Fréttablaðið - 16.10.2004, Qupperneq 41

LAUGARDAGUR 16. október 2004 29
Hera Huld Hákonardóttir er ein af
yngstu prinsessum Íslands. Sjálf-
skipuð auðvitað, en örugglega
mesta prinsessan í hjörtum þeirra
sem þekkja hana. Í skápum prins-
essulegs herbergis hennar hanga
á herðatrjám litríkir prinsessu-
kjólar, drottningaskór, perlur,
fjaðrir og kórónur. Herbergið
hæfir höll sannrar konungsfjöl-
skyldu og við einn vegginn er stórt
snyrtiborð með gylltum spegli.
Þar situr Hera Huld drjúgum
stundum og veltir fyrir sér heims-
málunum meðan hún bíður þess að
verða alvöru prinsessa.
„Ég ætla einn góðan veðurdag
að verða alvöru prinsessa því það
er örugglega svo skemmtilegt. Þá
ræður maður yfir konungsríkinu,
á fallegustu föt í heimi og kórónu
úr skíra gulli með eðalsteinum og
alls konar skrauti. Ég vil samt eng-
an kóng eða prins; bara son. Hann
verður þá prinsinn og ég drottn-
ingin. Mér finnst synir svo sætir.
Ég vil heldur engan pabba í höll-
inni fyrir soninn. Þess þarf ekki
alltaf. Ég vil bara eiga hann ein.“
Greinilega sjálfstæð prinsessa
sem bætir við að prinsinn muni
verða hjálplegur í höllinni og gera
margt og mikið sem synir gera
fyrir mæður sínar. Á meðan geti
hún verið góð, fín og falleg.
„Ef ég verð ekki prinsessa
langar mig að verða heimsfræg
leikhúskona sem leikur prinsess-
ur í bíómyndunum eða sirkus-
stjarna sem gengur á línu og
stendur uppi á hesti. Þær eru í
flottustu sirkusbúningunum og
fallegastar.“
Frá fæðingu hefur afi Heru
Huldar kallað hana drottningu og
pabbi hennar kallað hana rós.
„Það er vegna þess að þeim þykir
vænt um mig, en líka af því að ég
er oftast prinsessan á heimilinu.
Ég fer mikið í prinsessuleik með
Barbídúkkurnar mínar en leik
mér aldrei með kallinn nema ef ég
er ein og þá er hann prinsinn. Ég
er of feimin að leika prinsa eða
kónga fyrir framan aðra.“
Hún segist viss um að vera
prinsessa í hjarta sínu því alvöru
prinsessur þurfi að vera góðar við
dýr og alla, kurteisar og ekki of
heimtufrekar og stjórnsamar.
„Amma spurði mig hver væri
langbest í heiminum og ég sagði
henni að það væri ég sjálf.
Prinsessan í fjölskyldunni.“
„Ég var kannski níu ára gömul þeg-
ar ég stóð í biðröð hjá tveimur
drátthögum stúlkum í bekknum og
bað þær að teikna fyrir mig
prinsessur því mínar voru ekki
jafn flottar. Og þær teiknuðu handa
mér himneskar prinsessur með
kórónur í bleikum kjólum og með
mikið og sítt hár,“ rifjar Guðrún
Agnarsdóttir, forstjóri Krabba-
meinsfélagsins og ein af sterkustu
kvenréttindakonum lýðveldisins,
upp.
„Hollywood-myndirnar voru
ekki lítill áhrifavaldur. Ég var í
hópi smástelpna sem vildu verða
leikkonur, söngkonur, dansmeyjar
eða sunddrottningar, eins og kvik-
myndastjörnurnar, en þegar ég
stálpaðist las ég bækur um stúlkur
sem voru hetjur. Þar var ekki
minnst á fegurð þeirra heldur hve
þær voru hugprúðar og duglegar
að berjast fyrir minni máttar, sigra
óvini og bjarga fjölda manns. Þess-
ar stúlkur urðu mínar hetjur þótt
mér yrði líka alltaf starsýnt á
fallegu konurnar í bíómyndunum.“
Prinsessudraum stúlkna telur
Guðrún vera daumsýn um að verða
eftirsóknarverður, elskaður og
hamingjusamur.
„En hver kemur þessu inn hjá
okkur geri ég mér ekki grein fyrir,
þótt kynslóð eftir kynslóð sjái mað-
ur þetta gerast. Ég sá dóttur mína
ganga í gegnum prinsessuskeiðið
og nú ömmustelpurnar mínar sog-
ast inn í eitthvert bleikt tímabil.
Það sem ég óttast nú mjög er
hvernig prinsessur nútímans eru
meira og minna afklæddar og gerð-
ar að kynverum. Það sem litlar
stúlkur dá og reyna að herma eftir
hefur mjög sterkt kynlífsyfirbragð
á sér. Þær eru hvorki búnar að taka
fullorðinstennur né kunna stafróf-
ið þegar þær eru komnar í
kynæsandi klæðnað sem engan
veginn klæðir börn. Innrætingin er
svo miklu sterkari núna með nú-
tímafjölmiðlum en þegar við hinar
eldri dáðumst að prinsessum ævin-
týranna. Nú dilla sér hálfnaktar
söngkonur kynferðislega fyrir
framan börnin því þau eru aðal-
áhorfendurnir og aðdáendurnir.
Börn eru þannig notuð sem neyt-
endur í hagnaðarskyni og það er
ekki bara óviðunandi heldur bein-
línis ámælisvert og hættulegt.“
Guðrún segir sannar prinsessur
vera hugprúðar, góðviljaðar,
hjartahreinar og með sterka rétt-
lætiskennd. Þær eru líka snjallar
og liðsinna þeim sem minna mega
sín, um leið og þær berjist fyrir
rétti sínum og annarra. En skyldi
þá prinsessudraumurinn vera
ástæða þess að hún fór í forseta-
framboð 1996?
„Nei, alls ekki. Sú ákvörðun var
frekar framhald á reynslu minni í
störfum fyrir Kvennalistann. Ég
vissi að hægt væri að standa upp
og gerast málsvari ákveðinna hug-
sjóna. Vildi verða verkfæri þeirra.
Mér líður vel þegar ég held ég sé
að gera gagn. Þá er miklu meiri til-
gangur með lífinu.“
Prinsessur nútímans hálfnaktar kynverur
Vill son en engan kóng
HERA HULD HÁKONARDÓTTIR
7 ÁRA PRINSESSA
GUÐRÚN AGNARSDÓTTIR
LÆKNIR OG FORSTJÓRI
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/P
JE
TU
R
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/V
IL
H
EL
M