Réttur - 01.10.1981, Blaðsíða 20

Bandarísku hershöfðingjarnir dokuðu
nokkuð við með hernaðarárásir á Sovétríkin.
Það var útbreidd skoðun að þau væru hern-
aðarlega hatröm — reiðubúin að ráðast á
Vestur-Evrópu! Stalin kvað hafa sagt eftir
1949 að ,,,vanmáttur Sovétrikjanna eftir
stríðið væri best varðveitta leyndarmál ára-
tugsins!”
1949 sprengdu Sovétmenn fyrstu atom-
sprengju sína, 1954 vetnissprengjuna.
IV.
Kapphlaupið í áttina til dauðans
Bandarísku „haukunum” brá. Heims-
drottnunardraumurinn ætlaði að verða erfið-
ari i framkvæmd en vonast var eftir. En á
vígbúnaðinum var hert.
Sovétþjóðirnar höfðu nú séð á hverju þær
áttu von, ef þær væru veikar. Vígbúnaður-
inn hjá Sovétrikjunum óx, — en hann varð
allur að vera á kostnað almennings, enginn
græddi á honum.
En í Bandaríkjunum var vígbúnaðurinn
margfaldaður.
Og nú á árinu 1981, er sá vígbúnaður orð-
inn slíkur að hann er ógn við allar þjóðir, er
unna frelsi sínu, og dreifður út um allan
heim, fyrst og fremst í þeim tilgangi að geta
hvenær sem er ráðist á Sovétríkin úr lofti, af
landi og af sjó.: Eldflaugarnar langdrægu
,,Minuteman ” og ,, 7V/ífe/i/”-kafbátarnir
af ,,OA/o”-gerðinni, sem hafa um borð eld-
flaugar, — flugvélamóðurskip, sem alltaf
eru á ferðinni á höfum Evrópu og bera
hundruð flugvéla, útbúnar kjarnavopnum,
— ,,B-52”, ,,B-1” sprengjuflugvélarnar,
,,FB-111”, „F-lll”, „F-4” og aðrar stríðs-
flugvélar, staðsettar á flugvöllum Evrópu, —
þetta eru flugvopnin, sem Bandaríkjaher
ætlar að beita í árásarstríði sínu. Og þá er
Tveiraf handbendum „Kaupmanna dauðans”.
II 'einberger bernuílaráiVierra:
„Vifl niTiim |iað sitii okkur þóknast".
Ilaif; utanrikisráðherra
196