Réttur - 01.01.1948, Qupperneq 9

RÉTTUR
9
gangi. Núverandi styrjöld og síðustu tímar liafa fengið oss ný
og mikilvæg viðfangsefni í sjálfstæðismálinu, viðfangsefni,
sem vér verðum að glíma við á komandi árum.“ Ég hygg, að
flestir hugsandi menn á íslandi muni viðurkenna þau sann-
indi, sem felast í þessum ummælum."
Voru það þessi sannindi, sem sá sami herra forseti íslands
var að viðurkenna, þegar hann staðfesti flugvallarsamning-
inn haustið 1946, þrátt fyrir háreista mótmælaöldu mikils
hluta þjóðarinnar?
Þannig mætti lengi spyrja.
í fimm ár enn munum vér íslendingar verða að búa við
þau örkuml, sem vér höfum áskapað oss, ef engin ný tíðindi
grípa þar fram í. Þann tíma ættum vér vel að nota til þess
að gera oss fullkomlega ljóst, hvernig komið er. Það er ekki
seinna vænna fyrir þessar fáu þúsundir að hervæðast þeim
andlegu vopnum og því siðferðisþreki, sem vörn og sókn
alls þjóðfrelsis og mannfrelsis hvílir á, ef oss á að auðnast
að reka af oss slyðruorðið og hasla oss völl á ný þar sem óskir
vorar ljómuðu 17. júní 1944.
Minnstu máli skiptir, hvort þeir menn, sem æ ofan í æ
hafa látið annarleg sjónarmið ráða um varðstöðu sína fyrir
föðurlandið, eru kallaðir „landráðamenn" eða „sjálfstæðis-
menn“. Vor ástkæra tunga hefur hvort eð er verið rænd inn-
taki margra þeirra orða, sein á tímum auðborgarans sem
siðferðisveru áttu sína djúpu þýðingu, illa eða góða. Hitt
skiptir öllu máli, að vér skiljum að vér höfum allt ráð þess-
ara manna í hendi vorri og getum gert þá frelsi voru skað-
lausa, hvenær sem oss býður svo við að liorfa.
Forseti vor hafði rétt fyrir sér, þegar liann vitnaði í orð
forsætisráðherrans: Lokasporið eigum vér aldrei að stiga.
Sjálfstceðisbaráttan er i fullum gangi.
Þrátt fyrir hina auknu velmegun alls almennings, er stríðs-
gróðinn þegar orðinn oss ærið dýr. Þorskur og síld eru raun-
ar góð á sína vísu, einnig dollarar. En vér getum ekki gert
þorskinn og síldina, þaðan af síður dollarann, að kjarna