Tíminn - 02.09.1973, Síða 40

r—---------n
g::ði
fyrir góóan mat
^ KJÖTIDNAÐARSTÖÐ SAMBANDSINS
------ . —_
Bernskuheimili 15 systkina
reist að nýju við Langavatn
UPPI við Langavatn
skammt frá Reykajvik
er að ljúka smiði húss,
sem er allfrábrugðið
öðrum húsum á þeim
slóðum, en þar efra eiga
margir Reykvikingar
sumarbústaði eins og
kunnugt er. Undanfarin
tvö ár hefur óskar
Sigurðsson frá Bæjum á
Snæfjallaströnd varið
sumarleyfum sinum og
öðrum fristundum til
þess að koma upp húsi,
sem er eftirliking af
bernskuheimili hans á
Snæfjallaströndinni,
þótt umhverfið sé annað
og risminna en vest-
firzku fjöllin.
— Ég geri þetta i minningu
mó&ur minnarsag&i Óskar, þegar
Tlmamenn sóttu hann heim. Þeg-
ar mér veröur hugsaö til bæjarins
heima, kalla ég hann alltaf bæinn
hennar mömmu i huga mér, þvi
a& þangaö kom hún sjö ára gömul
og bjó þar allan sinn búskap að
heita mátti og þar ól hún fimmtán
börn.
Þa& var þribýli á Bæjum i þá
daga og við bjuggum i Hærrabæ,
sem svo er nefndur. Húsakynnin
þættu ekki stór nú á dögum, en
þarna ólumst við samt upp
fimmtán systkini og oft var
reyndar um tuttugu manns i
heimili. Viö krakkarnir fórum að
vinna um leið og við gátum tekið
til hendinni, enda veitti ekki af,
þvi að sjaldnast var rikmannlegt
um aö litast i búrinu. Sjálfur fór
ég beina leið frá fermingarborð-
inu fjórtán ára gamall á mina
fyrstu vertið og reri þá hjá elz.ta
bróður minum.
Ekki var búið nú stórt, þetta 3-4
kýr, 4-5 hestar og hálft hundrað
fjár, enda byggist afkoman að
verulegu leyti á sjónum. Þá var 1-
líkafiskur i Djúpinu og það sann-
kölluð gullkista, en nú er búið að
skrfa þetta með snurvoð, svo að
ördeyða er eftir.
Það hefur verið metnaður minn
að gera þetta einn og hjálparlaust
eftir þvi sem hægt hefur verið,
enda hef ég aldrei verið hræddur
við erfiði. Ég held, að maður þurfi
að reyna á skrokkinn á sér, þvi
annars krypplast maður og fellur
saman og þótt ég sé nokkuð við
aldur hef ég unnið 17-18 tima á
sólarhring núna i sumarfriinu
minu. Maöur var svolitið stirður
Þessa mynd málaði einn bræ&ra óskars af æskuheimili þeirra systkina
á Snæfellsströndinni og viö hana og minni sitt studdist Óskar, þvi að
gamli bærinn er löngu horfinn.
Hærribær hinn nýi
— Tlmamynd Róbert
fyrstu morgnana, en það rjátlað-
istaf manni með nokkrum hressi-
legum lfkamsæfingum. Auk
þess hefur mér legið dálitið á með
þetta, af þvi að ég ætlaði að vigja
þetta á afmælisdegi móður minn-
ar þann 1. september. Þá hefði
hún orðið 93 ára, þvi að hún fædd-
ist 1880.
Ég hef boðið hingaðþeim syst-
kina minna sem búa i Reykjavik
og nágrenni. Þetta verða um 40
manns, svo að likast til verður
þröng á þingi, en það var það lika
oft heima, þvi að hvort tveggja
var, að við vorum mörg i heimili
og svo var móðir min líka gestris-
in, þótt efnin væru litil. Ég hef
stundum hugsað um það, þegar
ég hef heyrt menn segja að þeim
þætti einhver matur vondur, hver
umskipti hafa orðið á högum
þjóðarinnar. t þá daga, þegar ég
var að alast upp, heföi okkur ekki
dottið slikt i hug — við átum allt
sem okkur var boðið og þótti gott.
Hún mamma var um nirætt,
þegar hún dó og hún lifði það að
eignast rúnlega 150 afkomendur
og á þeim þremur árum sem liðin
eru hefur þeim auðvitað fjölgað
að mun. En hún eignaðist lika
fimmtán börn sjálf á 24 árum, það
hefur með öðrum orðum liðið
hálft annað ár á milli barnsfæð-
Óskar Sigurðsson frá Bæjum á Snæfjallaströnd.
inganna að meðaltali.
Hérna upp frá uni ég mér vel,
þvi að hér er svo kyrrlátt og frið-
sælt og hérna get ég dundað við
garðyrkju. Ég er gamall Hvann-
eyringur og ætlaði einu sinni að
verða bóndi, þótt það færi á annan
veg, og hef alltaf haft gaman af
moldarverkunum. Maður getur
vel orðið hundrað ára bara maður
striti og erfiði nóg, það er allur
galdurinn, held ég.
HHJ
Brezkursjónvarpsþátt
ur um landhelgismál
hefur verið endanlega gengið frá
öðrum þátttakendum nema hvað
Yorkshire Tclevision hefur boðið
Jónasi Arnasyni að tnæta, og
hann hefur samþykkt þaö.
Samtökin Friends of Iceland
hafa ákveðið að halda fund um
landhelgismálið I Grimsby á
laugardaginn kemur.
Sjónvarpsstöðin
Yorkshire Television verður meö
k umræðuþátt á mánudaginn kl. 6.
Þar verða til viðræðu bæði full-
trúar brezkra togarasjómanna og
útgerðarmanna, Austin Laing frá
útgerðarmönnum og Dick Taylor
fulltrúi togarasjómanna og siðan
veröur James Johnson þingmað-
ur frá Hull, þar ennfremur. Ekki
Hlöðubruni í Húnavatnssýslu
Klp-Reykjavik, laugardag. — 1
gærkvöldi tók heimilisfólkiö á
bænum Múla i VesturHúnavatns-
sýslu eftir þvi, að farið var að
rjúka úr hlöðunni, sem er
skammt frá bæjarhúsunum, og
nokkru slöar, aö eldur var laus i
heyinu. Þegar var kallað á
slökkviliðið á Hvammstanga, en
einnig bar að fjölda fólks frá
næstu bæjum og frá Hvamms-
tanga. Með aðstoð þessa fólks
tókst að verja bæði fjós og fjárhús
og rifa heyið út úr hlöðunni. Var
unnið alla nóttina, og enn verið
aö, er við höfðum samband við
Múla rétt um hádegi i dag. Okkur
var þá sagt, að i hlöðunni hefðu
verið nokkur hundruð hestar af
heyi, og væri þaö allt meira og
minna skemmt.
Mesti bruni eftirstríðsdranna í Kaupmannahöfn:
A.m.k. 24 létust er
Hótel Hafnía brann
NTB-Kaupmannahöfn. —
Samtals 24 menn létu lifið i
mesta bruna eftirstriðsáranna
I Danmörku þegar hótelið
Hafnia, sem er i aðeins um 100
metra fjarlægð frá Ráðhús-
torginu i Kaupmannahöfn,
gjöreyðilagðist af eldi aöfara-
nótt laugardagsins. A.m.k. 17
manns slösuðust, eöa fengu
alvarlega reykeitrun, en enn
er 20 manns saknað.
Eldurinn kviknaði um kl.
2.40 að staðartima um nóttina.
Þegar fyrstu slökkviliðsbil-
arnir komu að hótelinu stóðu
logarnir út um glugga á þriðju
hæð. Jafnt þar sem annars
staðar i hótelinu var mikill
ótti meðal gestanna. Fjöldi
manns reyndi að bjarga sér út
um glugga með þvi aö binda
saman lök og teppi og láta sig
siðan siga niður. Var þeim
bjargað i slökkviliðsbila með
háum stigum. Sömuleiðis
þeim, sem farið höfðu út um
glugga og á sillur utan á
hótelinu. Hins vegar var ekk-
ert hægt að gera fyrir þá, sem
voru i afturenda hótelsins, þar
sem þröngur lokaður garður
er umhverfis þá hlið hótelsins.
Aðeins einni klukkustund
eftir að eldsins varö vart höfðu
þrjár efstu hæðir hússins
brunnið, og gólf tveggja hæða
höfðu hrunið. Flestir þeirra,
sem létust, munu hafa dáið úr
reykeitrun, en nokkrir létu þó
lifið er þeir stukku út um
glugga.
• Eftir mikla leit fannst
gestabók hótelsins, og sam-
kvæmt henni er 20 manns enn
saknað. Talið er sennilegast,
að þetta fólk hafi fles t komiö
sér út á eigin spýtur, en þó er
ekki talið útilokað, að ein-
hverjir þeirra, sem saknað er,
hafi einnig látist.