Fréttablaðið - 25.09.2004, Blaðsíða 24

Það eru varla til þau orð semfara ekki um hugann þegarmaður sér myndir af þeim
Jóni Heiðari Andréssyni og
Erlendi Þór Magnússyni stökkva
niður Goðafoss í kajak. Hvað það
er sem fær drengina til að renna
sér niður iðandi á og stökkva fram
af átta til tólf metra hengiflugi er
erfitt að segja. Sjálfir segja þeir
það gert í gamni eða af hreinni
ævintýramennsku.
Öruggur foss
„Við kynntumst svona creek-bát-
um þegar bandarískir kvik-
myndagerðarmenn komu hingað
til lands til að taka upp mynd og
ég vann sem leiðsögumaður fyrir
þá. Þegar þeir fóru aftur heim
keyptum við félagarnir bátana af
þeim og þá opnaðist fyrir okkur
nýr heimur,“ útskýrir Jón Heiðar
sem hefur stundað kajakróður í
ein sex ár. Erlendur hefur stundað
íþróttina í fjögur ár. Félagarnir
segja það taka talsverðan tíma að
læra á bátinn en eftir því sem
reynslan vex, því erfiðari hluti
reyni þeir.
„Fólk byrjar ekki á því að fara
niður Goðafoss eða gera eitthvað
álíka. Það reynir fyrst fyrir sér
úti á stöðuvatni og æfir sig. Eftir
því sem tíminn líður verður það
betra og betra. Svo vill það fara að
gera eitthvað meira og á endanum
fer það niður Goðafoss. Ekki að
það sé erfiðasti fossinn að fara
niður,“ útskýrir Jón Heiðar en
þeir félagar hafa farið niður
fimmtán til sautján metra háa
fossa. „Goðafoss er fallegur og
þægilegur foss til að fara niður ef
það á að skjóta myndir eða videó.
Hann er líka tiltölulega öruggur
þannig að það er hægt að fara
fram af honum án þess að setja
sig í mikla hættu.“
Í heimsklassa
Drengirnir segjast hafa farið
frekar fljótt niður fossinn miðað
við þá reynslu sem þeir höfðu þá.
„Við vissum einfaldlega ekki
betur. Það var enginn hérna sem
gat haft vit fyrir okkur. Við erum
eiginlega frumkvöðlar í þessu
sporti, ekki í kajaksportinu sjálfu
heldur í því sem við erum að
gera,“ segir Jón Heiðar.
Tvímenningarnir segja erfitt
að lýsa tilfinningu sem fylgir því
að fara niður foss á kajak. Þeir
grandskoða fossinn áður enda
margt sem þarf að varast; grjót,
grunn lending og svo framvegis.
Þegar þeir hafa svo tekið á-
kvörðun um að fara niður tekur
hræðslan við. „Ég verð oftast þurr
í munninum þegar ég labba að
bátnum og jafnvel enn hræddari.
Það slaknar þó aðeins á mér þegar
ég sest í bátinn og hræðslan
hverfur þegar ég legg af stað. Þá
fer ég að spá í það sem ég er að
fara að gera.“
„Það besta kemur samt eftir
á,“ skýtur Erlendur inn í og
drengirnir verða báðir dreymnir
á svip þegar lendingunni er náð.
Öfgafullir íþróttamenn
Jón Heiðar og Erlendur eru ekki
við eina fjölina felldir þegar öfga-
sport eru annars vegar. Þeir stun-
da meðal annars snjóbretti, brim-
bretti og klifur af miklum móð.
Áhugi þeirra á öfgasportum
kviknaði á unga aldri; þegar þeir
voru í fjallamennsku, kletta- og
ísklifri. Félagarnir eru duglegir
við að fara út á land og reyna
fyrir sér í íþróttagreinunum og
svo sækja þeir einnig talsvert út.
„Þegar við förum á snjóbretti
úti erum við ekki á skipulögðu
svæðunum heldur blöndum sam-
an snjóbrettum og fjallamennsku.
Þá reynum við að klifra upp á
tinda og renna okkur niður þar
sem er bratt,“ segir Jón Heiðar
og Erlendur bætir við. „Það er
gaman að vera einhversstaðar
upp í fjöllum í ævintýrum þar
sem enginn annar er.“
Hafa lært af mistökunum
Drengirnir segjast ekki vera svo-
kallaðir adrenalín-fíklar. Hafa
í raun skömm á því orði. „Af
hverju erum við að þessu? Af því
að þetta er ævintýri og þetta er
skemmtilegt. Það er ekkert til
sem heitir adrenalínfíkill – þetta
er meiri ævintýraþrá.“
Jón Heiðar og Erlendur segjast
hafa lent í ýmsu í ævintýrum sín-
um. jafnvel slysum. Þá róa þeir
aðeins ferðina en koma síðan tví-
efldir til baka. „Við höfum lært af
mistökunum á kajökunum en það
var enginn til að segja okkur til.
Við hefðum ábyggilega ekki farið
niður fossa ef einhver hefði verið
til að leiðbeina okkur. Eftir því
sem árin líða gerum við meira og
meira og erum farnir að átta
okkur betur á hættunum. Við
erum farnir að hugsa miklu
meira, erum þroskaðri og gerum
ekki hvað sem er,“ segir Jón Heið-
ar sem veit þó ekki hversu langt
þeir muni ganga. „Hvar þetta
hættir? Það er ómögulegt að
segja.“
Heimildarmynd um lífið
og tilveruna
Íþróttagreinarnar sem drengirnir
stunda eru stórhættulegar en þótt
drengirnir sýni fífldirfsku í þeim
reyna þeir hvað þeir geta að setja
öryggið á oddinn. „Hjálmarnir eru
lífsnauðsynlegir. Það er ekki hægt
að vera á kajak án þess að vera
með hjálm. Annars rekur fólk bara
hausinn í grjót og drepur sig. Við
reynum að gæta öryggis og það
kemur fyrir að við látum það vera
að fara niður fossa,“ segir Jón
Heiðar og bætir við að það sé farið
að gerast æ oftar í seinni tíð að þeir
hætti við að stökkva. „Stundum
sjáum við flottan foss og getum
náð góðri mynd en það eru ein-
hverjir vankantar á honum.
Kannski er of grunn lending, það
vantar aðeins meira vatn eða hann
er aðeins of hár. Þá löbbum við burt
og reynum kannski aftur seinna.“
Jón Heiðar og Erlendur ferðast
oftast um með tveimur kajakfélög-
um sínum sem og ljósmyndara sem
tekur upp allt sem fram fer í ferð-
um þeirra. „Við erum að vinna að
einhverskonar heimildarmynd um
líf okkar og lífsstíl til að leyfa fólk-
inu að sjá,“ segir Jón Heiðar sem
hefur þegar leikið í tveimur alþjóð-
legum kajakmyndum.
kristjan@frettabladid.is
24 25. september 2004 LAUGARDAGUR
Viltu ná forskoti í nýsköpun?
Frumkvöðlaskóli Impru nýsköpunarmiðstöðvar
Hagnýtt 28 vikna nám sem veitir þekkingu
og þjálfun í að vinna með viðskiptahugmynd
og koma henni í markaðshæfa vöru eða
þjónustu
Kennsla hefst á Akureyri 7. október 2004
og er kennt einu sinni í viku
Námið er opið einstaklingum úr öllum
greinum atvinnulífs
Umsóknareyðublöð og nánari upplýsingar
eru á www.impra.is og í síma 462 1700.
Glerárgata 34
600 Akureyri
Netfang: arnheidurj@iti.is
Fram af Goðafossi í kajak
Ofurhugar. Hugprýði. Fífldirfska. Eða bara heimska? Þeir félagar Jón Heiðar og
Erlendur segja Goðafoss þægilegan og öruggan til að fara fram af en þetta er ekki
eitthvað sem allir leggja fyrir sig.
KAJAKMENNIRNIR Jón Heiðar Andrésson og Erlendur Þór Magnússon hafa iðkað kajaksportið í nokkur ár. Þeir fara í leikinn Skæri,
steinn, blað til að ákveða hvor fari á undan niður fossinn.
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/P
ET
ER
S
TE
R
LI
N
G
Á FLEYGIFERÐ FRAM AF GOÐAFOSSI
Það er ekkert grín að renna sér niður foss-
inn enda leynast hætturnar víða. Fallið
fram af Goðafossi er um átta til tólf
metrar. Drengirnir hafa stokkið niður
hærri fossa, allt upp í sautján metra.