Fréttablaðið - 01.08.2006, Qupperneq 38

1. ágúst 2006 ÞRIÐJUDAGUR
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
■ Pondus Eftir Frode Øverli
Leyfðu mér að
kenna þér nýtt
atriði, Lalli!
Hvað með... Línudans?
Svifflug?
Fallhlífarstökk?
Ég ætti að vita betur en að
leika mér að hættulegum
hlutum....
Ég er kom-
inn heim!
Af hverju kemurðu
svona snemma? Það
er ekki einu sinni
komið hádegi!
Ég hreinsaði til í dagatalinu
og er í fríi það sem eftir er af
deginum!
Grasið á Klambratúni
ilmaði eftir rigning-
arskúrina. Minnti á
sætmjúkan ilminn
sem liggur oft yfir
Herjólfsdal í Vest-
mannaeyjum þegar
ungmenni landsins
liggja afvelta í pollagöllum eftir
viðskipti sín við Bakkus og taka
undir brekkusönginn. Sem betur
fer hafði stytt upp í höfuðborginni
og Hallgrímskirkja skartaði sínu
fegursta í kvöldroða sumarsólar-
innar. Kjarvalsstaðir minntu á
gamlan meistara sem vafalítið
hefði setið í tjaldstól með pípu og
hatt á miðju tónleikasvæðinu. Róm-
antíkin lá einhvern veginn í loft-
inu.
Þegar hundstíkin hafði lokið sér
af við að þefa af mér og sætt sig við
að ég væri ekki af hennar kyni leit
ég í kringum mig. Við hliðina á
unga ástfangna parinu, sem knús-
aði hvort annað við rólega tóna
hljómsveitarinnar, lá áfengisdauð-
ur náungi sem hafði ætlað að gera
sér dagamun í tilefni af tónleikun-
um. Tónar hljómsveitarinnar hjálp-
uðu honum ekki að halda haus því í
hvert skipti sem hann reisti sig upp
gaf söngvarinn frá sér hljóð sem
hefði svæft brjálað naut. Fyrir
aftan parið var fyrrverandi fegurð-
ardrottning að gera sér dælt við
vafasama náunga með Corona í
flösku. Þeir reyndu að hlusta sem
minnst á draumkennda tónlistina
sem barst frá sviðinu en mest á
sjálfan sig blaðra um skemmtistaði,
Spánarferðina og nýjustu myndina
á glæsilegri digital myndavél sem
líkast til hefur kostað kildinginn.
Þverskurðurinn af íslensku
þjóðfélagi var þarna samankominn
til að fagna þessum hetjum sem
höfðu sigrað heiminn. Hugurinn
leitaði aftur til annarrar hetju sem
líka hafði sigrað heiminn með
dramatískum söng. Sá stóð í kirkj-
unni og reyndi að gefa frá sér ein-
hverja tóna sem reyndust falskir í
óeiginlegri og eiginlegri merkingu
þess orðs. Garðar Hólm lifnaði að
öllum líkindum við í einhverri bók
við Miklubraut, lagði við hlustir og
bölvaði Halldóri í sand og ösku
fyrir að hafa ekki getað tekið þjóð-
ina með trompi á sínum tíma.
STUÐ MILLI STRÍÐA: Þverskurðurinn af Íslandi
FREYR GÍGJA GUNNARSSON FÓR Á TÓNLEIKA
��������������������
�����
����������
����������������������������
��������
���������� ����������������
����������������������������
������������ ��������������
�������������������������
�����
���������
��������� �����
������ ������
������ �����
� ����������������
�����
����� ��������������������������������
����������
����������������������������
��������
���������
��������� �����
������ ������
������ �����
��������������� ����
������������������������
������������������������������
�������������������� � �����
������������
����� ���������������
������������������
��
�����������������������������������������������������
��������������������������
�����
�����������
���������
���
�����������
������������������
���������
����������
���������
��������
����
Ertu kannski með
eitthvað sem ég
get leigt?
GIFTINGAR-HRINGIR
Ég segi þér það bara hreint út!
„Kafteinn Kylfa“ passar ekki alveg
inn í hugmyndafræði... nokkurs
blaðs sem ég hef ritstýrt!
En kannski
Berghalla á DV geti
notað það?
DV
DV
Krump!
Krump!
Ehh... var þetta
frumeintakið?
Já...
hvað
fannst
henni?
Nei. Nei.
Nei.
Þú ert að verða
gamall.
Ég ákvað að eyða deginum
með börnunum og gera það
sem þau gera á fallegum
sumardegi sem þessum!
imm mínútum síðar...
Við erum
svöng!
Okkur
leiðist!
Það er
heitt!Við erum
þyrst!