Morgunblaðið - 17.03.2005, Blaðsíða 28

Horft í vestur af
Rammaskipulag Mýrargötu-slippsvæðisins var kynnt áfjölsóttum opnum fundi íBÚR-húsinu í gær en ramma-
skipulag er ekki lögformlegt skipulags-
stig heldur eins konar millistig aðal-
skipulags og deiliskipulags. Hafin er
gerð deiliskipulags á svæðinu í samræmi
við tillögu að rammaskipulagi.
Ýmsar athugasemdir gerðar
Á fundinum voru meðal annars gerðar
athugasemdir við hæð bygginga á svæð-
inu, bent var á að framsetning hefði verið
nokkuð villandi, húsin væru að megin-
hluta 5–7 hæða í tillögunum en ekki 3–5
hæða eins og kynnt hefði verið. Þá komu
fram athugasemdir við að ekki væri gert
ráð fyrir íbúðarhúsnæði í þeim bygging-
um sem stæðu á hafnarbakka svæðisins,
sem væri mest spennandi svæðið, heldur
einungis atvinnu- og þjónustuhúsnæði,
að bílastæði væru of fá og að hávaða-
mengun yrði of mikil á ákveðnum stöð-
um. Þá var spurt hvernig tryggð yrði
fjölbreytni í byggingum á svæðinu, að
einn aðili gæti ekki keypt fjölmargar lóð-
ir og byggt margar eins byggingar.
Fyrir svörum sátu fulltrúar ráðgjafa-
hópsins, sem vann tillögurnar, auk Dags
B. Eggertssonar, formanns skipulags-
ráðs.
Richard Briem, verkefnisstjóri, sagði
athugasemdir við hæð bygginga á svæð-
inu ekki fyllilega réttmætar. Í tillögun-
Eggertsson ben
hægt að hafa íbú
möguleiki yrði
Hann tók fram
trilluútgerðinni,
semi gæfi svæðin
Um það hver
breytni bygging
ur því til að í s
ákveðið uppbrot
skilmála sem try
sagðist þó telja
um væri útgangspunkturinn einmitt að
sýna þeirri byggð sem fyrir er tilhlýði-
lega virðingu. Þannig væri gert ráð fyrir
2–3. hæða húsum á Nýlendugötunni og á
svæðinu ofan Mýrargötu sem væri í takt
við hæð húsa sem þegar væru þar. Bygg-
ingar hækkuðu síðan þegar nær drægi
sjónum þar sem landið lækkaði, þannig
gætu verið sex hæða byggingar neðst án
þess að þær stæðu upp úr. Þá benti Rich-
ard og á að
á Slippsvæðinu þyrfti að kaupa upp
lóðir og rífa þar niður og hreinsa til og
byggðin þar þyrfti að bera þessar að-
gerðir.
Ekki væri hægt að horfa fram hjá
þessum raunveruleika og menn væru í
tillögunum að reyna sætta á faglegan
hátt kröfuna um lágreista byggð og svo
kostnaðinn sem þyrfti bera. Það væri
óábyrgt að koma fram með hugmyndir
um lægri byggingar þarna sem ekki
gætu staðið undir fjárfestingunni sem
fylgdi.
Vandamál við að vera með
íbúðir á hafnarsvæðinu
Um íbúðir á hafnarsvæðinu sagði
Richard það valda ákveðnum vanda að
vera með íbúðir við hafnargarð svæðisins
því það væri atvinnusvæði og ýmiskonar
ónæði væri frá höfninni, hávaði, lykt
o.s.frv. Hann sagði þó ekki vera búið að
njörva niður að ekkert íbúðarhúsnæði
yrði í byggingum við sjóinn. Dagur B.
Opinn fundur í BÚR-húsinu um lokatillög
Áhyggjur
af of háum
byggingum
28 FIMMTUDAGUR 17. MARS 2005 MORGUNBLAÐIÐ
Hallgrímur B. Geirsson.
Styrmir Gunnarsson.
Framkvæmdastjóri:
Ritstjóri:
STOFNAÐ 1913
Útgefandi: Árvakur hf., Reykjavík.
Aðstoðarritstjórar:
Karl Blöndal, Ólafur Þ. Stephensen.
Fréttaritstjóri:
Björn Vignir Sigurpálsson.
ÓVISSAN UM FRAMTÍÐ
VATNSMÝRARINNAR
Á fundi borgarstjórnar í fyrradagsagði Steinunn Valdís Óskars-dóttir borgarstjóri að borgin væri
sammála samgönguyfirvöldum um það að
bygging samgöngumiðstöðvar við
Reykjavíkurflugvöll yrði ekki til þess að
festa flugvöllinn í sessi. „Ég legg mikla
áherslu á það, og það er afar mikilvægt,
að við getum í lok þessa árs sýnt skipulag
sem er framtíðarsýn á svæðið,“ sagði hún
ennfremur.
Ef borgarstjóra er alvara með það að
samgöngumiðstöð muni ekki festa flug-
völlinn í sessi, hvernig stendur þá á því að
í samkomulagi borgarstjóra og sam-
gönguráðherra um samgöngumiðstöðina
er gert ráð fyrir því að fram fari flug-
tæknileg, rekstrarleg og skipulagsleg út-
tekt á Reykjavíkurflugvelli þar sem bera
á saman kosti tveggja brauta, einnar
brautar og þess að flugstarfsemi hverfi
úr Vatnsmýrinni? Er nauðsynlegt að
skoða alla þessa kosti ef „spurningin er
ekki hvort, heldur hvenær“ flugvöllurinn
víkur, eins og haft var eftir borgarstjóra í
Morgunblaðinu í gær? Einnig er kominn
tími til að borgaryfirvöld skilgreini nánar
hvað þau eiga við með „hvenær“; er verið
að tala um flugvöllurinn geti verið í þeirri
mynd sem hann er nú til ársins 2016 –
sem var sú tímasetning sem nefnd var í
tengslum við atkvæðagreiðsluna um flug-
völlinn árið 2001 – eða er búið að teygja
þann tíma til ársins 2024 sem nú virðist
iðulega vera viðmiðunardagsetning í um-
ræðu um framtíð Vatnsmýrarinnar?
Málflutningur borgarstjóra og rök fyr-
ir því að ræða um ýmsa reiti á Vatnsmýr-
arsvæðinu eða eyrnamerkja þá tiltekinni
starfsemi, svo sem starfsemi Háskólans í
Reykjavík og starfsemi samgöngumið-
stöðvar, virðist einnig skjóta skökku við á
sama tíma og heildarskipulag er ekki fyr-
ir hendi, og verður ekki fyrr en í lok árs ef
tímasetningar borgarstjóra standast.
Heildarskipulagið hlýtur að eiga að vera
sá grunnur sem uppbygging á ýmsum
reitum svæðisins byggist á, en ekki öfugt.
Þarna virðist sem byrjað sé á öfugum
enda í skipulagsferlinu, á sérlega við-
kvæmum stað, þar sem ekki liggur einu
sinni fyrir hvers konar uppbyggingu
grunnstoð á borð við gatnakerfið á svæð-
inu á að þjóna.
Ræða Björns Bjarnasonar um þetta
málefni sem flutt var á fundi borgar-
stjórnar er einnig eftirtektarverð. Þar
kemur fram ánægja minnihlutans í borg-
arstjórn yfir undirritun samkomulags
borgarstjóra og samgönguráðherra, á
þeim forsendum að hún falli í raun „að
þeim markmiðum, sem fólust í stefnu [...]
sjálfstæðismanna í flugvallarmálinu fyrir
kosningar“. Björn vísar í Reykjavíkur-
bréf Morgunblaðsins sl. sunnudag og
tekur undir orð blaðsins „þegar vikið er
að trúverðugleika yfirlýsinga borgar-
stjóra um gerð heildarskipulags fyrir
Vatnsmýrarsvæðið,“ en tekur ekki af-
stöðu til þeirrar skoðunar blaðsins að það
sé „ófært að ekki skuli hafa orðið til
hreinn og klár átakaöxull meðal borgar-
fulltrúa úr öllum flokkum um afstöðu til
þess mikilvæga máls,“ né heldur þeirrar
skoðunar að borgarbúar „hljóti að eiga
rétt á því að fá hrein og klár svör; fyrst
um markmið og síðan um leiðir til að
framfylgja þeim“. Staðreyndin er sú að
borgarbúa – sem nú hljóta að vera farnir
að hlera eftir afstöðu borgarfulltrúa
sinna til ýmissa málefna með tilliti til
næstu borgarstjórnarkosninga – hlýtur
að vera farið að lengja eftir því að fá end-
anlega úr því skorið hvort borgarstjórn-
arminnihlutinn, ekki síður en meirihlut-
inn, vill að flugvöllurinn víki alfarið eða
hvort hann vill að hann verði áfram í
Vatnsmýrinni í einhverri mynd. Hver er
sú „varanlega niðurstaða“ sem Björn vís-
ar til í ræðu sinni að minnihlutinn hafi
viljað knýja fram og hvenær verður hún
kunngerð?
MERKILEG TILRAUN Í SJÁLANDSSKÓLA
Samningurinn, sem bæjaryfirvöld íGarðabæ eru reiðubúin að bjóða
kennurum við Sjálandsskóla, hlýtur að
vekja vonir hjá grunnskólakennurum um
að það geti tekizt að brjótast út úr þeirri
kyrrstöðu, sem kjaramál þeirra eru í.
Samningurinn er augljóslega í veiga-
miklum atriðum frábrugðinn þeim mið-
stýrða kjarasamningi, sem náðist milli
kennara og sveitarfélaganna í vetur eftir
langt verkfall. Mánaðarlaun eru miklu
hærri en þau byrjunarlaun, sem kveðið
er á um í hinum almennu kennarasamn-
ingum. Gert er ráð fyrir að þau verði um
290 þúsund krónur á mánuði og geti
hækkað með meiri menntun, samkvæmt
því sem fram kom í frétt Morgunblaðsins
í gær. Í hinum almenna kennarasamn-
ingi eru byrjunarlaun kennara hins veg-
ar talsvert undir 200 þúsund krónum.
Á móti verður vinnutímaskilgreining
kennara sambærileg og hjá öðrum há-
skólamenntuðum starfsmönnum sveitar-
félaga. Öll kennsluskylduákvæði eru
felld út úr samningum og eingöngu horft
á vikulegt og árlegt vinnuframlag kenn-
ara. Slíka breytingu hljóta margir kenn-
arar að vera tilbúnir að samþykkja á móti
því að fá hærri laun. Þá verða ekki deild-
arstjórar við skólann heldur verður
kennarahópnum sem slíkum falin meiri
ábyrgð á starfsemi skólans, sem ýmsir
kennarar hljóta að telja eftirsóknarvert.
Samningurinn varð ekki opinber fyrr
en með frétt Morgunblaðsins, en frétzt
hefur af því að hann sé í undirbúningi og
viðbrögð hafa augljóslega ekki látið á sér
standa. „... þó ég sé ekki búinn að aug-
lýsa, þá hafa nú þegar 46 kennarar haft
samband við mig og þar af hafa um 40
lýst áhuga á að starfa eftir þessu fyr-
irkomulagi,“ segir Helgi Grímsson,
skólastjóri Sjálandsskóla, í Morgun-
blaðinu í gær.
Enn er eftir að fjalla um samninginn í
samráðsnefnd launanefndar sveitarfé-
laganna og Kennarasambandsins. Af við-
brögðum fulltrúa kennara verður þó ekki
annað ráðið en þeir séu opnir fyrir að
skoða málið. Kannski er frekar ástæða til
að hafa áhyggjur af andstöðu hjá þeim
sveitarfélögum, sem telja sig ekki hafa
neitt svigrúm til að gera betur við kenn-
ara.
Að mati Morgunblaðsins sýnir þetta
boð Garðabæjar til kennara þó fram á
gagnsemi þess að brjóta upp miðstýr-
inguna í kjaramálum þeirra. Ef Garða-
bær gerir betur við sína kennara en aðr-
ir, munu önnur sveitarfélög verða að
bregðast við til að halda í góða kennara.
Þá er orðin til samkeppni um starfs-
krafta kennara, sem stuðlar að því að
hækka laun þeirra.
Þær tilraunir, sem bæjaryfirvöld í
Garðabæ og forráðamenn Ísaksskóla
leitast nú við að gera til að bæta kjör
kennara og stokka upp niðurnjörvað
vinnufyrirkomulag í kjarasamningum
þeirra, gefa von um að hægt verði að
greiða þessari afar mikilvægu stétt,
grunnskólakennurum, mannsæmandi
laun. Það er mikilvægt að gefa þessum
merkilegu tilraunum tækifæri.
Um fjórðungur grunnskólanem-enda í Finnlandi nýtur stuðn-ings- eða sérkennslu af ein-hverju tagi, að því er m.a.
kom fram í umræðum um sérkennslu síð-
asta dag ráðstefnu um niðurstöður PISA-
rannsóknarinnar sem lauk í Helsinki í
gær.
Pirjo Koivula, forstöðumaður hjá
finnska Fræðsluráðinu, gerði m.a. grein
fyrir auknum fjölda þeirra nemenda sem
njóta sérkennslu í Finnlandi. 6,2% grunn-
skólanemenda fá sérkennslu í sérstökum
bekkjum eða sérskólum, t.d. vegna fötl-
unar, veikinda eða námsörðugleika og
hefur þetta hlutfall aukist úr um 3% árið
1995 í 6,2% á síðasta ári. 20,1% finnskra
grunnskólabarna nýtur hins vegar ein-
hvers konar stuðningskennslu, en hún fer
nær alltaf fram inni í almennum bekk.
Koivula sagði að gera mætti ráð fyrir að
heildarhlutfallið væri um 25% því að ein-
hverju leyti skarist þessir tveir hópar.
Eflir sjálfstraustið
Langfjölmennasti hópurinn er 7 og 8
ára börn, en það þykir heldur ekki til-
tökumál í Finnlandi að börn hefji skóla-
göngu ári seinna ef talið er að þau hafi
ekki náð nægum þroska eða að þau sitji
annað ár í sama bekk. Koivula sagði að
einstaklingsmiðuð sérkennsla væri afar
mikilvæg og m.a. með samvinnu sérkenn-
ara og almennra kennara, aðstoðarfólki
og miklum sveigjanleika næðist góður ár-
angur.
Maria Klaavu, sérkennari og aðstoð-
aryfirkennari við Ahvenisjärvi-skólann í
Hervanta í Tampere, gerði grein fyrir
góðum árangri skólans hvað varðar fyr-
irkomulag sérkennslunnar. Í skólanum
eru 355 nemendur og 30 kennarar og er
þriðji hver nemandi innflytjandi. Áður
fyrr fóru nemendur sem þurftu á sér-
kennslu að halda í sérskóla utan Herv-
anta-hverfisins en árið 1995 var ákveðið
að færa sérkennsluna inn í skólann.
Tveir kennarar sinna hverjum árgangi.
Sá hluti bekkjarins sem þarf á sér-
kennslu að halda fær annaðhvort stuðn-
ing inni í bekknum eða sérkennslu utan
skólastofunnar en börnin í þeim hópi eiga
samt sem áður sinn stað í almenna
bekknum. Klaavu lagði áherslu á að þetta
fyrirkomulag væri gott félagslega og að
sjálfstraust barnanna sem nytu sér-
kennslu væri meira en ella. „Þótt barn
standi illa í stærð
burðanemandi í l
lagsleg tengsl þe
farið saman í ísho
fimm sérkennslu
m.a.
Að foreldrar fy
Á dagskrá ráðste
heimsóknir í gru
Helsinki og nágr
munandi sem og
það var mál ráðs
finnskum skólum
vinnugleði. Í öllu
skólum fá börnin
sér að kostnaðar
gögn, s.s. stílabæ
Elín Helga Þr
sem grunnskólak
í Helsinki í ellefu
Markviss sérkenns
Í finnska skólakerfinu er
lögð áhersla á að grípa
snemma inn í ef nem-
endur eiga í erfiðleikum.
Steingerður Ólafsdóttir
sat ráðstefnu um nið-
urstöður PISA-rann-
sóknarinnar í Helsinki.
Finnar leggja áherslu á að aðstoða börn snemma komi í ljós