan barnfóstrurn-
ar sitja sarnan á bekk og tala saman á
affísku. „Mömmurnar" eru hér allar
svartar en börnin hvít. Hinar frönsku
lífffæðilegu mæður eru í vinnunni
eða að versla, úti að borða með vin-
konunum eða að sofa hjá viðhaldinu
og koma svo heim í kvöldmatinn
sem tælenska öskubuskan er búin að
elda, þéra börnin sín og segja við þau
„halló litla dúlla“ áður en þau fara í
háttinn og mömmumar halda aftur
út á skemmtanalífið í nýju kjólunum
sem þær keyptu þann daginn. Þær
þurfa ekki að hafa áhyggjur af sínum
brjóstmylkingum; rétt fyrir miðnætti
kemur „brjóstmóðirin“, sú sem tekur
næturvaktina. Hún er frá Senegal, en
sú á dagvaktinni er frá Malasíu.
Franskir hvítvoðungar totta til skiptis
heimsálfúrnar tvær, Afríku og Asíu.
Fólk er hætt að vinna heiðarlega
verkamannavúinu og hætt að sjá um
börnin sín. öskukallarnir eru al-
banskir. Pípararnir pólskir. Bygg-
ingaverkamenn grískir. Götusóparar
frá Nígeríu. Klóaksleggjendur frá
Kúrdistan. Ákiptingarkonur ffá Eg-
yptalandi. Au-pair stelpur úr Mos-
fellsbæ.
Á meðan situr franska þjóðin við
sjónvarpið - þar sem aðeins hvítir
ryk-ffakkar fá að koma ffam, sól-
brúnir upp úr sundlaugunum við
Cannes eða ofur-mediteraðir effir
ferð með Club-Med - eða að sínu
daglega sumbli í rauðvínum og ost-
um, þríréttaðri tilvist þar sem enginn
þarf að elda, bera ffam, vaska upp eða
skeina sér. Útlendingarnir sjá um að.
Loksins hefur draumur Frönsku
byltingarinnar ræst: öll þjóðin er
orðin að aðalsfólki. Og aðallinn nýi
kýs hægrimenn eins og Pasqua sem
hótar að reka alla óhvíta menn úr
landi.
Um kvöldið fórum við feðginin
indverskt út að borða og á næsta
borði sitja fjórar franskar mæður,
hlæjandi glaðar og áhyggjulausar
með börnin sín heima á stórum,
svörtum brjóstum og bragðlaukana
vatnsósa af tilhlökkun, í öruggum
indverskum höndum. Þær ræða létt
um innkaup dagsins og hvað blússan
fari vinkonunni vel og hún eigi það
svo sannarlega skilið að hafa splæst
þesu á sig, en fá svo matseðilinn og
henda gaman að curry og tandoori.
„O, það er alltaf svo gaman að fá sér
indverskt."
Hvað segirðu Stephanie? Hvað
ertu að hugsa um að fá þér í.. .í for-
rétt?“ „Já, ég veit það ekki...kannski
bara þrastarbringu að Punjab-
hætti...og þó nei ætli ég skelli mér
ekki ffekar á tandoori-læri...“
„Já, o hvað mér líst vel á það hjá
þér...“
„Já það er svo langt síðan ég hef
fengið kjöt...“
„Já segðu, mér líst svo vel á að þú
fáir þér kjúkling, þú ert líka búin að
standa þig svo vel í megruninni und-
anfarið...“
„Já, finnst þér það ekki, ég er alveg
að verða til fyrir lyftinguna.. .en hvað
ætlar þú að fá þér Julie?“
„Já ég veit það ekki, það væri
kannski gaman að prófa önd, ég hef
aldrei fengið indverska önd...“
„Já, nei það er satt, ekki ég held-
ur...o hvað mér líst vel á það hjá
þér.. .indversk önd.. .mmm.. ,en þið
stelpur, hvað segið þið? Sandrine, þú
ert svo hugguleg eitthvað með þessa
nýju klippingu...“
„Já finnst ykkur það ekki? Ég bara
sló til_“
„Já o eins og þú áttir það skilið að
gera eitthvað fyrir sjálfa þig, eins og
þetta er nú búið að vera erfitt hjá
þér...ertu búin að finna nýja
mömmu fyrir litla kút?“
„Já hún byrjaði með hann á brjósti
í gær og það gekk bara eins og í
sögu.. .eða ég veit ekki betur.. .hún er
ffá...æ ég man nú ekki hvað það
heitir.. .hún er alla vega með skásett
augu...ha,ha,ha...“
„Já þær kínversku eru ekki sem
verstar þó auðvitað séu þær ekki með
eins góð brjóst og þessar svörtu, en ég
var með Mathien litla á brjósti hjá
japanskri í fyrra og hann var alveg al-
sæll...þær eru svo þægilegar líka á
heimili...þó það geti verið erfitt að
skilja þær...“
„Já þessi talar svotil enga ffönsku,
ég skil nú annars ekki hvað fólk er að
hugsa að koma hingað svona alveg
mállaust..0
flöskuna. „Ég elska gott vín,“ segir
hann og býður mér sæti. Chicago-
Beau líður vel á Islandi. „Ég verð
auðveldlega þreyttur á stórborgar-
lífinu og þess vegna finnst mér
mjög afslappandi að koma til Is-
lands. Náttúran og andrúmsloftið
virkar á mig eins og vímuefni. Fólk-
ið hér er líka mjög indælt og ég hef
eignast marga góða íslenska vini.“
Hvernig stóð á því að þú fórst að
spila með Vinum Dóra?
„Ég kom fyrst til Islands vegna
tímarits sem ég gaf út og var prent-
að í Odda. Þá segir einn kunningi
minn mér frá því að hann þekki
mann sem sé mikill djassunnandi,
við hittumst og þessi maður reynd-
ist vera Halldór Bragason, sá sem
vinirnir kenna sig við. Stuttu síðar
hófst samstarf okkar og Vinir Dóra
komu og spiluðu meðal annars
með mér á Chicago Blues Festival.
Það voru stórgóðir tónleikar og
hljómsveitin stóð sig fýllilega sam-
anborið við önnur bönd.“
Þú hefur gejið út nokkra geisla-
diska og spilað á alls kyns samkom-
um en aldrei lagt það í vana þinn að
spila í klúbbum í Bandaríkjunum.
Afhverju stafar það?
„Ég Íít á tónlist sem menningar-
lega upplifun og þess vegna þykir
mér ekki gaman að spila í klúbbum
fyrir framan fullt af útúrdrukknu
fólki. Ég vil hafa einhverja reisn yfir
öllu sem ég geri og það er alls engin
reisn yfir þessum klúbbum, svo er
einfaldlega ekki nógu vel borgað
fýrir að spila í klúbbum."
Nú spilar þú bæði á sveitaböllum
og klúbbum á Islandi. Er það allt
annað mál?
„Tónlist er bæði menningarleg
upplifun og skemmtun og ég held
að þetta tvennt blandist ágætlega
saman hér á Islandi. Ég skemmti
bæði sjálfum mér og öðrum þegar
ég spila hér á landi og það er auð-
vitað það sem maður vill helst
gera.“
Hvað með nafnið þitt? Þú gengur
undir nafninu Chicago-Beau en
heitir raunverulega Lincoln Beau-
champ. Kallar þú þigþetta í virðing-
arskyni við heimabœ þinn?
„Nei, ég get eiginlega ekki sagt
það. í bandaríska blúsheiminum er
algengt að kenna listamennina við
heimabæi sína, þannig eru til að
mynda tilkomin nöfn eins og
Memphis-Slim og Detroit-junior.
Svo eru önnur viðurnefni eins og til
dæmis Big-time Shara en sú kona
var frekar þéttvaxin og alltaf í góðu
skapi þannig að það þótti tilvalið að
kalla hana þessu nafni.“
Hver er mesti djassisti sem uppi
hefur verið, að þínu áliti?
„Það fer dálítið eftir út frá hverju
þú miðar, en ég get nefnd Charlie
Parker, Miles Davis, Murry Wat-
ers, B.B. King, Betty Smith og
Billy Holiday sem voru öll frábær á
sínu sviði.“
Nú býr sjálfur Bogomil Font í
Chicago, hefur þú átt eitthvert sam-
starf við hann?
„Já, hann var einmitt í mat hjá
mér um daginn og við skemmtum
okkur vel saman. Ég spilaði einu
sinni með honurn hér á Islandi og
þá sýndi hann á sér hina hliðina,
trommarann Sigtrygg Baldurs-
son og ég viðurkenni að við erum
að vinna saman að ákveðnum hlut-
um úti í Chicago.“
Þú hefur einnig fengist við að
kenna tónlist, er það ekki?
„Jú ég kenni níu til tíu ára svört-
um krökkum í fátækustu hverfum
borgarinnar einu sinni í viku. Þú
verður að láta fólkið þitt fá eitthvað
í staðinn fýrir það sem þú hefur erft
frá því. Þessi börn frá fátækrahverf-
unum þurfa á einhverju eins og
tónlist að halda til þess að halda sig
frá vandamálunum. Þessir krakkar
eru líka óvenju taktviss og hafa
sterka tilfinningu fýrir tónlistinni.
Þegar ég kenni í skólum þar sem
meirihluti nemenda kemur frá
miðstéttarfjölskyldum tek ég eftir
að þau eru miklu stífari og þving-
aðari en krakkarnir úr fátæku skól-
unum í miðbænum."
Nú hefur þú haldið fyrirlestra um
afríska menningu í vestrœnu samfé-
lagi um öll Bandaríkin og einnig í
Evrópu. Ertu sjálfur menntaður t
„Hringurinn
lofaðurr
erlenda pressan
heldur tæplega vatni
QvT'
Íst
■chs-
„1 heild sinni er sýningin á háu
plani...og grunnvinnan er svo
góð að það mætti bjóða Islensku
óperunni með Niflungahringinn
til Kaupmannahafnar. Hin nor-
ræna veröld Wagners er einnig
okkar.“ Svona skrifar gagnrýn-
andi Politiken um uppfærslu Is-
lensku óperunnar á styttri útgáfu
Niflungahringsins eftir Wagner,
sem sýnd var hér við góðar undir-
tektir í maí síðastliðnum. Og aðrir
erlendir gagnrýnendur virðast
heldur ekki liggja á lofinu.
Die Zeit fjallar um sýninguna
undir fyrirsögninni „Gelungen ist
ihnen das Ringlein“ , sem í laus-
legri þýðingu verður: „Ykkur
tókst þetta“. Gagnrýnandi blaðs-
ins lýkur lofsorði á uppfærsluna
og minnist sérstaklega á leikarana
tvo sem tengdu saman atriði með
texta Þorsteins Gylfasonar.
„Uppfærsla þessarar styttu útgáfu
Niflungahringsins hefur tekist vel
og allir þeir sem þátt tóku eiga
þakkir skildar fýrir verkið."
Barátta góðs og ills
„Uppfærslan virkar nor-
ræn...og leikstjórinn, Þórhildur
Þorleifsdóttir segir vel sögur af
fólki í hinni eilífu baráttu góðs og
ills,“ segir í gagnrýni Jyllands Post-
en um sýninguna.
Söngvarar og hljómsveit fá

einnig góða dóma. „Hljómsveitin,
sem auðvitað er mun minni en í
venjulegri uppfærslu óperunnar,
gefur góða mynd af tónlistinni og
í kringum „innflutta“ söngvara
spinnur hópur Islendinga megin-
þemað um valdið gegn kærleikan-
um,“ segir í blaðadómi Politiken.
Svipaðan tón er að finna í
Svenska Dagbladet. „Sýningin var
dúndrandi success, þar var aldrei
dauðan punkt að finna og fullt af
óvæntum atburðum.“ Gagnrýn-
andi blaðsins segir að áherslan í
sýningunni hafi verið lögð á allt
sem norrænt er í henni og það
sem minnti á germanska menn-
ingu verið strokað út. Og hann sér
einnig spaugilega hlið á uppfærsl-
unni. „Fyrir utan það litu valkyrj-
urnar út eins og íslenskar kven-
réttindakonur og guðinn Þór
minnti á ofvaxið skinhead." O
Síðasti
■
vinur
Dóra
Chicago-Beau kallast maður
sem er stór og mikill, svartur á hör-
und og mikil munnhörpusnilling-
ur. Hann er einn af þeim sem hefur
verið stimplaður íslandsvinur og
virðist taka þann titil alvarlega, að
minnsta kosti er hann kominn til
landsins í fjórða skiptið á jafn
mörgum árum til þess að spila með
djasssveitinni Vinum Dóra. Beau
hefur nú þegar spilað á nokkrum
tónleikum með sveitinni og var
meðal annars á tónleikunum á
Gervigrasinu um síðustu helgi. I
kvöld verður hann með Dóra og
vinum hans í Þjóðleikhúskjallaran-
um, á föstu-
dag verða þeir
á djasshátíð á
Egilsstöðum,
á laugardag á
bryggjuhátíð
á Reyðarfirði
og seinna um
kvöldið á
Höfn í
Hornafirði.
Ég hitti
Beau í íbúð
sem hann dvelur í á Eggertsgöt-
unni. Hann býður mér rauðvín og
ég sé að hann er langt kominn með
BÍÓBORGIN
Fjandsamlegir gíslar Hostile Hostages ★★
Nokkuð nálægt því aö vera „dúndur grinmynd",
eins og segir í auglýsingunni.
Angie ★★★ Mannleg mynd, indæl og þó
nokkuð fyndin.
Af lífi og sál Heart and Souls ★ Sjaldan fynd-
in en alltaf væmin mynd um fólk sem dinglar
milli lífs og dauða vegna óuppgerðra hluta úr
jarðvistinni. Sem sagt eitt þreyttasta efni kvik-
myndasögunnar,
Hús andanna The House of the Spirits
★★★★ Frábær leikur. Myndin verður aldreí
leiðinleg þrátt fyrir þriggja tíma setu.
BÍÓHÖLLIN
Þrumu-Jack ★ Astralir elska Paul Hogan og
þreytastellaust ekki á að sjá hann I þessari
mynd. Öðru máli gegnir um (slendinga.
Ace Ventura ★★★★ Ógeöslega, ógeðslega
fyndin í fyrsta sinn en tóll sinnum leiðinlegri I
næsta skipti, — segir Oavíð Alexander, níu ára
gagnrýnandi barnaefnis í EINTAKI.
Fúll á móli Grumpy Old Man ★★ Bessi og
Árni þeirra Ameríkana, Jack Lemmon og Walt-
her Matthau, í tiltölulega saklausu og góðlát-
legu gríni sem gengur ekki mjög nærri hlátur-
taugunum. En það má stundum brosa.
Hvað pirrar Gilbert Grape What's Eating
Gilbert Grape ★★★ Ein af þessum myndum
sem maður gleymir sér yfir.
Pelikanaskjalið The Pelican Brief ★★ Prált
fyrir ágætt efni kemst þessi mynd aldrei á flug.
Bókin er betri. í það minnsta fyrir þá sem hafa
þokkalegt ímyndunarafl.
Leynigarðurinn The Secret Garden ★★ Hug-
Ijúf fjölskyldumynd, sem er falleg frekar en
skemmtileg.
Rokna Túli ★★★ Talsett teiknimynd sem
börnum finnst bara nokkuð gaman af.
HÁSKÓLABÍÓ
Brúðkaupsveislan The Wedding Banquet
★★ Gamanmynd um homma í telum.
Blue Chips ★ Mynd um þjálfara sem spillist
al sigurlöngun og brýtur lögmál áhugamennsk-
unnar. Eins konar áskorun til KR- inga að halda
þolinmæðinni. Þrátt fyrir góða meiningu
drukknar boðskapurinn í eigin væmni. Þeir sem
ekki hafa gaman at körfubolta þjást.
Beint á ská 331/3 Naked Gun 331/3 The
Final Insult ★ Frekar dapurleg tilraun til að
halda Iffi f þessari seríu. Með góðum hug má þó
hlæja hér og hvar.
Backbeat ★★ Mynd um frekar óspennandi
samband Stu Sutcliffe og Astrid Kirchher. Það
bjargar myndinni að það er skiliö við sögu Bítl-
anna á þröskuldi frægðarinnar og viö dyrnar
heima hjá Ringó. Stjarna myndarinnar er lan
Hart — Kannski ekki furða þar sem hann leikur
stjörnu Bltlanna, Lennon.
Nakinn Naked ★★★ Hin ágætasta skoðunar-
ferð um lægstu lendur Englands, neðan mittis
og hungurmarka.
Blár Blue ★★ Kieslowski-myndirnar verða
þynnri og þynnri eftir því sem þær verða lleiri.
Listi Schindler’s Schindler's List ★★★★
Verðskulduð Óskarsverðlaunamynd Spielbergs.
Allir skila sínu besta og úr verður heljarinnar
mynd.
- Munið 200 metrana!
LAUGARÁSBÍÓ
Lögmál leiksins Above The Rim ★ Mynd um
körfubolta og gæja.
Síðasti útlaginn The Last Outlaw ★ Vondur
vestri með sukkboltanum Mickey Rourke.
Myndirnar hans eru á hraðari niðurleið en hann
sjálfur.
Eftirförin The Chase ★★ Dágóður þriller ef
veðrið væri verra.
Ögrun Sirens ★★ Innihaldslaus og snubbótt
saga sem hefði mátt klára fyrir hlé. Þótt sumar
konurnar séu full jussulegar geta karlar skemmt
sér viö að horfa á prestsfrúna. Og konurnar á
Hugh Grant. Þessi tvö eiga stjörnurnar.
REGNBOGINN
Sugar Hill ★ Sýrópiö og sykurinn drýpur af
tjaldinu I einn og hálfan tíma áður en myndin
byrjar fyrir alvöru. Stuttu síðar er hún búin.
Nytsamir sakleysingjar Needful Things ★★
Djöfullinn stígur upp til jarðar og breytir frið-
sömu þorpi i hálfgert helvíti. Venjubundinn
Stephen King.
Trylltar nætur Les Nuits Fauves ★★★ Hrá
mynd sem fjallar ef til vill frekar um ástsýki en
alnæmi. Ung leikkona, Romane Bohringer, stel-
ur senunni I sjálfsævisögulega hlutverki leik-
stjórans.
Píanó ★★★ Óskarsverðlaunaður leikur (að-
al- og aukahlutverkum. Þykk og góð saga.
Kryddlegin hjörtu Como Aqua Para Chocol-
ate ★★★ Ástir undir mexíkóskum mána.
STJÖRNUBÍÓ
Stúlkan mín 2 My Girl 2 ★★★ Mynd sem er
um og fyrir gelgjur — og ágæt sem slík. Þeir
sem eru komnir yfir hana eða hafa aldrei orðið
fyrir henni geta meira að segja haft nokkuð
gaman af.
Tess í pössun Guarding Tess ★★★ Hæg,
Ijúf og líklega indæl gamanmynd með smá
spennu í lokin. Söguþráðurinn skiptir í sjálfu
sér ekki miklu eins og I mörgum svipuðum
myndum heldur andinn sem svífur yfir vötnun-
um.
Fíladelfía Philadelphia ★★★★ Frábærlega
leikin. Það hala allir gott af að sjá þessa mynd
og ekki kæmi á óvart þótt hún yrði notuð sem
kennsluefni í alnæmisvörnum þar til annað
betra býðst.
Dreggjar dagsins Remains of the Day
★★★★ Magnaðverk.
S Ö G U B í Ó
Bændur í Beverly Hills The Beverly Hillbilli-
es ★ Ef til vill er það vegna þess að (slendingar
voru aldrei aldir upp við sjónvarpsþættina, sem
myndin er byggð á, en einhvern veginn fer hún
fyrir ofan garð og neðan.
Beint á ská 33 1/3 Naked Gun 331/3 The
Final Insult ★ Teygð og útþynnt úrgáfa af fyrri
myndum. Brandararnir í þessari hefðu ekki dug-
að til að fylla upp í fimmtán mínútur af þeirri
fyrstu.
26
FIMMTUDAGUR 23-. JÚNÍ1994