Réttur - 01.05.1967, Qupperneq 25

V. I. Lcnin
þróun, að ónuinið Rússavekli hefði opnasl
fyrir auðvaldsþróun, en myndun sósíalistisks
þjóðfélags frestast jafnvel um áratugi, og öll
saga 20. aldar orðið önnur en varð, — þá
komumst við að raun um, hve óumræðilega
mikið alþýða lieims á brautryðjendunum að
þakka, sem sigruðu 6. og 7. nóvember 1917, og
foringja þeirra, Lenin.
J. Stalin segir í grein sinni „Oklóberbyll-
ingin“ í Pravda nr. 241, 6. nóvember 1918,
m. a. þetta um pólitíska og hernaðarlega for-
ystu uppreisnarinnar: „Frumkvöðull uppreisn-
arinnar var frá upphafi lil enda miðstjórn
flokksins undir forystu félaga Lenins. Starfið
að raunhæfri skipulagningu uppreisnarinnar
var framkvæmt undir beinni forystu forset-
ans fyrir ráðinu (sovjetinu) í Petrograd, fé-
laga Trotsky. Við gelum sagt með vissu, að
það, hve skjótt setuliðið gekk i lið með sovjet-
inu og hin djarfa framkvæmd á verkefni hern-
aðarlegu byltingarnefndarinnar, eigi flokkur-
inn i aðalatriðum og framar öllum félaga
Trolski að þakka.“
Það var alþýðan sjálf, fátækir verkamenn,
lötrum klæddir bændur, stríðsþreyltir en hug-
rakkir hermenn, sem unnu kraftaverkið mikla,
gerðu uppreisnina 6. nóvember sigursæla. Hin-
ir sundurleitustu einstaklingar voru sameinað-
ir undir leiðsögn mikils foringja. Olík urðu
örlög þeirra margra síðar, er þarna samein-
uðust um að leggja hönd á plóginn á úrslita-
stund, en þakkir ber þeim öllum, hinum nafn-
lausa fjölda og hinum nafngreindu braut-
ryðjendum, fyrir það stórvirki sögunnar, er
þeir þá unnu.
BYLTINGIN OG
RÍKISVALDIÐ
Alþýðan hafði náð ríkisvaldinu i sínar
hendur í víðlendasta ríki heims með ótæm-
andi auðsuppspretlum, en frumstætt og van-
81