Tíminn - 27.11.1977, Blaðsíða 33

mmm
Sunnudagur 27. nóvember 1977
33
Verchojansk. Þegar
striðið brauzt út hefði
hann verið náðaður, og
nú væru þau á leið til
frænda sins á Hawaii.
Hann sagði, að þetta
væri siðasta tækifæri
fyrir þau að losna héð-
an, annars yrðu þau að
biða hér i fimm mánuði.
Að siðustu sagði hann,
að þau myndu verða
skipstjóranum mjög
þakklát ef hann sæi sér
fært að lofa þeim að
verða með.
Skipstjórinn sagði
ekki eitt einasta orð,
meðan Árni sagði frá, en
hélt áfram við matinn og
var ekki að sjá að hann
veitti frásögn Árna
neina athygli. Siðan reis
hann úr sæti sinu, og um
leið og hann gekk út úr
salnum með yfirmönn-
unum, sagði hann á
slæmri ensku. „Nei, það
er af og frá. Við tökum
enga farþega. Þið verðið
að biða annars skips”.
Að svo mæltu hvarf
hann út á þilfarið ásamt
mönnum sinum, en Árni
og Berit störðu undrandi
hvort á annað.
„Hvilikur gaur! En sá
ruddi”, sagði Berit sár
ergileg. Ég held honum
hefði verið hægt að taka
okkur með. Hér i þessu
fina stóra skipi er nóg
rúm fyrir okkur. Við
sem ætluðum til næstu
hafnar og vildum greiða
fullt gjald fyrir. — og ég
hef alltaf haldið að Hol-
lendingar væru prúð-
menni”.
Niðurdregin og von-
svikin fóru systkinin aft-
ur i land og heim til
kaupmannsins og sögðu
honum sinar farir ekki
sléttar. Kaupmaðurinn
skildi heldur ekki hvers
vegna skipstjórinn hefði
sýnt slika hörku.
Við hádegismatinn
var dauft yfir þeim Árna
og Berit. út um glugg-
ann sáu þau tigulega,
glæsta skipið sem i nótt
skyldi halda úr höfn i
suðurátt. Þar misstu
þau eina tækifærið til að
halda áfram ferðinni.
Eftir hádegið reyndi
frúin á allan hátt að
skemmta þeim og fá þau
til að gleyma óláni sinu.
Hún spilaði og söng fyrir
þau. Hún lýsti fyrir þeim
hvernig þau gætu
skemmt sér á sleðum og
ekið i ýmsar áttir, og
hún sagði þeim frá
kveldboðum og
skemmtunum, sem hún
hefði undirbúið fyrir
þau. En það var eins og
þau systkinin veittu
þessu litla athygli.
Þau gátu um ekkert
hugsað nema um stóra,
glæsilega skipið, sem
átti að sigla án þeirra i
nótt, og skipstjórann
sem hafði verið svo
ruddalegur við þau.
Kaupmaðurinn hafði
farið út strax eftir há-
degið og kom ekki aftur
inn áður en farið var að
rökkva. Hann kallaði á
Árna inn til sin á skrif-
stofuna og lokaði hurð-
inni.
„Á ég að segja ykkur
nokkuð, herra Stuart”,
hóf hann mál sitt. ,,Ég
hef gert dálitla áætlun.
Hún er nokkuð ósvifin og
ef til vill hættuleg, en ég
held hún ætti að heppn-
ast. Ef þér og systir yðar
eruð fastráðin i þvi að
komast sem fyrst áleið-
is, þá er þetta eina
lausnin á málinu. Ég hef
frétt að skipið fari kl. 4 i
nótt. Nú er ekkert
tunglsljós. Klukkan
fjögur i nótt er kol-
dimmt. Ráð mitt er að
kl. 3 i nótt látið þið róa
með ykkur út að skipinu.
Ég hef séð að það lafir
kaðalstigi utan á aftur-
enda skipsins. Liklega
verður ekki búið að
draga hann upp kl. þrjú i
nótt. Þið verðið að læð-
ast upp kaðalstigann og
fela ykkur svo einhvers-
staðar i skipinu, þar til
skipið er komið út á opið
haf. Vitanlega verður
skipstjórinn öskuvond-
ur, er hann finnur ykk-
ur, en hann fer þó varla
að fleygja ykkur fyrir
borð. Ég held að hann
fari heldur ekki að snúa
aftur með ykkur. Lik-
lega eys hann yfir ykkur
skömmunum og setur
ykkur svo á land i næstu
höfn, en það er einmitt
það sem þið viljið. Ég
held að þið séuð hvergi
eins illa sett og hér, þar
sem þið verðið innilokuð
i isnum. Mest riður á, að
þið leynist sem lengst.
Þvi lengra sem skipið er
komið héðan, þvi minni
hætta er á, að þeir snúi
aftur með ykkur. Talið
við systur yðar, og látið
mig svo vita hvað þið
gerið. Ef þið gripið tæki-
færið, þá skal ég sjá um
allan undirbúning”.
Berit ákvað strax að
gripa þetta tækifæri.
Hún vildi allt til vinna,
til þess að þau slyppu við
að lokast inni i þessu fá-
tæklega þorpi. Hún ótt-
aðist skipstjórann ekki
svo mjög. Vitanlega
væri hann uppstökkur og
ruddalegur, en þau
höfðu nú reynt sitt af
hverju siðustu mánuð-
ina, og varla gæti á-
standið versnað. Berit
var sammála kaup-
manninum um það af
skipstjórinn myndi
aldrei gerast sá
grimmdarseggur að
fleygja þeim fyrir borð.
Ef til vill lentu þau i ein-
hverjum erfiðleikum en
allt var betra en hýrast
hér aðgerðarlaus.
4.
Kaupmannsfrúin ráð-
lagði þeim Árna og Berit
að hátta snemma, svo að
þau fengju dálitinn
svefn. Hún sagðist
skyldi vekja þau um
klukkan tvö.
Þau systkinin voru
bæði svo spennt, að það
leið löng stund áður en
svefninn sigraði. Klukk-
an tvö vakti frúin þau.
Niðri i borðsalnum beið
þeirra ágætur matur.
Það var sjálfsagt að
borða eins og þau þoldu,
sagði frúin. Næsturvist-
in yrði áreiðanlega köld
á skipinu og enginn
vissi, hvenær þau fengju
að borða næst.
Engan farangur gátu
þau tekið með sér, en
aðeins stungið i vasa
sina svolitlum nestisbita
og nauðsynlegustu
hreinlætistækjum, svo
sem tannbursta og sápu.
Kaupmaðurinn herti
á þeim. Það lá á að kom-
ast út i skipið, áður en
hásetarnir færu á stjá.
ALDIRNAR
Lifandi saga iiðinna atburða
í máli og myndum
,,Aldirnar“ eru tvímælalaust vinsælasta ritverk,
sem út hefur komið á íslensku, jafn eftirsótt
af konum sem körlumog ungum semöldnum.
Ut eru komin alls 8 bindi:
ÖLDIN SAUTJÁNDA ÖLDIN SEM LEIÐ l-ll
árin 1601-1700 árin 1801-1900
ÖLDIN ÁTJÁNDA l-ll ÖLDIN OKKAR l-lll
árin 1701-1800 árin 1901-1960
„Aldirnar" - alls 8 bindi
Kjörgripir hvers menningarheimilis
Bræðraborgarstíg 16
Sími 12923-19156
HEILDSÖLUBIRGÐIR-
INCVAR HELGASON
Vonarlandi v/Sogaveg, símar 84510 og 84510.

bílabrautin
ersú bílabraut, sem hvað mestum vinsældum
hefur náð. Meginástæðan er sú að
endalaust er hægt að stækka brautina
sjálfa og hægt er að kaupa
aukahluti til stækkunar
og endurnýjunnar.
Hægt er að búa til líkingar
af öllum helztu
bílabrautum heims.
Um
15 mismundandi gerðir
bíla er hægt að kaupa
staka auk margra
skemmtilegra
aukahluta.