Fréttablaðið - 30.09.2006, Blaðsíða 70

30. september 2006 LAUGARDAGUR32
Ef þú ert að spyrja hvernig það tengist hugsanlegri sölu á bókinni þá er mér
bara alveg sama. Ég er mjög
ánægður – er stoltur af bókinni,“
segir Jón Atli í tengslum við
hvort offramboð sé á efni um
Bubba Morthens.
„Þetta var mikil vinna. Ég hef
skrifað bækur sem hafa selst í
fimm hundruð eintökum. Og
eyddi alveg jafn miklum tíma í
þær. Þetta snýst ekkert um það.
Þegar maður er að skrifa þá bara
skrifar maður. Mér finnst sá
Bubbi Morthens sem maður sér í
tímaritum ekki sami maður og ég
skrifaði bók um. Það er bara ein-
hver fígúra. Partur af einhverju
tímarita „selebretí-rugli“. Þetta
er eins og Andy Warhol sagði:
Við erum orðin fixeruð á „sele-
bretía“. Ég fíla kannski dauðann
í því.“
Tímaritaþukl án fullnægingar
Er Bubbinn sem birtist í tímarit-
um skrípamynd?
„Jahhh, það sem er skrifað um
mig í fjölmiðlum er einhvers
konar útgáfa af mér,“ segir
Bubbi.
„Það voru liðin nokkuð mörg
ár frá því ég hafði farið í tíma-
ritaviðtal þegar Reynir Trausta-
son tók við mig Mannlífsviðtal
fyrir skömmu. En tímaritaviðtöl
geta aldrei orðið nema tilraun.
Þetta er þukl án fullnægingar.
Auðvitað vilja þeir sem taka við-
tölin gera eitthvað annað og
meira: Gerum þetta öðruvísi.
Förum dýpra. En ... af hverju gef
ég kost á viðtali í tímarit? Jú, ég
er markaðsvara. Bubbi Morthens
er líka markaðsvara eins og hann
er listamaður. Partur af því að ég
geti lifað af list minni er meðal
annars þessi leikur. Ég verð að
spila með. En þetta er ekki, eins
og vinur minn núverandi, Eirík-
ur Jónsson, segir, að ég hafi mis-
notað fjölmiðla í 25 ár. Það er
ekki þannig. En tímaritin geta í
besta falli gefið einhvers konar
þuklaða mynd af mér.“
Þú, Jón Atli, sem sagt, þuklað-
ir Bubba. Og fórst dýpra?
„Já,“ segir Jón Atli en kemst
ekki öllu lengra.
„Já, það er bara þannig,“ segir
Bubbi. „Ég er vel lesinn maður.
Þessi bók á sér ekki hliðstæðu í
íslenskri bókmenntasögu. Þetta
er eitthvað algerlega nýtt. Og
ekki hægt að negla hana niður
eða skilgreina. Sér á báti. Jón
Atli er snillingur.“
Illa á sig kominn Bubbi
Já. Bókin gefur dýpri mynd en
þuklaða af Bubba. Það er víst.
Hún byggir á brotum úr ævi
Bubba, hvernig Bubbi varð til og
hvernig Bubbi gat ekki orðið
neitt annað en Bubbi: Verbúðalíf,
dópneysla, slagsmál, ríðingar,
fyllerí og hljómsveitamennska –
í það að verða sú almenningseign
sem Bubbi er. Jón Atli segir hug-
myndina hafa komið upp fyrir
tveimur árum í einhverju útgáfu-
spjalli á Bræðraborgarstígnum
þar sem JPV útgáfan er til húsa.
Þeir Bubbi og Jón Atli tóku annan
pól en útgefandinn lagði upp
með: Að þetta yrði hin hliðin, eða
framhald á ævisögu Bubba þeirri
sem Silja Aðalsteinsdóttir skrif-
aði fyrir mörgum árum, það sem
aldrei var sagt.
„Niðurstaðan varð sú að Jón
Atli myndi bara skrifa það sem
honum sýndist. Þetta er langur
aðdragandi. Jón Atli þurfti að
sækja hart að mér, banka upp á
fyrst þar sem ég bjó í holu á Nes-
veginum. Mjög illa á mig kominn
eftir skilnaðinn og allt það. Ég
var í engum gír. Þetta var um
vetur, leiðindavetur, enginn snjór
og þá verður svo mikið myrkur.
Og kuldi. Hann var að mæta, dag
eftir dag. Stundum náði hann
mér. Í gírinn. Og stundum ekki.
Stundum frestaði ég þessu.
Mætti ekki. En í rauninni sagði
ég bara sögur úr lífi mínu.“
Þurfti að trekkja Bubba í gang
Óvenjulegt er að skrifa bók sem
lýtur lögmálum skáldsögu en
fyrirmyndin – aðalpersónan – er
fyrirliggjandi, sprelllifandi,
þekkt og tekur fullan þátt.
„Það skrifa allir um fólkið
sitt,“ segir Jón Atli. „Í síðustu
skáldsögu sem ég skrifaði var
aðalpersónan kona sem enginn
þekkir og enginn vill þekkja. Nú
tek ég fyrir mann sem allir
þekkja og allir hafa á einhverja
skoðun. Bókin heitir Ballaðan um
Bubba Morthens. Ballaða er
söguljóð. Taktu eitthvert af lög-
unum hans Bob Dylan. John Wes-
ley Harding ... Hann er að segja
sögu þessara manna. Eðli ballöð-
unnar, þó hún sé kannski ekki
upp á punkt og prik, er að inni-
halda sannleika. Sem þú nærð
ekkert í þrjúhundruð síðna
Mannlífsviðtali. Ég held að
maður græði ekkert á því. Mín
hugmynd er að segja sögu Bubba
í gegnum fólkið hans, hvaðan
hann kemur og hverja hann hitt-
ir.“
Jón Atli gefur aðspurður ekki
mikið fyrir það að söguhetjan
hafi verið erfið viðfangs. „Óneit-
anlega byrjuðum við á erfiðum
tímapunkti í lífi Bubba. En þetta
var engin 9 til 5 vinna. Og þegar
maður er að garfa í listum á
maður auðvelt með að tengjast
þeim sem eru í því saman.“
Bubbi vitnar í bókina: „Hann
hafði ekki andlit. Heldur ásjónu
heldur þjakaða fyrir minn smekk
... Þetta er flott opnun! Jájá, það
þurfti að trekkja mig í gang. Ég
þurfti að grafa djúpt. Líka að
nenna. Ég var búinn að segja
þessar sögur. Margar hverjar. En
var ekki í neinu stuði. Óham-
ingjusamur. Mér leið ekki vel. En
þá komu líka fram ný sjónar-
horn. Varð ekki þessi rútína.“
Engar málamiðlanir
Margt hefur verið sagt og skrif-
að um Bubba. Og hann ekki legið
á því sem á daga hans hefur drif-
ið í gegnum tíðina. Þó varpar
bókin nýju ljósi á manninn og
umhverfi hans. Úr hvaða jarð-
vegi hið íslenska poppgoð er
sprottið. Bubbi segist ekki hafa
talað um ýmislegt sem fram
kemur í bókinni – ekki á þennan
Lygin bítur þig alltaf í rassgatið
FRÉTTABLAÐIÐ/VALLI
En, Jón Atli. Hafðirðu ekki áhyggjur af því að komið væri kappnóg af og um Bubba Morthens?
„Aðrir höfðu áhyggjur af því. Meðal þeirra ég,“ svarar þá Bubbi og hlær. Bókin Ballaðan um Bubba Morthens eftir Jón Atla er á
leið í prentsmiðjuna í næstu viku. „Skáldsaga“ sem byggir á ævi Bubba. Jakob Bjarnar Grétarsson hitti þá félaga á Radisson SAS í
Hafnarstrætinu og spurði út í bókina sem er... já, mögnuð.
„Og af því að Bubbi
var dómari í Idolinu.
Mér fannst alltaf þessir
krakkar vera að ljúga.“
Þau voru ekki með neitt
nýtt heldur voru að
endurtaka það sem aðrir
hafa sagt. Í japanskri
uppfinningu sem er
karaókíið.