Réttur - 01.08.1987, Page 35

Dagsbrún tvítugur aö aldri og var í stjórn
félagsins frá 1942-1982, formaður Dags-
brúnar var hann í 21 ár. Nánustu sam-
starfsmenn Eðvarðs eftir stjórnarbylting-
una í Dagsbrún 1942 voru Sigurður
Guðnason, sem var formaður félagsins í
12 ár, frá 1942-1954 og Hannes M. Step-
hensen sem verið hafði varaformaður
þessi 12 ár var á aðalfundi félagsins 1954
kosinn formaður Dagsbrúnar. Hannes
var formaður í sjö ár. Á aðalfundi Dags-
brúnar 1961 var Eðvarð kosinn formaður
Dagsbrúnar, en Hannes var áfram starfs-
maður félagsins. Frá 1961 til 1982 var Eð-
varð formaður Verkamannafélagsins
Dagsbrúnar. Á aðalfundi félagsins 1982
var Guðmundur J. Guðmundsson, sem
verið hafði varaformaður undanfarin 21
ár, kosinn formaður Dagbrúnar og hefur
verið það síðan.
Allt frá því að Eðvarð Sigurðsson gekk
í Dagsbrún 1930 hlóðust á hann fjölmörg
störf í þágu félagsins og komu þá fljótt
fram hans ótvíræðu forustuhæfileikar og
viljafesta. Öll kreppuárin voru þau störf
unnin í sjálfboðavinnu, í andstöðu við
íhaldsöflin sem þá birtust íslenskri alþýðu
í dekkstum kufli auðvalds og yfirdrottn-
unar, sem gleggst kom fram þegar Eð-
varð og fleiri Dagsbrúnarmenn voru
handteknir og fangelsaðir að ósk þáver-
andi stjórnar Dagsbrúnar, sem íhalds-
menn höfðu náð á sitt vald.
Félagsmálastörf Eðvarðs voru fjölmörg
allt frá 1942 að hann var kosinn í stjórn
Dagsbrúnar og í öll þau 40 ár sem hann
starfaði daglangt og oft fram á nætur í
þágu verkamannafélagsins Dagsbrúnar.
Hann var í miðstjórn ASÍ í 30 ár. For-
maður Verkamannasambands íslands frá
stofnun þess 1964 til 1975. Á Alþingi sat
hann fyrir Alþýðubandalagið frá 1957-
1977 og vann þar sem annarstaðar að
málefnum verkalýðshreyfingarinnar og
allrar íslenskrar alþýðu, hvar sem komið
var höndum og hug að. Hann átti sæti í
nefnd sem undirbjó lög um atvinnuleysis-
tryggingar 1956 og var í stjórn atvinnu-
leysistryggingasjóðs frá stofnun hans
1956.
Eðvarð Sigurðsson og þeir félagar
hans, Sigurður Guðnason og Hannes
Stephensen, sem tóku við stjórn Dags-
brúnar 1942, voru allir dýrmætum mann-
kostum búnir, hver á sinn hátt og gegndu
sínum trúnaðarstörfum með heill verka-
lýðssamtakanna að leiðarljósi, voru sam-
stiga í baráttunni fyrir betra og bjartara
mannlífi sem var þeim háleit hugsjón,
verksvið og vilji. Með þeim félögum tókst
slík samvinna að félagsandinn varð
dagsbrún nýrrar sóknar og sigra samein-
aðra Dagsbrúnarmanna.
Á þessum blöðum, sem skrifuð eru í
minningu Eðvarðs Sigurðssonar, hef ég
að mestu haldið mig við Verkamannafé-
lagið Dagsbrún, þar var hans starfsvett-
vangur frá ungum aldri til æviloka, þá
hefur verið á það minnst að trúr sínum
hugsjónum vann hann mikil og merk störf
í þeim stjórnmálasamtökum sem hann
tók virkan þátt í að stofna; Kommúnista-
flokknum 1930, Sameiningarflokki al-
þýðu Sósíalistaflokknum 1938 og loks í
Alþýðubandalaginu. Þannig stefndu öll
hans störf að því að efla og auðga mann-
gildi og menningu íslenskrar alþýðu. Það
var hans bjargfasta skoðun að fagleg og
pólitísk störf alþýðunnar ættu að byggjast
á einum og sama grunni og stefna að
völdum yfir landi sínu og auðæfum þess.
Með þessum orðum sendi ég Dags-
brúnarmönnum, vinum og vandamönn-
um og ekkju Eðvarðs, Guðrúnu Bjarna-
dóttur, hugheilar kveðjur og hamingju-
óskir.
147