Tíminn - 18.07.1976, Qupperneq 32

32
TÍMINN
Sunnudagur 18. júli 1976
Anton Mohr:
Árni og Berit
verið setuliðsforingi
fyrir herdeild, sem átti
að vernda Suezskurðinn.
Siðan væri nafn hans
kunnugt meðal visinda-
manna i London, og þótt
hann færi þessa ferð á
eigin kostnað, þá væri
hann eiginlega valinn til
þess af visindastofnun i
London og ætti að mæla
og gera frumdrætti að
landabréfum af svæðum
norðan við Tanganyika
vatnið, eins og áður er
sagt.
Á meðan þetta samtal
fór fram, hafði báturinn
nálgazt landið. Frammi
á litlu nesi eða tanga,
sem báturinn stefndi að,
sáu systkinin hvit-
klædda, unga konu og
alskeggjaðan, miðaldra
mann.
Það var auðséð á öllu,
að þau höfðu veitt eftir-
tekt þessum ókunnu
hvitu farþegum, og biðu
i spenningi eftir fréttum.
Strax og báturinn kom
að landi, skýrði Kari
Stuart i fáum orðum frá
nafni og högum systkin-
anna, og hlutu þau hinar
beztu móttökur. Gamli
ofurstinn, sem var sann-
ur, enskur herforingi i
útliti, — grannur, vöðva-
stæltur með einglyrni, —
tók það strax fram, að
þar sem hann væri
svona náskyldur þeim
Árna og Berit, þá skyldu
þau kalla sig Vilhjálm
frænda. Hann tók það
ennfremur strax fram,
að nú skyldu þau engar
áhyggjur hafa af ferða-
laginu, en slást i för með
sér og sinu fólki norður
með Nil og alla leið til
Kairo, og þar skyldi
hann athuga, hvaða ferð
þau fengju bezta til
föðurbróður þeirra á
Hawaiieyjum.
Frú Alice var ung og
falleg. Varla meira en
rúmlega tvitug eftir
útliti. Berit hélt, að hún
hefði aldrei séð fegurri
komu. útlit hennar og
vöxtur allur var aðlað-
andi og formfagur. Hún
var i meðallagi há, hafði
grannar, fagrar hendur
ogfallega fótleggi. „Hún
er eins og kynborið
skógardýr”, hugsaði
Berit. Hún likti henni i
huganum við fallegu,
villtu gazellurnar, sem
henni þótti allra dýra
fegurstar á grassléttum
frumskóganna. Hálsinn
var fagurlega byggður,
og hún var ofurlitið
lotin, og það fór henni
einmitt svo yndislega.
Hún hafði fagurlega lið-
að, kastaniubrúnt hár,
sem fór vel og var eins
og fagur rammi um fin-
gert, laðandi andlitið.
Augun voru samlit hár-
inu og ljómuðu af fjöri
og iifsgleði.
En frú Alice var ekki
einungis fögur, heldur
einnig glæsileg i fasi og
búningi. Hér inni i miðj-
um frumskógum Afriku
klæddist hún eins og hún
væri á baðströnd við
Miðjarðarhafið, en ekki
á ströndum Tanga-
nyikavatnsins. Hún var i
fallegri „reiðdragt” úr
silki, i brúnum,
hnéháum stigvélum og
með barðastóran körfu-
Nýkomnir
varahlutir í:
BILA-
PARTA-
SALAN
auglýsir
Singer Vouge 68/70 Dodge sendiferðabill
Toyota 64 Willys 55
Taunus 17M 65 og 69 Austin Gipsy
Benz 219 Mercedes Benz 50/65
Peugeot 404 Opel Cadett 67
Saab 64
BÍLAPARTASALAN
Höfðatúni 10.
Simi 1-13-97.
Sendum um allt land.
Ævintýraför um Afriku
hatt, klæddan sama efni
og var i fötunum.
Tjaldbúðir ofurstans
voru skammt frá vatn-
inu i fögru dalverpi.
Þess vegna sáust þau
ekki úr bátnum. Þegar
systkinin sáu tjöldin,
urðu þau mjög undr-
andi. Slikt hafði þeim
aldrei dottið i hug, að til
væri inni i frumskógum
Afriku. Þetta var reglu-
leg „tjaldborg”. 1 Sansi-
bar hafði ofurstinn leigt
170 burðarmenn til þess
að bera allan farangur-
inn og auk þess var heil-
margt af undirforingj-
um og aðstoðarmönn-
um, að ógleymdum ein-
um ,,head-boy”, — eins
konar leiðsögumáður
— sem var risavaxinn
Arabi. Hann hét Omar
og var eiginlega aðal-
stjórnandinn i þessari
„herdeild”. í tjaldborg-
inni voru lika tjöld fyrir
alla burðarmennina, og
var það óvenjulegt á á
þeim timum. Tjöld
Evrópumannanna stóðu
á dálitilli hæð skammt
frá tjöldum hinna. Voru
það tvö stór tjöld. Annað
fyrir þá frændur, ofurst-
ann og Karl Stuart, og
var það úr venjulegum,
hvitum tjalddúk en hitt
fyrir konurnar og var
það úr gulleitum silki-
dúk.
Þegar fólkið nálgaðist
tjöldin, kom Mary
Burton á móti þeim. Hún
leit út fyrir að vera hálf-
þritug að aldri, grann-
vaxin og guggin i útliti.
Svipurinn var alvarleg-
ur og ró og festa yfir
allri framkomu hennar.
Er hún brosti, kom
óvenjulega hlýlegur
blær yfir andlitið. Hún
talaði litið. En það sem
hún sagði, var skynsam-
legt og gætilega orðað.
Hún var fölleit með
dökkt hár, sem hún
skipti yfir miðju enni og
vatt upp i hnút i
hnakkanum..
Frú Alice sagði Berit
siðar sögu hennar, um
sorgir og erfiðleika.
Móðir hennar dó, þegar
telpan fæddist. Faðir
hennar var taiinn mjög
rikur, en árið 1910
þegar Mary Burton var
orðin gjafvaxta, framdi
hann sjálfsmorð. Þegar
bú hans var tekið til
skiftameðferðar, þá
kom það i ljós, að skuld-
ir voru meiri en eignir
og stóð þá Mary allslaus
uppi. Nokkrum mánuð-
um seinna fékk hún þær
sorgarfréttir, að unnusti
hennar hefði fallið i Ind-
landi, þar sem hann var
i herþjónustu. Alice og
Mary höfðu leikið sér
saman, þegar þær voru
litlar, og þegar þessi
ferð var fullráðin, fékk
hún leyfi til að bjóða
Mary með sér. Ferða-
lagið gat létt harma
hennar, og svo hafði
Alice sjálf ánægju af því
að hafa h’ana með sé:\
Auk þess var Mary svo
flink við allan sauma-
skap, en það var Alice
ekki. í svona langferð
var gott að eiga að hag-
sýna og flinka stúlku, og
mikið skemmtilegra
fyrir þær að vera tvær
saman. Karl Stuart,
maður hennar, hafði
strax gefið samþykki
sitt, en frændi hans vildi
helzt hvoruga þeirra
Hjá okkur fáið þið flest er þér þarfnist á ferðalaginu
HÓTEL VALHÖLL býður yður gistingu og mat (opið allt árið)
Verið velkomin á félagssvæði okkar
Kaupfélag Fáskrúðsfjarðar
FASKRÚÐSFIRÐI