Tíminn - 02.09.1973, Qupperneq 17

Sunnudagur 2. september 1973
TÍMINN
17
Texti:
Ómar Valdimarsson
Myndir :
Gunnar V. Andrésson
A skattholi við einn vegginn i
stofunni var bókastafli: enskar
bibliuskýringar af ýmsu tagi og
orðabækur, þar á meðal ensk-is-
lenzk eftir Zöega. Peysur og
treyjur lágu til þurrkunar á hand-
klæðum á gólfinu og þegar Gunn-
ar V. Andrésson, ljósmyndari
blaðsins, tók upp myndavélar sin-
ar og fór að handfjatla þær, ráku
þeir Valour og Thomas upp mik-
inn hlátur og fjarlægðu nýþvegin
undirföt af miðstöðvarofni.
Skyndilega var bankað og inn
kom sú islenzk-ameriska ásamt
hressilegri stúlku, sem greinilega
kom á óvartað sjá gestina. 1 fylgd
með henni var ungur maður, utan
af landi. Heidi kynnti stúlkuna
sem ,,nýja systur”, hún heitir
Sera, og er islenzk, sagði hún
Pilturinn með henni kynnti sig og
sagðist heita Guðmundur Björns-
son og vera frá Löngumýri i
Skagafirði.
Jesúbyltingin
austur i hreppa
Hvaðan kom Sera?
Jú, hún hét áður Guðbjörg Sig-
urðardóttir og er frá Hvitárholti i
Hrunamannahreppi. Hún kynnt-
ist Heidi fyrst fyrir nokkrum ár-
um, á meðan hún var hér i höfuð-
borginni við kennaranám, en nú
var hún búin að biðja Jesús að
En Guðmundur? Hvað var
hann að gera þarna?
— Ég kom nú bara til að hitta
Guðbjörgu, sagði hann. — Við
hittumst þegar ég var að bi'ða eft-
ir strætó og hún bauð mér að
koma hingað i heimsókn.
Stúlkurnar þrjá voru hljóðar og
þegar við spurðum, hvort þær
ætluðu að slást i hópinn með
Guðsbörnunum, svaraði ein
þeirra: ,,Ja, okkur langar til
þess.”
Tvær þeirra eru systur, Villa og
Maria ölveig ölvers, og fluttust
til Reykjavikur frá Eskifirði fyrir
tæpu ári. Sú þriðja, Snjólaug Jó-
hannesdóttir, er vinkona þeirra
úr Reykjavik.
Baráttan gegn
Guðsbörnunum
Eins og að framan segir, þá eru
Guðsbörnin — The Children of
God — stærsti og þekktasti hópur
Jesúfólks i heiminum. Kommún-
ur þeirra eru mjög viða og stöð-
ugt spretta upp nýjar, nú siðast á
tslandi. — Okkur langar að fara
um landið áður en vetrar, sagði
Valour, — og breiða út orðið. Guð
hefur sent okkur hingað til þess
og við vitum, að hér er okkur ætl-
að að gera mikið, hér á Islandi
þurfum við að vinna mikið og
þarft verk.
Systurnar Villa og Maria ölvers ásamt vinkonunni Snjólaugu Jóhannesdóttur hlusta á Heiftu Krafta
verk (t.h.) segja frá.
‘THE SACRIFICIAL
LANBTON-on the altar
WATERGATE?
Sífta úr einum af bæklingum Moses Davids. 1
þessari grein ákærir hann þjófthöfftingja
heimsins um samsæri gegn æsku og heiftar-
leika og fléttar saman ýmis mál, eins og
teikningin ber meft sér.
koma inn i hjarta sitt og hafði
hafið nýtt líf. — Jesús Kristur hef-
ur gjörbreytt lifi minu, sagði hún
og brosti breitt. Hún lýsti fyrir
okkur, hvernig hún hafði i mörg
ár átt i mikilli baráttu við sjálfa
sig um hvort hún ætti að slást i
hópinn eða ekki, þangað til nýlega
að hún hrópaði á Drottin sinn og
bað hann að koma til sin.
Danirnir hlustuðu með athygli
og Heidi, hin eina úr fjölskyld-
unni, sem skildi nýju systirina,
kinkaði stöðugt kolli og sagði:
,,Já, Jesús. Það er satt...” Þegar
Sera Guðbjörg hafði lokið máli
sinu sagði Thomas: ,,Ég skildi
ekki eitt einasta orð, en ég fann á
mér, að það sem hún sagði var
fallegt. Praise the Lord!”
Það verk, sem Guðsbörnin
vinna, er að fara um og segja
fólki frá þeim sannleika, sem þau
telja sig hafa öðlazt. — Þetta er
hinn eini sannleiki, segja þau. —
Það, sem ekki kemur frá Guði, er
ekki sá sannleikur, er skiptir
máli.
Þó eru þessu ekki allir sam-
mála. I Bandarikjunum, þar sem
The Children of God, eru mjög
fjölmenn, hafa samtök foreldra
barna, er hafa orðið hreyfingunni
,,að bráð” (eins og það er orðað
þar vestra), höfðað mái á hendur
hreyfingunni og forsprökkum
hennar fyrir að beita börnin
brögðum og að halda þeim nauð-
ugum ikommúnunum. Samtökin,
sem nefnast ,,Free Our Sons and
Flytjendúr einkennilegrar hreyfingar eru
komnir hingað til lands. Þeir kalla sig börn
guðs, en sumt af þvi,sem þeir halda fram, er
vægast sagt viðsjárvert, þar sem þeir telja sig
sumir hafa komizt i samband við guð með
notkun eiturlyfja, sem allir vita að valda var-
anlegu heilsutjóni og hafa kostað marga lifið.
Daughters From the Children of
God" (frelsið syni okkar og dætur
frá Guðsbörnunum), hafa ráðið
til sin harðskeyttan einkaspæj-
ara, sem rænir börnunum úr
kommúnunum og heilaþvær þau
aftur með tveggja sólahringa ein-
angrun og yfirlestri eins konar
andlegum „tortúr” Samtökin
hafa höfðað mál á móti og svona
gengur það, — hálfgert skæru-
strið.
,,Nixon er
nýr Hitler”
Þegar ég minntist á þetta við þá
Valour og Thomas, þá brostu þeir
og sögðu: — Það getur enginn
stöðvað Guð.
— Þaðer hægt að stöðva ykkur,
sagði ég.
— Hvernig er hægt að stöðva
sannleikann? spurðu þeir á móti.
Eins og aðrar hreyfingar eiga
Guðsbörnin sér sérstakan spá-
mann. Heitir sá Moses David og
helgar sig nú ritstörfum. Bækl-
ingarnir, sem Guðsbörnin segja
hafa að geyma allt, sem um þau
sé vert að vita. Moses David er
pennaglaður maður og má eiga
það, að hann er ekki með neitt
hálfkak. Gaddafi hálfkóngur i
Libýu er i miklum metum hjá
honum og sömuleiðis Makarios
erkibiskup a Kýpur. Nixon kallar
hann aftur á moti „nýjan Hitler”
og telur leiðtoga heimsins vera
samseka i samsæri gegn æsku
þessa heims og hugsjónum henn-
ar.
Guðsbörnin segja alrangar þær
ásakanir óvina Moses Davids, að
hann lifi i miklum iburði og sigli á
lystisnekkju fram og aftur um
Miðjarðarhafið fyrir þá peninga,
sem Guðsbörnin sjálf safna inn.
Sjálfur er Moses David ekki
óáþekkur Yasser Arafat i útliti.
Fann Guð undir áhrifum
LSD!
En hvernig fólk eru svo þessi
Guðsbörn, sem nú eru komin
hingað til að plægja og sá i akur-
inn? Ef til vill lýsa þau sér bezt
sjálf:
llcidi Miracle: Ég er 21 árs
gömul og búin að vera i fjölskyld-
unni i u.þ.b. hálft þriðja ár. Ég
kynntist hreyfingunni þegar ég
var á kal'i i „dópi” og var eigin-
lega til i að láta ofan i mig hvað
sem var. Það eina, sem ég
hugsaði um, var að ná mér i dóp
og vera i kringum þannig fólk.
Svo var það einhvern tima, aö ég
sá Jonas, manninn minn, þar sem
hann ók um götur Dallas á mótor-
hjóli með Bibliu i hendi sér og
hrópaði: — Iðrizt! Jesús er að
koma!
Ég fór og talaði við hann, mig
langaði að vita hvaða vitleysing-
ur þetta var, en þá sá ég að i aug-
um hans var eitthvað, sem ég
ekki skildi. Nú veit ég það. Þaö
var sannleikurinn, sem ég á núna
lika.
Valour: Ég er frá Kaupmanna-
höfn, þar sem ég varð trésmiöur,
fór i tækniskóla og ætlaði siöan að
verða arkitekt. Það hafði ég
Framhald á bls. 36
Sera, sem áftur hét Guftbjörg Sigurftardóttir og er frá Hvitárholti I Hrunamannahreppi, en er nú
systir”, ásamt gesti sínum, Guömundi Björns á Löngumýri.