Réttur


Réttur - 01.01.1948, Blaðsíða 30

Réttur - 01.01.1948, Blaðsíða 30
30 RÉTTUR söðlað um í einu vetfangi. Andstæður aldarinnar hafa leikið það sterkt á vitundarlíf þeirra, að þeim hefur enginn meðal- vegur hæft. Eitt eintak slíkrar tegundar er alþekkt hér á íslandi: Stefán Pétursson, ritstjóri Alþýðublaðsins. En átak- anlegasta dæmið eru gömlu byltingarforingjarnir í Rúss- landi. Alla stund meðan baráttan fyrir niðurrifi hins gamla skipulags stóð yfir, voru þeir hetjur, hundeltar og fyrirlitnar af öllu heimsins afturhaldi. En strax og baráttan fyrir upp- byggingu hins nýja skipulags hófst, gerðust þeir svikarar, sem öll auðvaldsmálgögn veraldar hafa síðan hjúpað gloríu píslarvættisins án afláts. Saga þessara manna er mikil harm- saga. En á úrslitatímum gerast ævinlega margar slíkar harm- sögur. AUar hugsjónir eignast fleiri eða færri áhangendur, sem gefast upp, þegar takmarkinu er náð, og fyrir höndum er að gera hugsjón að veruleika. Slíkrar tegundar eru flestir þeir rithöfundar, sem nú hafa gerzt hinir stóru spámenn kapítalismans. Fráhvarf þeirra hefur atvikazt snögglega, líkt og óvænt stjörnuhrap. Allt í einu hafa þeir skelfzt yfir því, hve takmarkið er nærri. Þess vegna hafa áhrif þeirra orðið bæði „rómantísk" og „drama- tísk“, eins og í amerískri kvikmynd handa evrópskum borg- urum. í fallinu teiknar listræn snilli þeirra dularfulla ljósrák á kolsvartan himin auðvaldsheimsins. Kunnugir vita, að það er aðeins loftsteinn, sem verður að dauðu gjalli um leið og hann snertir hina lifandi jörð. III Fátt mun hafa valdið einlægum sósíalistum norrænum öllu meiri sársauka í seinni tíð en að sjá annað höfuðskáld norsku mótspyrnuhreyfingarinnar ummyndast skyndilega í „stjörnu" alls afturhalds í heiminum. Maður spurði mann: Hvað hefur hent þennan skaprika, viðkvæma baráttumann? Hefur hann ekki þolað vistina í fangabúðum nazistanna? Orsakirnar, sem valdið hafa sinnaskiptum Arnulfs Över-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.