Fréttablaðið - 13.03.2008, Qupperneq 38

13. MARS 2008 FIMMTUDAGUR2 ● fréttablaðið ● fermingar
Sólveig Anna Pálsdóttir er í
engu frábrugðin öðrum ungl-
ingum hvað varðar spenning-
inn sem fylgir því að fermast,
en hún horfir þó gagnrýnni
augum á aðdraganda athafnar-
innar en margir aðrir.
„Mér finnst fullorðnir oft ekki
alveg hugsa nógu mikið um
krakkana, það er pressa á krakka
að fermast,“ segir Sólveig Anna,
sem gengur í Álftamýrarskóla.
„Til dæmis segja þeir við krakka:
„Jæja, nú ferðu bráðum að ferm-
ast.“ En þeir spyrja aldrei hvort
krakkann langi til að láta ferma
sig eða hvort hann trúi á Guð og
hvort hann sé að gera þetta á rétt-
um forsendum. Það mætti alveg
spyrja fleiri að því.“
Sjálf er hún ekki í vafa um af
hverju hún er að fermast. „Ég trúi
á Guð og ég hef hugsað mikið um
það af hverju ég er að láta ferma
mig, ég hef séð fullt af frændum
mínum og frænkum fermast á
síðustu árum og ég hef velt þessu
mikið fyrir mér. Það skiptir mig
máli að játa það að ég er kristin og
að gera það með vinum mínum,“
segir Sólveig Anna og bætir við
að auðvitað hlakki hún líka til að
fá pakkana. Hún segir að spenn-
an magnist þessa dagana, en hún
mun fermast 30. mars í Grensás-
kirkju.
Sólveig Anna og fjölskylda
hennar fóru nýverið til Danmerk-
ur þar sem hún keypti snjóhvítan,
hnésíðan fermingarkjól. „Hann
er bara svona einfaldur en mjög
flottur,“ segir hún og bætir við
að hann sé ermalaus og hún ætli
að vera í gegnsæjum ermum yfir.
Við þetta verður hún svo í hvít-
um og silfruðum hælaskóm. „En
ég er ekki búin að ákveða greiðsl-
una, ég verð annað hvort með
mjög flotta kórónu eða með dem-
anta í hárinu. Ég ætla að ákveða
þetta með hárgreiðslukonunni,“
útskýrir hún.
Sólveig Anna hikar þegar hún
er spurð hvaða fermingargjafir
hana langi mest í. „Ég er svona
eins og flestir krakkar og lang-
ar alveg í tölvu, en svo væri fer-
lega gaman að fá svona þriggja
vikna enskunámskeið í Englandi.
Ég þekki eina sem fékk svoleið-
is og það var víst rosalega gaman
að kynnast fullt af krökkum alls
staðar að úr heiminum.“
Enda er Sólveig Anna greini-
lega mikil félagsvera. Hún hlakk-
ar mikið til að hitta fjölskylduna
í veislunni, sem haldin verður í
dansskóla Jóns Péturs og Köru í
gömlu Rúgbrauðsgerðinni. „Mér
þykir eiginlega bara verst að ég
á svo mikið af vinafólki í Dan-
mörku af því að við bjuggum einu
sinni í Danmörku, en það getur
auðvitað ekki komið í veisluna,“
segir fermingarstúlkan Sólveig
Anna að lokum. - smk
Pressan frá fullorðnum mikil
Sólveig Anna Pálsdóttir segir fullorðna
fólkið oft setja of mikla pressu á
krakka þegar kemur að fermingunni.

FR
ÉT
TA
BL
A
Ð
IÐ
/A
RN
ÞÓ
R
„Ég man ekki eftir að hafa fengið
peninga í fermingargjöf. Ég var
skáti á þessum árum og man að
ég óskaði mér að fá svefnpoka
og annan útilegubúnað og lík-
lega rættust þær óskir,“ segir
Ingólfur H. Ingólfsson, fjármála-
ráðgjafi hjá Spara.is.
„En ef ég væri að fermast
í dag og fengi peningagjafir
myndi ég líklega setja peningana
inn á bankareikning því ég þoli
ekki að vera blankur og eiga ekki
peninga þegar mig langar til að
kaupa eitthvað.
Ég veit líka í dag að besta og
einfaldasta leiðin til þess að eign-
ast peninga og jafnvel að verða
ríkur er með sparnaði. Ég get
til dæmis tvöfaldað fermingar-
peningana á fimm árum ef ég
fæ fjórtán prósenta vexti. Og af
því að ég veit meira um peninga
í dag en ég vissi þegar ég fermd-
ist myndi ég líklega taka þá
ákvörðun að leggja alltaf tíu pró-
sent af öllum peningum sem ég
myndi fá í framtíðinni og leggja
inn á bók. Því fyrr sem ég byrja
á sparnaði, þeim mun ríkari get
ég orðið.
Ef ég spara til dæmis 5.000
krónur á mánuði og fæ tíu pró-
senta vexti sem reiknast mánaðar-
lega, þá á ég 400.000 krónur eftir
fimm ár og eina milljón eftir tíu
ár.
Til þess að sýna ykkur hvað
sparnaður getur verið geggjað-
ur ætla ég að leggja fyrir ykkur
eina þraut. Hvað hef ég sparað
mikið ef ég legg fyrir eina krónu
á mánuði í 65 ár með tuttugu
prósenta vöxtum sem reiknast
mánaðarlega? Svar A) 2.456.321
krónu; Svar B) 47.381.286 krón-
ur; Svar C) 763.920.769 krónur.
Ef þið viljið vita rétt svar, legg
ég til að þið byrjið strax að spara.
Til hamingju með daginn!“ - vaj
FERMINGARPENINGAR
Ingólfur H. Ingólfsson, fjármálaráðgjafi hjá Spara.is, myndi leggja peninga sem
hann fengi í fermingargjöf inn á bankareikning.
Myndi spara í dag
Finnbogi Jónsson valdi
borgara lega fermingarathöfn
í stað þess að fermast í kirkju
og er hæstánægður með
fermingar fræðsluna sem hann
hefur fengið hjá Siðmennt,
félagi húmanista á Íslandi, en
það hefur annast slíkar athafn-
ir frá árinu 1989. Þar segist
hann meðal annars hafa lært
heimspeki og gagnrýna hugs-
un, sem hafi kennt honum að
munurinn á réttu og röngu sé
ekki alltaf ljós.
„Ég trúi ekki nógu mikið á Guð til
að skuldbinda mig honum,“ segir
Finnbogi Jónsson, sem hefur
valið að fermast borgaralega
þrátt fyrir að allir skólafélagarn-
ir velji trúarlega athöfn.
Finnbogi er fæddur árið 1994
og verður því fjórtán ára í ár.
Hann ákvað að fermast núna
eins og allir skólafélagarnir en
í staðinn fyrir að fylgja hópnum
og fermast í kirkju valdi hann
borgaralega fermingu.
Eldri systkini Finnboga völdu
einnig borgaralega fermingu en
stjúpsystkini hans í Svarfaðar-
dalnum og skólasystkini á Dalvík
hafa öll valið kirkjulega ferm-
ingu.
„Krakkar þurfa að pæla meira
í fermingunni. Út á hvað staðfest-
ingin gengur og hvort þau trúi
nógu mikið á Guð til að fermast
í kirkju. Það höfðar ekki til mín
að staðfesta mína trú núna, ég er
of ungur.
Fyrir mér er fermingin hluti
af því að fullorðnast og þroskast.
Ferming er hefð sem mig langar
til að halda í og ég hlakka mikið
til,“ segir Finnbogi og viðurkennir
að vissulega hafi það áhrif að nán-
ast allir fermist.
„Þetta er bara eitthvað sem
maður gerir, en maður þarf
samt að vita út á hvað fermingin
gengur.“
Finnbogi er ánægður með
fræðsluna sem fermingarbörnin
fá hjá Siðmennt, félagi húmanista
á Íslandi, sem hefur staðið fyrir
borgaralegum fermingum síðan
árið 1989. Hann hefur lært gagn-
rýna hugsun og heimspeki.
„Maður lærir að pæla í hlutun-
um áður en maður framkvæmir.
Það er ekki alltaf augljóst hvað
er rétt og rangt og þótt einhverjir
geri alltaf eitthvað er það ekki
endilega rétt,“ segir Finnbogi
hugsandi og ánægður.
Hann nefnir einnig að gaman
hafi verið að hitta hópinn sem
mun fermast saman. Þau hafa átt
tvær helgar saman þar sem farið
var yfir mikilvægi þess að þrosk-
ast, bera ábyrgð og fullorðnast en
einnig hafi allir skemmt sér vel í
keilu og kynnst hvert öðru.
Eftir fermingarathöfnina í
Háskólabíói í Reykjavík verður
haldin vegleg veisla fyrir ætt-
ingja og vini. Foreldrarnir hafa
haft veg og vanda af því að undir-
búa veisluna og allt veraldlega
stússið.
„Ég hlakka mest til að hitta
allt það góða fólk sem kemur og
gleðst með mér. Sumir sem ég sé
mjög sjaldan koma í veisluna,“
segir Finnbogi með tilhlökkun
og aðspurður segir hann að þótt
gjafirnar skipti sig minna máli
vonist hann samt eftir peningum
eða nýju snjóbrettadóti.
„Brettið mitt er algjört rusl,“
segir hann glottandi og rjóður í
kinnum enda nýkominn heim úr
Böggvistaðafjalli.
- vaj
Of ungur til að játa trú
Fermingardrengurinn Finnbogi nýtir góða veðrið og snjóinn í Böggvistaðafjalli til að
æfa nýjar kúnstir á snjóbretti. FRÉTTABLAÐIÐ/VÖLUNDUR