Fréttablaðið - 15.05.2004, Qupperneq 20

Göturnar tæmdust þegar Ís-land var með í söngvakeppn-
inni í fyrsta sinn, árið 1986. Þjóðin
öll mændi á Icy-hópinn og hélt
vart vatni af hrifningu. Það var
eins og landsmenn litu á það sem
skyldu sína að horfa, enda Ísland
komið fyrir alvöru á Evrópu-
kortið, við vorum loks í hópi sið-
menntaðra þjóða. Þetta ár og þau
næstu á eftir var ekkert skvaldur
í stofum Íslendinga á meðan á
keppninni stóð. Það var hlustað af
athygli og einbeitingu á lögin, þau
vegin og metin sem og framkoma
og flutningur.
Engan bjór var að hafa á þess-
um árum þannig að
kókið fyllti glösin en
einstaka var flottur
áðí og skvetti vod-
kaslettu út
í. Eins höfðu
heimsendar pitsur
ekki rutt sér jafn
svakalega til rúms og nú þannig
að kótelettur á pönnu eða pottrétt-
ir voru á borðum, innan um popp-
korn og kartöfluflögur.
Fall og ris
Þannig gekk það fyrstu árin,
fáir voru á ferli á meðan keppnin
fór fram enda var hún mál mál-
anna. Eftir að nýja brumið fór af
dró hinsvegar úr áhuga lands-
manna og það varð hallærislegt að
hafa áhuga á söngvakeppninni.
Árangurinn hafði sjálfsagt sitt að
segja en það var jú krafa íslensku
þjóðarinnar að sigur ynnist og á
því lifðum við lengi vel. Eftir að
sextánda sætið varð okkar, þrjú
ár í röð og það neðsta árið 1989
var mönnum nóg boðið og þó
fjórða sætið næðist árið 1990
varð það ekki til að forða
keppninni frá álitshnekki
meðal manna.
Margir héldu þó áfram að
fylgjast með en fóru leynt
með það enda vildi fólk al-
mennt ekki að litið væri á það
sem einhverja júrónörda. Um
keppnina var sagt að margir elsk-
uðu að hata hana.
Seinna gerðist það svo að
söngvakeppnin varð vinsæl á
ný, ekki síst vegna þess að
fólk sá í henni gott tæki-
færi til að koma sam-
an og halda partí.
Meira að segja þeir
sem töldust hipp og
kúl og töff viður-
kenndu áhuga sinn
og lögðu talsvert
upp úr veislunum.
Pitsur og grillmatur
eru meðal vinsælla
rétta og bjór er
drukkinn í tals-
verðum mæli. Vin-
sælt er að spá fyr-
ir um niðurstöð-
urnar yfirleitt
sem og gengi
okkar manna
auk þess sem
besti og versti
flytjandinn er
valinn, flottasti
og ljótasti bún-
ingurinn og
fleira það sem
fólki dettur í
hug.
Afstaða
þjóðarinnar
Segja má að
söngvakeppnin hafi
gengið í gegnum þrjú
skeið eftir að Íslendingar
hófu þátttöku. Það fyrsta
nær frá árunum 1986 til
1991 en þá var keppnin
afar vinsæl. Næsta tímabil
er frá 1992 til 1996 en þá
þótti keppnin heldur hall-
ærisleg. Það þriðja nær frá
1997 til dagsins í dag og
markast af talsverðum vin-
sældum.
Inni
Keppendur fyrstu árin voru
Icy-hópurinn (16. sæti ‘86),
Halla Magrét Árnadóttir (16.
sæti ‘87), Sverrir Stormsker og
Stefán Hilmarsson (16. sæti
‘88), Daníel Ágúst Haraldsson
(22. sæti ’89), Stjórnin (4. sæti
‘90) og svo Stefán og Eyjólfur
Kristjánsson (15. sæti ‘91).
Sigurvissan var lengst af til
staðar og alltaf fylgdu því sömu
vonbrigðin og undrunin að aðrir
íbúar álfunnar væru ekki sömu
skoðunar og við. Búningar og
framkoma flytjenda þóttu al-
mennt í lagi og lögin hreint út sagt
framúrskarandi.
Úti
Næstu ár lá leiðin niður á við.
Lögin þóttu ekki nægilega góð,
búningarnir hallærislegir og
flytjendurnir hálf slappir eitt-
hvað. Þjóðin hafði ekki lengur
trú á sínu fólki, væntingarnar
voru litlar og sjálfstraust kepp-
enda virtist fara þverrandi. Á
þessu tímabili kepptu fyrir okk-
ar hönd: Sigríður Beinteins og
Sigrún Eva (7. sæti ‘92), Inga
(13. sæti ‘93), Sigríður Beinteins
(12. sæti ‘94), Bjöggi (15. sæti
‘95) og Anna Mjöll (13. sæti ‘96).
Inni
Páll Óskar Hjálmtýsson hóf
söngvakeppnina til vegs og virð-
ingar á nýjan leik og síðan hefur
þjóðin fylgst með af kappi þó við
höfum ekki verið með í tvö af
síðustu sjö skiptum vegna slæ-
legs gengis. Leðrið hans Palla,
takturinn og dansinn kveiktu í
mönnum og sá eldur logar enn í
hjörtum þjóðarinnar. Annars
hafa keppendur undanfarinna
ára verið: Páll Óskar (20. sæti
‘97), Selma (2. sæti ‘99), Einar
Ágúst og Thelma (12. sæti ‘00),
Gunnar Óla og Kristján Gísla
(22. sæti ‘01), Birgitta (8. sæti
‘03).
Jónsi stendur sig vel
Þórunn E. Clausen leikkona er
mikil áhugamanneskja um
söngvakeppnina: „Við erum
svona júróvisjónfjölskylda og
horfum alltaf saman á keppn-
ina,“ segir hún. Þórunn verður
þó fjarri góðu gamni í kvöld því
hún þarf að vinna: „Ég er að
sýna Le Sing á Broadway þannig
að ég missi af þessu og er mjög
spæld vegna þess.“ Hún býst
hinsvegar við ágætu gengi. „Ég
held að Jónsi muni standa sig
mjög vel. Hann hefur mjög góða
framkomu, býr yfir mikilli orku
og útgeislun og er góður söngv-
ari. Lagið er hinsvegar rólegt
þannig að maður veit ekki hvort
það fellur í kramið en Jónsi
stendur sig með prýði.“
Frekar svartsýn
Ágústa Johnson, framkvæmda-
stjóri Hreyfingar, býst ekki við
miklu í ár. „Ég er frekar svartsýn
því mér finnst þetta hálf máttlaust
lag, það grípur mig ekki og er dauf-
legt,“ segir hún. Ágústa hefur ekki
mikinn áhuga á keppninni nú
frekar en fyrri daginn. „Ég fylgist
með hverjir keppa í það og það
skiptið og í hvaða sæti við lend-
um.“ Og það er allur gangur á
hvort hún horfir á sjálfa keppnina.
„Ég laga ekki dagskrá mína að
henni. Eitt árið gifti ég mig t.d. á
júróvisjóndaginn og fylgdist þá
ekki með en ef ég hef tækifæri til
þá glugga ég í þetta,“ segir Ágústa
Johnson, sem ekki hefur ákveðin
plön varðandi kvöldið í kvöld.
Bjartsýn eins og alltaf
Þóra Sigurðardóttir sjónvarps-
kona hefur mikinn áhuga á
söngvakeppninni og hefur fylgst
með af harðfylgi frá upphafi. „Ég
kann yfirleitt öll lögin utan að
svona viku fyrir keppni,“ segir hún.
„Svo horfi ég nokkrum sinnum á
keppnina eftir að henni er lokið.“
Hún segir áhugann kominn frá
móður sinni sem er gríðarlega
áhugasöm. „Ég held að hún sé verri
en Páll Óskar og ég hef búið með
henni svo lengi að þetta smitaðist.“
Og kvöldið í kvöld er löngu skipu-
lagt. „Við borðum áður en keppni
hefst og svo horfir fjölskyldan sam-
an. Að þessu loknu fer ég í júró-
visjónpartí. Ég er löngu hætt að
nenna að horfa á keppnina í júró-
visjónpartíum þar sem eru tugir
manna og þú sérð ekki sjónvarpið
og fólk tekur þessu ekki alvarlega,“
segir Þóra. Hún segir Jónsa verða
glæsilegan á sviðinu og býst að
vanda við miklu. „Ég hef jafn mikla
trú á að við vinnum í ár eins og öll
hin árin og verð jafn spæld og vana-
lega ef það gerist ekki.“
bjorn@frettabladid.is
20 15. maí 2004 LAUGARDAGUR
Augu landsmanna beinast án efa að skjánum í kvöld
enda Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva á dag-
skrá. Á þeim tveimur áratugum sem liðnir eru frá því að
Ísland var fyrst með hefur keppnin bæði náð hæstu
hæðum og fallið ofan í dýpstu dali.
Vonir og væntingar
- sorgir og sigrar
BESTI ÁRANGURINN
Selma Björnsdóttir hefur náð
besta árangrinum til þessa,
annað sætið í Ísrael 1999.
JÚRÓVISJÓN Í
FYRRA
Birgitta Haukdal
söng fyrir Ísland í
fyrra og náði
8. sæti.
JÓNSI
Hvað gerir
hann í kvöld?
ÁGÚSTA
JOHNSON
FRAMKVÆMDA-
STJÓRI
HREYFINGAR
„Ég er frekar
svartsýn því mér
finnst þetta hálf
máttlaust lag,
það grípur mig
ekki og er
dauflelgt.“
ÞÓRA SIG-
URÐARDÓTTIR
SJÓNVARPS-
KONA
„Ég hef jafn
mikla trú á að
við vinnum í ár
eins og öll hin
árin og verð jafn
spæld og vana-
lega ef það
gerist ekki.“
ÞÓRUNN E.
CLAUSEN
LEIKKONA
„Ég held að
Jónsi muni
standa sig mjög
vel. Hann hefur
mjög góða fram-
komu, býr yfir
mikilli orku og
útgeislun og er
góður söngvari.“
Segja má að
söngvakeppnin hafi
gengið í gegnum þrjú skeið
eftir að Íslendingar hófu
þátttöku. Það fyrsta nær frá
árunum 1986 til 1991 en þá
var keppnin afar vinsæl.
Næsta tímabil er frá 1992
til 1996 en þá þótti keppnin
heldur hallærisleg. Það
þriðja nær frá 1997 til
dagsins í dag og markast
af talsverðum vinsældum.
,,
20-21 júróeitthvað 14.5.2004 19:58 Page 2