Réttur - 01.03.1939, Qupperneq 47

ir stéttarskiptingunni í auðvaldsskipulagi. Sjálfstæðis-
flokkurinn aftur á móti segist hafa alla stéttarbaráttu
og hann meinar það. Burgeisarnir, sem sitja með arð-
ránsaðstöðuna í höndunum, vilja helzt af öllu sitja
að henni áfram baráttulaust. Þeirra aðstaða er varnar-
staða. Þeir hafa öllu að tapa.
Með valdaaðstöðu Framsóknai’- og Alþýðuflokksins
hefir Sjálfstæðisflokkurinn gefizt eitt tækifæri, sem enn
er ótalið til blekkinga á sviði almennra mannréttinda
og frjálslyndis. Heima í mörgum héruðunum eru menn
hinna fyrrnefndu flokka í forustu almennra mála og
hafa í höndum sínum helztu atvinnufyrii’tæki hérað-
anna. Og í sambandi við þessa aðstöðu beita þeir víða
hinni herfilegustu kúgun. Menn búa undir allskonar of-
sóknum af pólitískum ástæðum, þær ofsóknir, sem mest
eru áberandi, hafa að vísu bitnað á byltingasinnuðum
mönnum, en það hefir vakið óhug og andúð hjá þeim,
sem eru mjög andvígir hinum byltingasinnuðu kenning-
um, en líta á persónulegt skoðana- og kenningafrelsi
sem helg mannréttindi og snúast því til andstöðu gegn
þeim, sem beita slíkum kúgunarráðstöfunum. f gegn-
um þessa valdaaðstöðu er oft gengið ótrúlega nærri
skoðanafrelsi manna. Tillöguréttur óbreyttra liðsmanna
er eigi aðeins lítilsvii’tur í þeirra eigin samtökum, held-
ur er það stimplað sem flokkssvik, ef þær tillögur eru
ekki eftir kokkabók foringjanna og menn geta búizt
við að mega gjalda þess. Það er haldið uppi njósnum,
ef einhversstaðar skyldi bóla á hættulegum skoðunum
og því er ekki óalgengt, að á slíkum stöðum eru menn
hi'æddir við að láta í ljós skoðanir sínar, ekki aðeins
opinberlega, heldur einnig í persónulegum samtölum. —•
Sjálfstæðismenn standa því vel að vígi með að halda
sér til fyrir fólkinu, þar sem þeir hafa tiltölulega lítið af
kúgunartækjum í höndum sínum, eins og t. d. í Ái’nes-
sýslu. Þeir koma þar fram sem vinir frelsisins. Þeiri’a
fylgjendur finna til þess með stolti, að þeim er leyfi-
legt að segja skoðanir sínar við náungann, hreint og
47