Fréttablaðið - 15.11.2006, Blaðsíða 86

Íslendingar hafa
lengi siglt sofandi að
feigðarósi blindaðir
af geggjaðri rang-
hugmynd um að þeir
séu fram úr hófi
umburðarlyndir og
að mestu lausir við
kynþáttafordóma. Lítið sem ekkert
hefur fallið á þessa brjáluðu sjálfs-
mynd okkar þótt reglulega berist
fréttir af andlegu og líkamlegu
ofbeldi sem við beitum innflytjend-
ur innan kerfisins, veggja heimilis-
ins og ekki síst á almannafæri.
Fylgisaukning Frjálslynda
flokksins í skoðanakönnun strax í
kjölfar undarlegrar stefnubreyt-
ingar í innflytjendamálum tekur af
öll tvímæli um að undir lygnu yfir-
borði sjálfsblekkingarinnar krauma
bullandi kynþáttafordómar.
Þeim sem eyða nú öllu púðri
sínu í að úthrópa þessa rangnefndu
frjálslyndismenn rasista væri nær
að beina athygli sinni að því að
íslenskir rasistar eru miklu fleiri
en tveir. Væru Magnús Þór Haf-
steinsson og Jón Magnússon rót
vandans værum við í góðum
málum.
Fylgisaukning þeirra félaga
kemur mér þó síður en svo á óvart
enda hef ég ítrekað á síðnætur-
brölti mínu um Laugaveginn mátt
horfa upp á og blanda mér í rysking-
ar þar sem hörundsdökkt fólk
hefur, fyrir engar sakir, átt undir
högg að sækja.
Ekki alls fyrir löngu kjaftaði ég
þeldökkan Lundúnabúa úr klónum
á ungum og vöskum þjóðhetjum
sem bauluðu hátt um arískan upp-
runa sinn en tært víkingablóðið var
góðu heilli svo mengað af spítti að
berserkirnir gátu aldrei ákveðið
almennilega hvort berja ætti bless-
aðan ferðamanninn eða draga hann
með í dópleiðangur. Manngreyið
vissi ekki hvaðan á hann stóð veðr-
ið, sagðist hafa ferðast víða en
aldrei lent í öðru eins.
Það er svo miklu meira að í fari
Íslendinga en bara það sem er að
endurspeglast í vænisýkisvaðli
Frjálslyndra þannig að okkur væri
öllum hollara að líta okkur nær
áður en við förum með löngu tíma-
bæra umræðu um innflytjendur og
fordóma út í móa með þeim.