Réttur - 01.02.1942, Síða 50

grafa í rústirnar í byrjun þessarar aldar. Sennilega
hafa erlendir víkingar verið hér að verki, en í raun-
inni er ekkert um það vitað. Tvö hundruð árum
síðar eru útverðir hinnar krítversku eyjamenningar
á meginlandi Grikklands að bíta tönnum í gras.
Þjóðaalda norðan af Balkanskaga braut hallir og
borgir þessarar gömlu og merkilegu menningar.
Þjóðflokkar þessir voru af indóverópskum uppruna,
Grikkir þeir, sem síðar sköpuðu fegurstu og glæsi-
legustu menningu hinnar klassisku fornaldar Suð-
urlanda.
Hið annað árþúsundið fyrir Krist er hið mikla
þjóðflutningatímabil indóevrópskra kynflokka norð-
an úr Miðevrópu suður á skaga Miðjaröarhafsins.
Það er á þessum öldum, að kynflokkar norðan fr^^
ílytjast til ítalu, Pyreneaskaga, Grfkklands og Litlu^'
Asíu. Hin gömlu stórveldi, Mesópotamía og Egyfta-
land hafa þungar búsifjar af þessum óboðnu gest-
um, sem flytja með sér nýja vígvél til Suðurlanda:
hestinn og hervagninn. Það er einnig á þessum öld-
rxm, að hin fornu menningarríki, sem sprottið höfðu
upp á grísku eyjunum og meginlandi Grikklands,
sökkva í sjó. En þegar sjóveldi Krítar og eyjanna i
Egeahafi var liðið undir lok, þá sigldi ný þjóð fram
blásandi byr um Miðjarðarhafið. Þetta voru Föník-
ar, semisk þjóð, á strönd Sýrlands. Þeir höfðu lært
skipasmiðalistina af Egyftum, en endurbættu hana,
og stofnuðu fyrsta kaupmannaríki sögunnar á hin-
um víölendu ströndum Miðjarðarhafsins. Kaup-
mennska var líf og yndi þessara manna, og þeir
stofna verzlunarstöðvai á Kypros, Rhodos, Krít,
Noröurafríku, Möltu, Baleareyjunum hjá Spáni, þeir
sigla i gegnum Njörvasund, setjast að á Atlanzhafs-
ströndinni. Borginni Cadiz á Spáni gáfu þeir nafn
sitt. Þeir leita að málmum um allar jarðir, tin sækja
90