Tíminn - 30.11.1975, Blaðsíða 32

Tíminn - 30.11.1975, Blaðsíða 32
32 TÍMINN Sunnudagur 30. nóvember 1975. Sigrun Okkenhaug: Skíðakeppnin (Saga frá Noregi). Dagarnir styttust óðum, ogsum börnin voru farin að tala um, hvað þau ætluðu að gera i jólafri- inu. Flest töluðu um skiðakeppnina, — og nú áttu þau börnin, sem duglegust yrðu á skið- um, að fá verðlaun. Þau höfðu fengið nýjan kenn- ara i haust til þorpsins, og hann hafði gifurlegan áhuga á að börnin stund- uðu iþróttir. Hann var nú karl i krapinu, nýi kennarinn. Hann var með þeim i leikjum í friminútunum og leið- beindi þeim i iþróttum. Þau höfðu reyndar haft indælan, gamlan kenn- ara i mörg ár sem sagði þeim margt skemmti- legt frá öðrum löndum, og endursagði fyrir þau heilar bækur, lét þau syngja, og var alltaf góður við þau, og þau söknuðu hans þegar hann hætti kennslunni, — en svona iþróttagarp höfðu þau aldrei áður haft fyrir kennara, og þótti þeim þetta mjög skemmtilegt. Hann sýndi þeim nýjar listir á skiðum, þannig að þau stóðu gapandi af undr- un, sniðskar brattar brekkur og þaut um hlíðarnar eins og fugl. Þegar gott var veður, þá kom oft fyrir að hann gaf þeim fri, og sagði öllum að taka fram skið- in: — Við verðum bara duglegri að læra á morgun, sagði hann, þá er útlit fyrir að veðrið verði ekki eins gott, en svona silkifæri er synd að nota ekki! Það hélzt gott vetrar- veður með skiðafæri fram að jólum, og einnig snjór og stillur fram um hátiðarnar, og var þetta óspart notað af ungum og gömlum. Einkum voru skólabörnin dugleg að æfa sig á skiðum, þvi að eftir nýárið átti merkisatburður að fara fram. Kennarinn hafði ákveðið að þá yrði skiðakeppni barna, og var farið að safna i þorp- inu fyrir verðlaunum handa þeim hlutskörp- ustu i skiðakeppninni. Kennarinn gekkst fyrir söfnuninni, og voru margir rausnarlegir i gjöfum. Einnig hafði kennarinn gengizt fyrir þvi, að beztu skiða- mennirnir þarna i sveit- inni mynduðu dóm- nefnd, til að dæma i keppninni. Þarna um slóðir voru margir góðir skiðamenn, eins og viða i Noregi. Allir voru sam- mála um, að þetta yrði skemmtileg og spenn- andi keppni. Magnús frá Bjargi var úti við og eigraði fram með húsveggnum heima að Ási, þar sem, ívar vinur hans átti heima. — Hvernig ætli standi á þvi, að ívar kemur ekki út? hugsaði hann. ívar og Magnús þurftu alltaf að vinna mikið heima hjá sér. Þeir urðu að höggva við i eldinn, og snúast ýmislegt. — Svona stórir strákar eiga ekki að vera iðju- lausir allan daginn, var oft sagt við drengina. Enda vöndust þeir snemma allri vinnu, þvi að flestir voru fátækir i þessu litla þorpi. Loksins kom ívar út. Hann leit i kringum sig, eins og hann byggist við, að einhver biði eftir sér, og fljótt kom hann auga á Magnús. ívar sagðist þurfa að fara að höggva i eldinn, og ætti hann að höggva til tveggja daga minnst. — Ég skal hjálpa þér, sagði Magnús vinur hans, ég hef lokið min- um störfum heima. Þeir voru alltaf saman drengirnir. Lærðu saman, urðu samferða i skólann, veiddu rjúpur i snörur til heimilisins, og léku sér saman, þá sjaldan þeir höfðu tima til þess. Þegar þeir höfðu lokið við að höggva i eldinn fóru þeir að áætla hvar þeir ættu að leggja snörur fyrir rjúpur, eins og þeim hafði verið sagt að gera. Rjúpnaveiði var oft góð á þessum slóðum og var mikil búbót að fugla- kjötinu. — Ég skal segja þér það, að það eru óteljandi rjúpur nálægt Bjargi, sagði Magnús, við skul- um koma þangað. — Já, sagði ívar, en heldur þú að ekki verði gott skiðafæri á morgun. Það væri gott, ef við gætum farið svolitið að æfa okkur fyrir keppn- ina. ivar sagði: — Ég er mikið búinn að hugsa um þetta með skiðin, og mér datt nokkuð i hug! — Jú, það getur vel verið sagði Magnús svolitið vandræðalegur á svipinn. En ívar hélt áfram að tala um skiða- færi, skemmtilega kenn- arann þeirra, skiða- æfingar og keppni. — Ætli að það komi ekki fjöldinn allur af fólki? Sumir segja, að það geti orðið eins margir áhorfendur og stundum eru, þegar fullorðnir keppa hér um slóðir. Ætlar þú ekki að taka þátt í keppninni, Magnús? Magnús leit undan og sagði: — Ég ætlaði að gera það, en ég hef engin skiði. — Vist átt þú skiði, sagði ívar. — Já, en þau voru alltaf gölluð, og svo brotnuðu þau alveg nú um daginn. Ég spurði pabba, hvort ég gæti fengið önnur skiði, sem væru það góð, að hægt væri að keppa á þeim, en hann tók þvi ekki vel. Hann hefur ekki efni á að láta mig fá ný skiði. Svo segist hann ekki hafa áhuga á þessari samkeppni, eins og þú hefur kannski heyrt. — Það væri nú skárra, BRAUN SYNCHRON PLUS Örþunnt platínuhúðað blað Það er leyndardómur hins snögga og mjúka raksturs Snöggur og mjúkur á raksturinn að vera. Hann á svo sannarlega ekki að vera harður og óþægilegur. Þess vegna er blaðið húðað örþunnri platínuhúð og það er mjúkt þegar það leggst þétt að húð þinni. Platínuhúðin er öruggasta tryggingin tyrir þægilegum, snöggum og mjúkum rakstri. Þessi þægilegi, snöggi ogmjúki rakstur er ástæðan fyrir því, að þér kaupið og notií BRAUN SYNCHRON PLUS rakvélina. Fæst í raftækjaverzlunum í Reykjavík og víða urri landog hjáokkur.— Verð kr. 12.385. Sími sölumanns er 1-87-85. BRAUN-UMBOÐIÐ: RAFTÆKJAVERZLUN ÍSLANDS Ægisgötu 7 — Sími 17975/76

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.