Morgunblaðið - 18.08.2005, Blaðsíða 33

þá gretti hann sig svo sætt. Hann
var alltaf svo mikið krútt. Ég ætlaði
að skrifa þessa grein eins og sendi-
bréf til hans, en mamma sagði mér
að hann hefði einhvern tímann sagt:
„Hvernig á maður að geta lesið
þessi bréf þegar maður er dauður?“
Ég veit að þú lest þetta allt saman
og ert alltaf með okkur afi minn. Ég
sakna hans svo mikið þegar ég
hugsa um eitthvað fyndið sem hann
hefur sagt. Honum fannst hárið á
mér svo sniðugt þegar ég litaði það
eldrautt. Allar krúttlegu konurnar á
Kirkjuhvoli voru svo skotnar í hon-
um og það lá við að kallarnir færu
að forðast hann. Nei, það líkaði öll-
um sem náðu að kynnast honum svo
vel við hann. En ég veit að hann er á
góðum stað með ömmu Asu, talandi
við afa Gunnar um útgerð og ætt-
fræði og fylgist með okkur. Ég
þakka afa mínum samfylgdina og
vináttuna sem við áttum. Ég gæti
skrifað heila ritgerð um hann, en
læt þetta duga að sinni. Mér þykir
alltaf svo vænt um hann. Blessuð sé
minning hans. Þín afastelpa
Margrét.
Jæja, elsku afi, núna ertu farinn
til himna, það er hreint ótrúlegt að
ímynda sér það þar sem þetta var
allt eitthvað svo fljótt að gerast. Ég
á aldrei eftir að gleyma ferðunum
upp á Haukagil með Möggu frænku
þar sem við spurðum þig alltaf sömu
spurningarinnar: „Afi, megum við
koma við skeggið á þér?“ Og auðvit-
að sagðir þú alltaf já. Þú varst líka
alltaf með súkkulaði og malt sem þú
vildir gefa okkur og varst alltaf til í
að spila á spil með okkur frænd-
systkinunum.
Svo fórstu á Kirkjuhvol á Hvols-
velli fyrir stuttu sem gerði það kleift
að ég hitti þig miklu oftar. Þar sett-
ist maður í sófann og beið eftir því
að þú myndir bjóða manni upp á
súkkulaði og þegar maður var sest-
ur með það bauðstu manni upp á
malt eða eitthvað að drekka. Þú
varst svo gjafmildur. Ég vona að
þér líði vel þarna uppi, ég elska þig
afi og þín verður sárt saknað héðan.
Drottinn blessi minningu þína.
Ásgerður.
Nú er kæri afi minn dáinn. Ég hef
þekkt hann alveg frá því að ég man
eftir mér.
Eitt sinn þegar ég var á Hauka-
gili veiktist hann. Þá hugsaði ég
mikið um hann og reyndi að hjálpa
honum eins og ég gat.
Þótt afi væri stundum lasinn átt-
um við margar góðar stundir saman,
eins og að spila, leysa krossgátur og
margt fleira.
Svo þurfti hann að fara á Kirkju-
hvol og þangað kom ég stundum í
heimsókn.
Ég á margar góðar minningar um
afa sem var alltaf svo góður við mig.
Guð blessi afa minn.
Jón Bergur.
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. ÁGÚST 2005 33
MINNINGAR
✝ Magnús Guð-bjartur Helga-
son fæddist 20.
mars 1950. Hann
lést á hjartadeild
Háskólasjúkrahúss-
ins í Lundi þriðju-
daginn 2. ágúst síð-
astliðinn. Foreldrar
Magnúsar voru
Helgi Kristjánsson
húsasmíðameistari,
f. á Ketilsstöðum í
Holtum 4.2. 1909, d.
14.11. 1983, og
Katrín Magnúsdótt-
ir f. á Landbrotum í Kolbeins-
staðahreppi, f. 28.5. 1911, d. 10.9.
1995. Þau bjuggu lengst af á
Lambastöðum á Seltjarnarnesi.
Systkini Magnúsar eru Kristjón
Viðar Helgason, f. 1936, d. 1986,
María Blöndal hjúkrunarfræð-
ingur, f. 1940, gift Birni Blöndal
svæfingalækni, Guðrún Helga-
dóttir klínikdama, f. 1943, og
Jónína Kristín Helgadóttir hús-
móðir, f. 1945, gift Sigurði Haf-
steini Björnssyni verktaka.
Magnús kvæntist 1971 Hildi
Elínu Johnson þjónustufulltrúa,
f. 16.2. 1952. Þau skildu. Foreldr-
ar hennar eru Hannes Ó. John-
son framkvæmdastjóri, f. 1923,
d. 2002, og Sigríður Guðbjörg
Johnson, f. 1929. Börn Magnúsar
og Hildar eru: 1)
Sigríður Ýr sölu-
fulltrúi, f. 27.1.
1972, dóttir hennar
er Elín Ebba, f.
16.1. 2003, 2) Helgi
Þór stjórnunar-
fræðingur, BA, f.
13.9. 1975, og 3)
Kristín Lára af-
greiðslustúlka, f.
9.3. 1983.
Magnús lauk
gagnfræðaprófi frá
Mýrarhúsaskóla á
Seltjarnarnesi.
Hann lagði stund á flugnám og
öðlaðist einkaflugmannsréttindi.
Hann starfaði lengst af hjá Sölu-
miðstöð hraðfrystihúsanna áður
en fjölskyldan flutti til Svíþjóðar
1977. Magnús var einn af frum-
kvöðlum akstursíþrótta á Íslandi
og sigraði fyrstu rallý-keppnina
sem haldin var hér á landi. Í Sví-
þjóð lauk hann byggingatækni-
námi og starfaði þar sem for-
stöðumaður við endurbyggingu
húsa og síðar sem sjálfstæður
verktaki. Í frístundum starfaði
Magnús meðal annars sem stuðn-
ingsfulltrúi í Helsingborg.
Útför Magnúsar fer fram frá
Kvistoftakirkju í Helsingborg í
dag og hefst athöfnin klukkan
14.
Magnús ólst upp á stóru heimili á
Lambastöðum, yngstur fimm systk-
ina, en foreldrar hans höfðu fest
kaup á þeim stað 1941. Í ársbyrjun
1948 hafði hinn nýi Seltjarnarnes-
hreppur orðið til og bjuggu flestir í
hverfi sem kennt var við Lamba-
staði. Á þessum árum var hrepp-
urinn að mótast og hefur eflaust
margt verið hægt að taka sér fyrir
hendur fyrir athafnasama stráka.
Því fylgdi frelsi að alast upp í snert-
ingu við sjóinn og sveitalífið, ef svo
mætti kalla. Móðir hans Katrín var
góð kona sem rak heimilið af mynd-
arbrag og faðir hans Helgi var
húsasmíðameistari sem gustaði af,
tónelskur og söng m.a. lengi í
kirkjukór Neskirkju ásamt bróður
sínum.
Magnús eignaðist snemma sinn
fyrsta jeppa og hafði alla tíð áhuga á
bílum. Hann eignaðist fjölda bíla af
ýmsum gerðum og átti þá sjaldnast
í langan tíma. Nágranni hans og
æskuvinur Viggó Pálsson, Bói, átti
einnig jeppa og fóru þeir því stund-
um, ásamt fleiri vinum í hverfinu, að
reyna torfærueiginleika þessara
skemmtilegu farartækja. Magnús
var einn af frumkvöðlum aksturs-
íþrótta á Íslandi og sigraði ásamt
Guðjóni Skúlasyni í fyrstu rallí-
keppninni sem haldin var hér á
landi. Hann ók bíl sínum, óbreyttum
BMW, til sigurs. Það var skemmti-
leg mynd sem birtist af þeim æsku-
félögum á forsíðu Dagblaðsins eftir
sigurinn með bikarinn á milli sín á
vélarhlífinni. Nokkru eftir þessa
fyrstu rallí-keppni fór ég með
Magga við þriðja mann upp á Kjal-
arnes til að stika út keppnisbraut
fyrir rallíkross, en nýstofnað akst-
ursíþróttafélag hafði þá fengið
svæðið til afnota fyrir þessa nýju
akstursíþrótt.
Þegar Magnús kynntist Hildi,
systur minni, tókst fljótlega með
okkur góð vinátta þó að ég væri
mun yngri. Stundum þvældist ég
með þeim og síðar áttum við Maggi
eftir að stunda skíði saman af mikl-
um móð. Hann átti kraftmikinn
Ford Bronco og við fórum oft eftir
vinnu og skóla upp til fjalla og skíð-
uðum í upplýstum brekkum. Maggi
var mér á þessum árum sem bróðir,
ég naut þess að vera með honum og
það var margt sem hann kenndi
mér.
Magnús var djarfur og með gott
hjartalag. Hann hikaði ekki við að
svara neyðarkalli og fór til dæmis
með skömmum fyrirvara út til Vest-
mannaeyja þegar náttúruhamfar-
irnar riðu yfir Heimaey. Þar vann
hann dögum saman, ásamt vinnu-
félögum frá SH, við að bjarga verð-
mætum undan eldgosinu. Honum
var dugnaður og framtakssemi í
blóð borin og vílaði ekki fyrir sér að
taka að sér hin ýmsu verk, hvort
sem verið var lagfæra bíla, að
byggja nýju íbúðina á Skólabraut-
inni, eða koma upp fallegu húsi fyrir
fjölskylduna í Kalmar í Svíþjóð
skömmu eftir komuna þangað. Síðar
flutti fjölskyldan til Helsingborgar
og bjó lengst af í fallegu úthverfi
þar sem nálægðin við náttúruna
hlaut að hafa góð áhrif á mannlífið.
Þar er falleg sveitakirkja, gamla
kirkjan þeirra þar sem Magnús
verður nú kvaddur.
Magnús og Hildur áttu barnaláni
að fagna og börnin þeirra þrjú eru
öll gædd góðum mannkostum og
stolt foreldra sinna. Það var
ánægjulegt að fá fjölskylduna í
heimsókn á gamla bóndabæinn á
Norður-Jótlandi, þar sem við bjugg-
um um skeið, og eins að vera með
þeim á heimili þeirra í Svíþjóð. Þeg-
ar við höfðum tækifæri til að hittast
var Maggi afslappaður og leið vel í
faðmi fjölskyldunnar.
Magnús átti auðvelt með að læra
og nokkrum misserum eftir komuna
til Svíþjóðar lauk hann námi í bygg-
ingatækni. Hann starfaði sem for-
stöðumaður við endurbyggingu
húsa og síðar sem sjálfstæður verk-
taki. Magnús var einstaklega hjálp-
samur og starfaði meðal annars í
frístundum sem stuðningsfulltrúi í
Helsingborg.
Magnús hafði kennt sér meins í
hjarta fyrir nokkrum árum, en kall-
ið kom snöggt og óvænt. Við kveðj-
um nú góðan dreng sem féll frá
langt fyrir aldur fram. Við minn-
umst Magga sem kraftmikils og
duglegs manns með gott hjartalag.
Við þökkum fyrir góðar stundir og
biðjum Magnúsi blessunar Guðs á
ljóssins brautum.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Megi góður Guð styrkja Sigríði
Ýr, Helga Þór, Kristínu Láru og
fjölskylduna alla í þeirra miklu sorg
og vernda þau um eilífð alla.
Agnar H. Johnson og
fjölskylda.
MAGNÚS
GUÐBJARTUR
HELGASON
Kársnesbraut 98 • Kópavogi
564 4566 • www.solsteinar.is
Ástkær móðir okkar og amma,
ODDNÝ ÞORVALDSDÓTTIR
frá Sómastöðum,
Fáskrúðsfirði,
lést á Hjúkrunarheimilinu Uppsölum þann 7. ágúst
síðastliðinn.
Útförin fer fram frá Fáskrúðsfjarðarkirkju laugar-
daginn 20. ágúst kl. 14.00.
Sigurþór Gíslason,
María Gísladóttir,
Gunnþóra Gísladóttir
og barnabörn.
Okkar ástkæri
HARALDUR STEINÞÓRSSON,
Neshaga 10,
Reykjavík,
andaðist á Landspítalanum þriðjudaginn 16. ágúst.
Útförin verður auglýst síðar.
Þóra Sigríður Þórðardóttir,
Steinþór Haraldsson, Guðríður Hulda Haraldsdóttir,
Ólafur Haraldsson, Ragnheiður Ragnarsdóttir,
Ingibjörg Haraldsdóttir, Páll Stefánsson,
Elín Haraldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar,
ÁSTA BALDVINSDÓTTIR,
lést á Landspítalanum Fossvogi þriðjudaginn
16. ágúst.
Jarðarförin auglýst síðar.
Baldvin og Stefán Thorarensen.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ELSU KRISTÍNAR GUÐLAUGSDÓTTUR
frá Vestmannaeyjum.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheimilis-
ins Skógarbæjar.
Hilmar Birgisson,
Viðar Birgisson, Sigríður Hjörvarsdóttir,
Guðlaugur Kr. Birgisson, Halldóra Jóna Snorradóttir,
Helgi Birgisson, Una María Óskarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.