Réttur - 01.03.1939, Qupperneq 78

dæminu“. Auvitað var hertaka landsins ekki sprottin
af einskærum fasistiskum spjátrungsskap. Mússólíni
getur frá þessu fjöllótta landi haft í ógnunum bæði við
Júgóslavíu og Grikkland, ráðið lögum og lofum á
Adríahafinu og gert alla aðstöðu Bretlands í austur-
hluta Miðjarðarhafsins ótrygga. Áður var hann búinn
að tryggja völd sín í vesturhluta þessa hafs. Hvað sem
öðru líður — það eru þó háttbundin vinnubrögð hjá.
hinum fasistiska stórveldamöndli!
Það var sagt í upphafi þessarar greinar, að Miin-
chen-sáttmálinn hafi valdið aldahvörfum í utanríkis-
málum Evrópu eftir stríðið. Afleiðingar hans, sem hér
hefir lítillega verið skírt frá, ollu straumhvörfum í
stjórnmálastefnu hinna vestrænu lýðræðislanda. Þessi
straumhvörf verða berari með degi hverjum. Munchen-
pólitík Englands og Frakklands hefir beðið eitthvert
herfilegasta skipsbrot, sem dæmi eru til. Chamberlain
og Daladier hafa orðið að endurskoða alla utanríkis-
stefnu sína. Eins og þeir urðu að ganga undir hvert
jarðmenið á fætur öðru, er þeir sömdu við fas-
istaríkin, eins verða þeir nú að krjúpa — ekki að fót-
stalli krossins, heldur að hinum rússneska hamri og
sigð. Hið mikla sósaílistiska stórveldi hafði staðið í
ólympískri ró hjá viðburðum síðustu sex mánaða. Það
íét sig engu skipta allt hið mikla fjaðrafok, sem þyrlað
var upp af Ukraníumálinu, er stórblöð Evrópu spáðu
uppkomu nýs ríkis í Austur-Evrópu með halann af hinni
látnu Tékkóslóvakíu sem miðdepil. Málið féll fljótlega
niður, enda var það aldrei annað en agitatórisk dægur-
fluga. En blöð Sovét-Rússlands bentu aðeins á þá stað-
reynd, að Rússum stæði minnst hætta af umbrotum
fasistaríkjanna, það væru hagsmunir Englands og
Frakklands, sem væru í hættu staddir.
Þetta varð deginum ljósara eftir innlimun Tékkó-
Slóvakíu, þegar kólna tók vináttan milli Pólverja
og Þjóðverja. Þýzku blöðin báru þess gleggstan vott-
78