Réttur - 01.05.1967, Qupperneq 51

samræmlngu hagsmuna heildar og einstaklinga í
þróuðu sósíalísku ríki. Mikil vinna var lögð i þetta
V.'ð undirbúning þingsins og var árangur hennar
lagður til grundvallar ákvörðunum í sambandi við
framtíðarþróun efnahagsmála um langt árabil.
Aðaláherzla verður að sjálfsögðu lögð á hráefna-
og orkuframleiðslu. DDR mun taka sem drýgstan
þátt í efnahagssamvinnu tog alþjóðlegri verkaskipt-
ingu og þá fyrst og fremst við hin sósíalisku ríki.
A áratugnum 1970-1980 kemur til sögunnar
stórfelld vélvæðing og sjálfvirkni, viðtæk notkun
tölva, stóraukin verður notkun gerviefna og eigin-
leikar þeirra endurbættir. Hagnýting kjarnorku
kemur til skjalanna.
Höfuðnauðsyn er að bæta áætlunargerð. Til langs
tima verða áætlaðir aðeins helztu þættir. Þær á-
*tlanir verða svo framkvæmdar i áföngum með
oákvæmari áætlun til skemmri tima. Lögð var á-
herzla á samvinnu við framleiðendur um áætlana-
9erð. Verða þeim og gefnar miklum mun frjálsari
hendur.
Þingið taldi áætlunargerð höfuðþátt i sósíaliskri
efnahagspólitík, en varaði við vanmati á hlutverki
e^arkaðarins. Þarfir þjóðfélagsins eru vissulega um-
^angsmeiri en þarfir markaðarins, en ,,þeir, sem
cbki fullnægja þörfum markaðarins, geta ekki full-
nægt þörfum þjóðfélagsins/' sagði Walter Ulbricht.
A þessu ári eiga lágmarkstekjur að hækka úr
220 í 300 mörk og allar tekjur undir 400 mörkum
hækka. Þessar kjarabætur munu ná til um 800
Þusund manns. i september verður komið á 5 daga
Vinnuviku. Lágmarksorlof hækkar í 15 daga. A
næsta ári hækka lágmarkseftirlaun úr 120 i 150
oiörk. Frá 1. júlí fá stórar fjölskyldur auknar upp-
bætur.
Aíþjóðamál
Sem fyrsta friðelskandi þýzka rikið telur DDR
Þoð köllun sina að vinna öllum árum að viðhaldi
friðar og samvinnu þjcða i milli, draga úr spennu
1 ‘-hÞicðamálum og standa á verði gegn árásarfyrir-
ætlunum vesturþýzkra og bandarískra heimsvalda-
S|nna, stuðla að lýðræðislegri þróun og skapa hag-
kvæm skilyrði til uppbyggingar sósialisma og
kommúnisma,
Bonnstjórnin er nú sú eina í Evrópu, sem hefur
uppi landakröfur. Utanrikispólitík hennar hefur
beðið skipbrot, og því hefur stjórn Kiesingers og
Strausss tekið upp „sveigjanlegri" stefnu, þótt hún
haldi fast við kröfuna um að vera hinn eini lögmæti
fulltrúi þýzku þjóðarinnar allrar. Þvi er þátttaka
DDR á jafnréttisgrundvelli i öryggissamtökum
sósíaliskra Evrópurikja svo nauðsynleg.
DDR hefur æ reynt að koma á eðlilegum sam-
skiptum við Vestur-Þýzkaland. W. Ulbricht endur-
tók tilboð sin úr nýársboðskap sinum um að bæði
þýzku ríkin taki upp eðlileg samskipti, hafni vald-
beitingu, viðurkenni núverandi landamæri Evrópu,
lækki hernaðarútgjöld sin um 50% og afsali sér
yfirráður eða hlutdeild i yfirráðum yfir kjarnorku-
vopnum i hvaða mynd sem er. Þingið lagði til, að
forsætisráðherra DDR og kanslari Sambandslýðveld-
isins hittust til viðræðna og tækju fyrstu sporin i
samkomulagsátt.
Þessar kröfur koma mjög heim við kröfur lýð-
ræðisaflanna i Vestur-Þýzkalandi. Þingið lagði á-
herzlu á stuðning við þessi öfl í baráttu þeirra gegn
skerðingu lýðræðis og tilræðum við félagslega á-
vinninga verkalýðsins og W. Ulbricht gat sérstak-
lega nauðsynjar þess, að verkalýður beggja rikjanna
stæði sameinaður i baráttu fyrir friði, lýðræði og
eðlilegum samskiptum rikjanna. Hvatti þvi þingið
sósíaldemókrata til að ganga til samvinnu um sam-
eiginlega hagsmuni.
Viðstaddir á þinginu voru fulltrúar frá 67
kommúnista- og verkalýðsflokkum og lýðræðis-
flokkum hinna nýfrjálsu rikja.
Sósialiski Einingarflokkurinn hvatti til þess á
þinginu, að sem fyrst yrði haldin alþjóðleg ráðstefna
til að herða baráttuna gegn afturhaldi en fyrir lýð-
ræði og sósíalisma.
W. Ulbricht lét í Ijós sérstakar þakkir fyrir þá
alhliða aðstoð, er Sovétríkin hefðu jafnan veitt DDR,
og þingið sýndi fram á nauðsyn sem nánastrar
samstöðu með öðrum rikjum Varsjárbandalagsins,
sér i lagi Póllandi og Tékkóslóvakiu.
Þá fordæmdi þingið valdatöku hersins i Grikk-
landi og krafðist þess, að pólitískir fangar væru
látnir lausir.
107