Fréttablaðið - 23.08.2003, Blaðsíða 48

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 515 75 00, fax: 515 75 16 Ritstjórn: 515 75 05, fax: 515 75 06, ritstjorn@frettabladid.is
Auglýsinga- og markaðsdeild: 515 75 15 - fax 515 75 16, auglysingar@frettabladid.is Dreifing: 515 75 00, dreifing@frettabladid.is
VI Ð S EG J U M F R É T T I R SM Á A U G L Ý S I N G AS Í M I N N E R 515 7500
Bakþankar
EIRÍKS JÓNSSONAR
www.IKEA.is
Hann er að koma...
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
LÝ
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
/S
IA
.I
S
I
KE

21
83
8
0
8/
20
03
Laugardaga kl. 10:00 - 18:00 | Sunnudaga kl. 12:00 - 18:00 | Mánudaga - föstudaga kl. 10:00 - 18:30 | www.ikea.is
Sé í blöðunum myndir af fólki aðsmakka hrefnukjöt í stórmörkuð-
um. Allir voða ánægðir. Sérstaklega
með bragðið. Er hræddur um að
Símoní gamli myndi snúa sér við á
himnum sæi hann þetta. Símoní var
köttur sem ég bjó með um árabil á
Þórsgötunni. Aristóköttur fram í
klær; af síamskyni að einum þrítug-
asta og fjórða. Símoní var kolsvartur
með glitrandi feld og augu tígurs í
vígahug. Hann hafði unun af því að
stilla sér upp á steypt grindverk
neðst á Þórsgötunni og láta túrista
strjúka sér.
Reyndar var hann líkari hundi
en ketti. Það var hægt að taka hann
með sér í gönguferðir. Hann gekk
með manni út í sjoppu og beið á
tröppunum á meðan verslað var. Svo
heim aftur. Hann var vandlátur á
mat og vildi helst ekkert annað en
nýja, smjörsteikta ýsu og 26% ost.
Þá var hann svo heppinn að á næsta
horni var einn af betri veitingastöð-
um borgarinnar. Þar við bakdyrnar
þáði Símoní góðgæti þegar gestirnir
höfðu fengið sitt. Einhvern veginn
hafði honum tekist að vinna hug og
hjarta yfirkokksins sem fæddi hann
á humri, rækjum og smokkfiski með
tilheyrandi sósum á kvöldin.
Á þessum árum var stundum
þröngt í búi á Þórsgötunni. Ekki
alltaf til aur fyrir nýrri ýsu eða 26%
osti. Það var þá sem ég komst að því
að kaupmaðurinn á Baldursgötu-
horninu seldi hrefnukjöt. Ódýrasta
kjöt á markaðnum. Á svipuðu verði
og tvíbökur. Keypti hlunk, fór með
heim og setti í pott.
Svo kom suðan upp. So um
munaði. Sjaldan hefur eldhús þurft
að þola annað eins; hvað þá kokkur-
inn eða saklaus kötturinn. Ofan á
hrefnuhlunknum í pottinum myndað-
ist þykk skán; mórauð og hlaup-
kennd. Við frekari suðu leystist hún
upp í gufu sem lagðist líkt og slæða
á veggi og glugga. Kaupmaðurinn
hafði sagt mér að hrefnuna þyrfti að
sjóða í fjóra tíma. Ég hlýddi.
Í fyllingu tímans sneyddi ég
kjötið niður og lagði í matarskálina
hjá Símoní. Báðir vorum við orðnir
kolmórauðir eftir suðuna. Símoní
rétt stakk trýninu ofan í skálina, leit
svo upp og horfði á mig. Úr augun-
um mátti lesa vonbrigði og jafnvel
sársauka. Svo sneri hann við mér
rófunni og fór að heiman. Sakna
hans og skal aldrei aftur sjóða
hrefnu.
Hrefna og
Símoní