Fréttablaðið - 05.11.2005, Side 35

LAUGARDAGUR 5. nóvember 2005
Leyndardómar höfuðborgarinnar
Áfram veginn
Einar Elí Magnússon kemst leiðar sinnar
Ég flutti rúmlega tvítugur til Reykjavíkur. Fólk sem ég þekkti í borg-
inni fyrir kepptist við að óska mér til hamingju og lýsa því með bros
á vör hversu lífið í borginni væri dásamlegt. „Þú þarft ekki einu sinni
að eiga bíl,“ sagði það. „Það er svo stutt í allt.“ Ég var nú ekki lengi að
átta mig á því að það tekur rúman hálftíma að keyra á milli ytri hverfa
höfuðborgarsvæðisins á annatíma. Það er sko ekki stutt í allt í henni
Reykjavík.
En þetta mæta fólk hélt í þessa trú sína og hélt áfram að brosa. Innan
skamms var mig farið að gruna að kannski vissu þau eitthvað sem ég
vissi ekki. Ég eyddi því nokkrum árum í að reyna að komast að leyndar-
málinu um hvernig væri hægt að vera bíllaus í borginni.
Fyrst datt mér í hug að það hlytu að vera almenningssamgöngurnar
sem væru svona sniðugar. Hafandi upplifað neðanjarðarkerfi og strætó
í nokkrum stórborgum í Evrópu fannst mér það sennileg skýring. Ég
ákvað því að prófa í nokkrar vikur. Bjó niðri í bæ og vann í Breiðholtinu.
Strætó fór hringi og slaufur í öllum nærliggjandi hverfum og skilaði
mér ringluðum í vinnuna á næstu þreföldum þeim tíma sem það tók mig
að keyra þangað. Nei, þetta gat ekki verið ástæðan. Ekki nema maður
sætti sig við að missa einn og hálfan tíma af deginum í tvær stuttar
strætóferðir. Gekk ekki.
Þá fattaði ég loksins hvað það var sem mér hafði yfirsést. Ef maður
velur sér gott hverfi að búa í getur maður ákveðið að stíga aldrei fæti
út fyrir það. Bingó! Þar var lausnin! Ef maður ákveður að fara aldrei
út fyrir póstnúmerið sitt getur maður eytt ævidögum sínum í að flakka
innan þess að vild – fótgangandi! Snilld! Að vísu þarf maður þá að sætta
sig við að nota aðeins þá þjónustu sem er að finna í næsta nágrenni,
sama hversu takmörkuð hún er.
Ég var yfir mig ánægður með þessa uppgötvun og bjó mig undir að selja
bílinn og verða hverfisrotta. Þangað til ég fattaði eitt. Hverfisrottur
þurfa ekki að búa í Reykjavík. Lifnaðarhættir þeirra passa mjög vel inn
í 400 manna byggðarlag úti á landi. ÞAR þarf enginn að eiga bíl af því
að ÞAR er stutt í allt.
Hjá Mazda eru menn ekki af
baki dottnir þegar kemur að
þróun vetnisbíla.
Nú hefur litið dagsins ljós frum-
gerð af hinum margrómaða RX-
8 sportbíl sem ber nafnið RX-8
Hydrogen RE. Í henni er að finna
nýja útgáfu af RENESIS hjámiðju-
mótornum sem nýtir bæði vetni
og bensín. Ökumaður getur skipt
á milli sjálfur, jafnvel á ferð, en
klárist vetnisbirgðirnar skiptir
bíllinn sjálfkrafa yfir á bensín.
Með því að stækka vetnistankinn
frá fyrri þróunarstigum og auka
enn á eldsneytisnýtni mótorsins
hafa hönnuðir bílsins náð að auka
drægni hans töluvert. Hér er
kannski kominn týndi hlekkurinn
á milli bensín- og vetnisbíla, bíll
sem er umhverfisvænn en gefur
ekkert eftir í akstursánægju?
Týndi hlekk-
urinn?
Síminn mun leggja niður NMT far-
símakerfið á næstu 2-3 árum miðað
við yfirlýsingar fyrirtækisins. Hætt er
að framleiða varahluti og síma fyrir
kerfið og því ekki mögulegt að halda
því gangandi lengur.
Ekki er enn ljóst hvað mun taka við
en NMT-kerfið hefur gegnt lykilhlut-
verki í öryggisneti landsmanna til
sjávar og sveita undanfarin ár. Skiptir
þar mestu langdrægni kerfisins sem
er allt að 20 sinnum meiri en GSM-
kerfisins.
Póst- og fjarskiptastofnun hefur aug-
lýst eftir umsögnum markaðs- og
hagsmunaaðila á notkun tíðnisviðs-
ins enda verða sjómenn og ferða-
menn á hálendinu illa staddir þegar
kerfið verður lagt niður.
Til að bregðast við ástandinu hefur
verið bent á að auka megi dreifingu
TETRA-kerfisins og að gervihnatta-
símar séu ekki bundnir við senda á
jörðu niður.
NMT lagt niður
ÓVÍST HVAÐ KEMUR Í STAÐINN.
RX-8 hefur hlotið glæsilega dóma og
spennandi verður að sjá hvort vetnis-
útgáfan nýtur eins mikilla vinsælda.
Jeppafólk og aðrir ferðamenn í neyð
hafa löngum stólað á NMT-kerfið til að
kalla eftir hjálp björgunarsveita.VILHELM
ALORKA ehf.alorka.is 577 30 80
V E T R A R D E K K
Frá 19.900.– án vsk.
NÝ OG SÓLUÐ
315/80R22.5, 385/65R22.5,
295/80R22.5, 12R22.5, 13R22.5