Fréttablaðið - 09.11.2007, Blaðsíða 68

SAGA UM FORBOÐNA ÁST
MEÐ TÓNLIST EFTIR
LAY LOW
„Þetta er falleg sýning...
ákaflega sterk... með því að
taka Ökutíma til sýningar hefur íslenskt leikhús stigið feti
framar... LA – þar sem allt blómstrar og grær... rigna yfir
sýninguna stjörnum.”
MK, Mbl
„Þetta er stórgóð sýning í einkar vel heppnaðri umgjörð”
EB, Fréttablaðið
„LA nýtur nú vinsælda og virðingar í samfélaginu sem
önnur leikhús mega öfunda það af... mjög vel unnin”
JVJ, DV
„Ég er djúpt snortin... Stórkostlegur leiksigur...
mjög áhrifamikil sýning”
SLG, RÚV
„stórkostlegan samleik...beint í hjartastað...”
IS, Kistan
„djúpt og áhrifamikið... rússíbanaferð... enn einn sigurinn!”
VAJ, landpostur.is
„magnaða sýningu... opnar augu og snertir, leikhús sem
skiptir máli”
JJ, Dagur.net
Afbragðs dómar!
Miðasala: 4 600 200 I netsala: leikfelag.is
ALLIR Í LEIKHÚS Á AKUREYRI!
Í samstarfi við
Næstu sýningar:
7., 9., 10., 14., 16., 17., 22., 23., 24., 29., 30. nóv
og 2., 6., 7., 14 des.
Allt að seljast upp!
Ég á mér undarlegan
draum. Mig dreymir
um að Ísland glati
sjálfstæði sínu í hend-
ur Dönum. Mig dreym-
ir um að fá herinn aftur
til landsins og ég þrái
fátt meira en að upplifa
kreppu og fátækt.
Eflaust skilur þú, lesandi góður,
ekkert hvert ég er að fara. Kreppa
og fátækt er ömurlegt ástand og
sjálfstæði þjóðar er ein okkar
styrkasta stoð. Af hverju dreymir
mig þá um þetta? Af hverju er ég
ekki sáttur við hagsæld og sjálf-
stæði þjóðarinnar?
Jú, staðreyndin er nefnilega sú
að ég er af kynslóð sem hefur
aldrei þurft að berjast fyrir neinu
sem heitið getur. Kynslóð sem
hefur fengið nánast allt upp í
hendurnar frá þeim sem á undan
gengu. Við höfum ekki upplifað
sjálfstæðisbaráttu og þá miklu
gleði og stolt sem fylgdi því að til-
heyra frjálsri og fullvalda þjóð.
Sjálfstæðið er okkur sjálfgefið.
Minni kynslóð þykir ekkert eðli-
legra en sjónvarp á fimmtudög-
um. Nú er ég ekki að tala gegn
sjónvarpi á fimmtudögum. Sjálf-
um þykir mér ágætt að horfa á
sjónvarp á fimmtudögum en ég
hefði haft gaman af því að berjast
fyrir því, þó það væri ekki annað.
Maður kann nefnilega miklu betur
að meta það sem ekki er sjálfgefið
– það sem þurft hefur að berjast
fyrir. Nú er fátt að verða eftir til
að berjast fyrir. Meira að segja
herinn er farinn.
Fyrir vikið er stór hópur ungs
fólks firrtur. Því stendur á sama
um samfélagið og stjórnmál eru
leiðinleg. Kannski sé ég fortíðina í
einhverjum dýrðarljóma. Eflaust
hafa ekki allir verið þeir andans
menn og konur sem ég sé fyrir
mér þegar ég hugsa til fortíðar.
Kannski er það versta sem getur
hlotist af þessari bölsýni minni að
skáldum fækki í framtíðinni – enda
mörg bestu ljóðin og skáldverkin
samin í skugga kreppu og vopna-
skaks. Auðvitað vil ég þjóð minni
ekki allt það versta, en ég held
samt sem áður að barátta sé öllum
þjóðum holl. Á misjöfnu þrífast
börnin best.