Fréttablaðið - 05.12.2008, Side 58

34 5. desember 2008 FÖSTUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Ég skal segja! Eftir að Jói
náði sér í dömu hefur
eiginlega allt verið með
kyrrum kjörum hérna!
Ef maðurinn þinn spilaði
ekki „old boys“-fótbolta
hefðum við bara getað
setið hér í rólegheitum!
Blessað-
ur mað-
urinn!
Blóð! Helst
af öllu!
Ef foreldrar Péturs henda
honum út, má hann þá búa
hjá okkur?
Eeeru foreldrar
Pppéturs að
fara að henda
honum út?
Nei, mér
finnst bara
gaman að
sjá hárin
rísa á höfði
þér.
Hvernig líst þér á
mig eftir „fegrun-
araðgerðina“?
Yfirvaraskeggið
þitt er á
hreyfingu.
Vertu kyrr, ann-
ars rek ég þig.
Vá! Bíddu þar til
þú heyrir hvað
gerðist í skólan-
um í dag!
En áður en ég segi þér
það verðurðu að skilja
að þetta var ekki mín
hugmynd, ég var bara
þarna.
Ókei, ég sat
við hliðina
á Gunna í
matsaln-
um...
Af hverju er fyrirvari
á öllum sögunum
um Gunna?
Þú ættir að láta
kíkja á þetta!!
Og ég veit að
þetta var rangt
og ég myndi
aldrei gera
þetta sjálfur.
Snemma í desember fyrir um áratug settist ég inn í bílinn minn, sem ég hafði lagt fyrr um daginn í bílastæði neðst við
Suðurgötuna, og bjóst til að aka vestur í bæ.
Áður en mér gafst færi á að smeygja mér út
á götuna keyrðu þrír stórir trukkar upp
götuna, í sömu átt og ég ætlaði mér. Trukk-
arnir voru allir merktir Coca-Cola í bak og
fyrir og út úr gluggunum hljómaði hið
óþolandi einkennislag kókveldisins „Holi-
days are coming, holidays are coming.
Coca-Cola is coming to town!“ hátt og
skýrt. Eflaust hugsaði ég með
sjálfum mér „bjánar“ eða
eitthvað álíka jólalegt, en
gaf trukkunum ekki
frekari gaum og
renndi mér út úr
stæðinu í humátt á
eftir kókbílunum
ógurlegu.
Vissi ég svo ekki fyrr til en fyrir aftan mig
birtist annar af þessum blessuðu kóktrukk-
um, og annar þar fyrir aftan, og svo annar,
og annar, og annar … og hægt og rólega rann
upp fyrir mér að ég var staddur í miðri
„jólalest Coca-Cola“, á Mözdu 323, árgerð
‘87. Mér rann kalt vatn milli skinns og
hörunds.
Í um það bil tvær mínútur leið mér eins og
ég væri lentur inni í þessari martraðar-
kenndu jólaauglýsingu, þar sem kóktrukkar í
hundraðatali herja á amerískar borgir og
bæi, sjálfum sér til skammar og öðrum til
ama. Birtan af ljósaskreyttum trukkunum
stakk í augun, bannsett lagið þrengdi sér inn
í hlustirnar og ég kófsvitnaði. Ég varð að
komast út!
Blessun barst mér í formi hringtorgs, þar
sem ég komst undan kóklestinni á flótta.
Síðan hef ég kerfisbundið reynt að forðast
Coca-Cola. Og lestir. Og jólin.
Aðra leið til vítis, takk
NOKKUR ORÐ
Kjartan
Guðmundsson
LAUGARDAGUR 6. DESEMBER 2008
Ljósmyndaröð Einars Fals
Ingólfssonar heldur áfram
Bjartsýnisbókin sjálf og fleiri
góðar bækur
Njóttu laugardagsins til fulls.
Tryggðu þér áskrift á mbl.is/
askrift eða í síma 569 1122