Morgunblaðið - 14.07.2006, Side 35

var þegar við hittumst í Kaupmanna-
höfn síðastliðið haust. Þar skemmtum
við okkur vel við að rifja upp gamlar
minningar frá löngu liðnu sumri í
borginni og fara á gamlar slóðir.
Guðrún dóttir þín kom eins og
óvæntur sólargeisli inn í líf þitt og
okkar. Þú varst svo ánægð með að
eignast hana, varst svo stolt af henni
og hún þér góð dóttir og vinkona sem
gaf lífi þínu tilgang. Nú er stórt skarð
höggvið í samrýndan vinkvennahóp
sem ekki verður hægt að fylla. Þetta
var góður tími, Hjördís og við þökk-
um þér allar fyrir samfylgdina.
Mikill er missir Grétu móður þinn-
ar að sjá eftir tveimur yngstu börnum
sínum sama daginn, þegar fregnir
bárust af andláti þínu fengum við líka
þær sorgarfréttir að Magnús yngri
bróðir þinn hefði orðið bráðkvaddur
sama dag og er hann nú borinn til
grafar með þér. Ég bið góðan Guð að
vernda og styrkja Grétu og systur
þínar þrjár, Benediktu, Ágústínu og
Perlu og þeirra fjölskyldur. Elsku
Guðrún, þú varst sólargeislinn í lífi
móður þinnar, ég bið Guð að gefa þér
styrk og varðveita þig um ókomna tíð.
Ég kveð þig í friði, kæra vinkona og
er þakklát fyrir að hafa fengið að vera
þér samferða, ég mun varðveita í
huga mínum okkar síðustu samveru-
stund. Snorri, Stefán, Styrmir og
Snorri yngri senda Guðrúnu og öllum
aðstandendum innilegustu samúðar-
kveðjur.
Sólveig Stefánsdóttir.
Leiðir okkar Hjördísar lágu fyrst
saman fyrir um fimmtán árum. Hún
var þá starfandi sem yfirmaður á inn-
heimtustofu Lögmanna Höfðabakka,
en þar var ég í svokallaðri námsvist
sem laganemi. Nokkrum árum síðar
hóf ég störf á þessari sömu stofu sem
löglærður fulltrúi. Hófst þá samstarf
okkar Hjördísar, sem stóð þar til hún
ákvað að breyta til og færa sig yfir til
Einars J. Skúlasonar. Sjálfur færði ég
mig um set og tók upp samstarf við
lögmennina Gunnar Jóhann Birgis-
son og Sigurbjörn Magnússon undir
nafninu Legalis, en stofan sameinað-
ist nýlega lögmannsstofu Andra
Árnasonar, Juris.
Árið 2003 ákváðum við hjá Legalis
lögmannsstofunni að ráða til okkar
innheimtustjóra. Nafn Hjördísar kom
þá strax upp í hugann og var mér falið
að ræða við hana og bjóða henni starf-
ið. Hjördís tók bón okkar vel og mikið
gæfuspor var þar með stigið í rekstri
stofunnar. Hjördís gegndi starfi inn-
heimtustjóra allt til dauðadags.
Hjördís bjó yfir yfirgripsmikilli
þekkingu á sínu sviði og hafði mikla
reynslu. Sem persóna var hún gædd
miklum hæfileikum. Hún hafði ríka
réttlætiskennd og var mikill mann-
þekkjari.
Hjördís var mjög framsýn og nálg-
aðist viðfangsefnin gjarnan á nýstár-
legan hátt, skilningur hennar var
dýpri en annarra og árangur hennar
að sama skapi meiri. Vinnuveitendum
sínum sýndi hún einstakan trúnað og
bar umhyggju fyrir samstarfsmönn-
um sínum. Betri starfsfélaga er ekki
hægt að hugsa sér.
Hjördís var afskaplega vinnusöm
kona, ósérhlífin og skipulögð. Hún var
óhrædd við að taka að sér erfið verk-
efni og leysti þau ávallt af hendi með
miklum sóma. Fyrir Hjördísi voru
engin vandamál, aðeins verkefni, sem
tók ýmist stuttan eða langan tíma að
leysa.
Hjördís endurskipulagði rekstur
innheimtuþjónustunnar og ávann sér
virðingu allra. Hæfni hennar fór
hvorki fram hjá samstarfsfólki henn-
ar né viðskiptamönnum stofunnar,
sem kunnu vel að meta störf hennar.
Þeir skynjuðu fljótt að þar fór kona
sem vissi hvað hún var að segja og
treystu ráðum hennar. Hjördís hafði
góða innsýn í þarfir þeirra og veitti
þeim ráð á þeirra eigin forsendum og
með hagsmuni þeirra í huga. Fram-
sýni hennar, víðtæk þekking og fjöl-
breytt reynsla kom þeim þar að góð-
um notum.
Hjördís bar ekki aðeins hagsmuni
viðskiptamanna fyrir brjósti heldur
einnig þeirra sem innheimt var hjá
hverju sinni. Hún hafði einstakt lag á
að setja sig inn í mál annarra og leit-
aði ávallt að sanngjarnri, rökréttri og
skynsamlegri lausn fyrir báða aðila.
Persónulega reyndist Hjördís mér
traustur og góður vinur. Af henni
lærði ég margt, bæði faglega og sem
manneskja. Ég mun ávallt minnast
skemmtilegra samtala okkar, sem
snerust ekki aðeins um þennan heim
heldur einnig aðra. Umhyggja hennar
fyrir mér og mínum var einstök. Á
milli okkar ríkti trúnaður, hún hvatti
mig óspart og gaf mér ómetanleg ráð,
í lífi og starfi, ráð sem munu gagnast
mér um ókomna tíð. Fyrir þau, vinátt-
una og stuðninginn er ég afskaplega
þakklátur.
Hjördís var hæglát og stolt kona,
sem hafði reynt margt. Hún tókst á
við veikindi sín af æðruleysi og kvart-
aði aldrei, jafnvel þótt hún væri sárk-
valin. Hún bar sig vel og horfði æv-
inlega vongóðum augum fram á
veginn. Hún var staðráðin í því að gef-
ast ekki upp baráttulaust. Það var
henni líkt. Lífsviljinn var sterkur og
það voru henni því mikil vonbrigði er
sjúkdómurinn tók sig upp að nýju.
Hjördís var afskaplega stolt af sól-
argeislanum í lífi sínu, henni Guð-
rúnu. Hún skildi við þennan heim í
þeirri vissu að hún hefði alið upp góða
og duglega stúlku sem myndi spjara
sig vel. Það var Hjördísi mikilvægt.
Missir Guðrúnar og annarra aðstand-
enda er mikill. Ég vil, fyrir hönd sam-
starfsmanna Hjördísar hjá Legalis og
Juris, núverandi og fyrrverandi, færa
henni og öðrum aðstandendum inni-
legar samúðarkveðjur. Fyrir hönd
samstarfsmanna hjá Legalis og Juris,
Jóhannes Rúnar Jóhannsson.
Það er erfitt að skilja af hverju
kona á besta aldri er hrifin burt frá
ungri dóttur sem hún átti eftir að upp-
lifa svo margt með. En það er svo
margt sem okkur mönnunum er ekki
ætlað að skilja.
Hjördís var sérstök, góð og sterk
kona. Hún var trygg vinum sínum og
reyndist vel þeim sem henni þótti
vænt um.
Við kynntumst Hjördísi þegar Guð-
rún dóttir hennar og Eva Dögg urðu
vinkonur í barnaskóla og hefur sá vin-
skapur varað síðan. Hjördís og Eva
Dögg urðu strax miklir mátar og allt-
af var Hjördís tilbúin til að ræða við
Evu Dögg og styrkja hana og styðja
ef eitthvað bjátaði á.
Ef Hjördís vissi að eitthvað amaði
að hringdi hún alltaf og bauð okkur
mæðgum í mat og uppáhaldskökuna
okkar, spáði fyrir okkur og við rædd-
um lífsins gang, hlógum og áttum
skemmtilega tíma saman og þá var
alltaf allt svo gott. Við fjórar höfum
mikið rætt og átt margar góðar
stundir saman sem eru okkur svo
mikils virði. Hjördís var oft svo ráða-
góð og óhrædd við að segja það sem
henni fannst.
Hjördís var Evu Dögg einstaklega
góð, enda kallar Eva hana alltaf auka-
mömmuna sína. Mér er alltaf minn-
isstæð ein af mörgum jólagjöfum sem
Hjördís og Guðrún gáfu Evu Dögg.
Það var kápa sem Hjördís hafði séð
einhvern tíma á miðju sumri. Henni
fannst þessi kápa bara vera „Evu-
kápa“ og keypti hana og geymdi til
jóla. Þessi kápa vakti mikla ánægju
og er mikið notuð og gengur alltaf
undir nafninu „Hjördísarkápa“.
Við mæðgur erum Hjördísi inni-
lega þakklátar fyrir tryggð hennar og
gæsku við okkur í gegnum árin og
eigum við eftir að sakna samveru og
góðra ráða frá henni.
Nú er tíminn liðinn sem við áttum
með henni og mun minningin um
góða, trygga og sterka konu lifa
áfram.
Við burtför þína er sorgin sár
af söknuði hjörtun blæða.
En horft skal í gegnum tregatár
í tilbeiðslu á Drottin hæða,
og fela honum um ævi ár
undina dýpstu að græða.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Elsku Guðrún, þinn missir er mik-
ill. Megi góður Guð styrkja þig og fjöl-
skyldu þína í þessari miklu sorg.
Minningin um góða móður, vinkonu
og sterka konu er góð minning.
Einnig votta ég þér og fjölskyldu
þinni samúð vegna skyndilegs fráfalls
Magnúsar móðurbróður þíns.
Blessuð sé minning Hjördísar og
hafi hún þakkir fyrir allt það góða
sem hún hefur gert fyrir okkur
mæðgurnar.
Sigrún.
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. JÚLÍ 2006 35
MINNINGAR
Elsku afi minn, það
kom að því að ég yrði
að kveðja þig. Það er
margt sem hefur far-
ið í gegnum huga minn undanfarna
daga og það er svo sannarlega
margs að minnast. Það fyllir hjarta
mitt hlýju og yl að hugsa til
bernskuminninganna með ykkur
ömmu. Hjá ykkur átti ég alltaf
skjól, á ykkur gat ég alltaf treyst.
Enda var ég inni á gafli hjá ykkur
allt frá því að ég var nokkurra
mánaða gömul, þegar þið pössuðuð
mig á meðan barnungir foreldrar
mínir gengu menntaveginn. Þið
voruð ekki bara afi og amma held-
ur líka vinir mínir og félagar. Ég
get varla talað um ykkur sitt í
hvoru lagi því þið voruð alltaf eins
og einn maður, með eindæmum
samrýnd og samhent í öllu sem þið
tókuð ykkur fyrir hendur.
Þú varst maður sem ég leit mik-
ið upp til, maður sem hafði unnið
hörðum höndum fyrir sínu í gegn-
um lífið. Dugnaðurinn, metnaður-
inn og seiglan var ótakmörkuð. Þú
sagðir ekki alltaf margt heldur lést
verkin tala og aldrei man ég eftir
að þú hældir sjálfum þér fyrir það
sem þú hafðir áorkað eða segðir
styggðaryrði um nokkurn mann.
Þú talaðir alltaf af ástúð um
fólkið þitt og sýndir það svo sann-
arlega í verki að fjölskylda þín og
eiginkona var þér allt.
Upp úr miðjum aldri fór að bera
á heilsuleysi hjá þér og satt best að
segja man ég ekki eftir þér öðru-
vísi en slöppum eða veikum, en
alltaf náðirðu þér á strik aftur og
hélst reisn þinni. Það hlýtur oft að
hafa verið erfitt fyrir þig að lim-
JÓN MARINÓ
JÓNSSON
✝ Jón MarinóJónsson fæddist
á Dalvík 3. nóvem-
ber 1923. Hann and-
aðist á Landspítal-
anum við
Hringbraut 12. júní
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Akureyrarkirkju
19. júní.
irnir dönsuðu ekki
alltaf eftir höfðinu
því þú varst stórhuga
fram á síðasta dag.
Elsku afi minn, það
verður skrýtið að
halda áfram með lífið
án þess að geta leitað
til þín eftir ráðlegg-
ingum og stuðningi.
Ég vil þakka þér fyr-
ir samfylgdina með
hluta úr sálmi eftir
Valdimar Briem og
vona að ég beri gæfu
til þess að komast
einhvern tímann með tærnar þar
sem þú hafðir hælana.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Þín
Hulda Sædís.
Mig langar með nokkrum orðum
að minnast kærs mágs míns, Jóns
M. Jónssonar. Lát hans kom okkur
ekki mjög á óvart eins sjúkur og
hann var búinn að vera. Nokkru
áður en hann lést vorum við hjónin
að fara utan í hálfan mánuð og
þegar við kvöddum hann á Land-
spítalanum sagðist hann fara norð-
ur 15. júní og gamla bjartsýnin og
baráttuviljinn virtist kominn aftur.
Hann þráði mjög að komast norður
á sínar heimaslóðir. Stuttu seinna
barst okkur svo fréttin um lát
hans.
Jón M. var kappsamur íþrótta-
maður á sínum yngri árum. Hann
var einn af okkar fremstu skíða-
mönnum og einnig keppti hann í
frjálsum íþróttum á vegum KR.
Jón bjó í Reykjavík á þessum árum
og nam klæðskeraiðn hjá Braga
Brynjólfssyni klæðskera. Einnig
fór hann til Svíþjóðar til fram-
haldsnáms í iðn sinni.
Jón M. flutti fljótlega til Ak-
ureyrar ásamt Huldu eiginkonu
sinni, þá voru þau þegar farin að
búa og komin með sitt fyrsta barn.
Jón starfaði í nokkur ár sem for-
stöðumaður fyrir saumastofu
Kaupfélags verkamanna. Síðan
stofnaði hann saumastofu sem
hann rak á meðan starfskraftar
leyfðu. Einnig var hann í nokkur
ár í samstarfi við yngri bróður sinn
Magnús og ráku þeir Fatagerðina
Burkna. Þeir bræður voru fram-
arlega í unglingatískunni á þessum
árum. Herradeild JMJ rak hann í
áratugi með glæsibrag.
Hjónaband Huldu og Jóns var
farsælt, börn þeirra eru Guðný,
Sigurbjörg og Jón Marteinn og eru
afkomendur þeirra orðnir margir
og efnilegir.
Þegar ég lít til baka og minnist
nær sextíu ára tengsla og vináttu
man ég enn fyrstu samskipti mín
og þeirra Huldu og Jóns. Steindór
bróðir hans var að fara með mig
norður til að kynna mig fyrir fjöl-
skyldu sinni. Jón og Hulda sóttu
okkur á flugvöllinn. Ég var feimin
og með hellu fyrir eyrum. Feimnin
fór fljótt af mér og ég gleymdi
hellunni, svo elskulega og hjart-
anlega tóku þau á móti mér. Þenn-
an hlýhug fann ég alltaf þegar við
komum norður. Eftir að tengdafor-
eldrar mínir voru bæði látin, nut-
um við ávallt gestrisni Jóns og
Huldu. Oft gistum við hjá þeim í
Löngumýrinni og ferðuðumst með
þeim stuttar ferðir bæði norðan-
lands og sunnanlands. Það var
gaman þegar bræðurnir þrír Jón,
Steindór og Magnús hittust. Jón
var sérlega minnugur og fróður og
þegar verið var að rifja upp ým-
islegt um og gamla vini og frænd-
fólk komu bræðurnir ekki að tóm-
um kofunum hjá honum. Hann var
mikill bókamaður og las mikið sér
til ánægju og fróðleiks.
Þegar heilsa Jóns leyfði fóru þau
hjónin oft í gönguferðir. Jón var
sérlega félagslyndur og fór hann
að hitta vini sína og félaga í Odd-
fellowstúkunni á meðan hann hafði
krafta til. Jón var sterkur persónu-
leiki og margir munu sakna hans.
Ég bið Guð að blessa Huldu, ég
veit að hún á marga góða að. Sendi
ég fjölskyldunni allri innilegar
samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Jóns M.
Jónssonar.
Inga.
Hjartans þakkir fyrir samúð og hlýhug við fráfall
elskulegs eiginmanns míns og föður okkar,
BJÖRNS GUÐBRANDSSONAR
læknis.
Við færum starfsfólki Droplaugarstaða sérstakar
þakkir fyrir góða umönnun.
Sigríður Guðbrandsdóttir
og fjölskylda.
Elsku mamma, tengdamamma, amma og lang-
amma,
LÚLLA KRISTÍN NIKULÁSDÓTTIR,
Kirkjuvegi 5,
Keflavík,
verður jarðsungin frá Ytri-Njarðvíkurkirkju þriðju-
daginn 18. júlí kl. 11.00.
Elín Sigríður Jósefsdóttir, Snæbjörn Guðbjörnsson,
Ketill G. Jósefsson, Karen Valdimarsdóttir,
Jenný Þuríður Jósefsdóttir, Alan Terry Matcke,
ömmubörn og langömmubörn.
Lokað
Skrifstofa okkar verður lokuð eftir hádegi í dag, föstudag, vegna
jarðarfarar HJÖRDÍSAR JÓNSDÓTTUR.
JURIS lögmannsstofa,
LEGALIS innheimtuþjónusta.
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is – smella á reitinn Senda
efni til Morgunblaðsins – þá birtist
valkosturinn Minningargreinar
ásamt frekari upplýsingum.
Skilafrestur Ef birta á minningar-
grein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virk-
um dögum fyrr (á föstudegi ef út-
för er á mánudegi eða þriðjudegi).
Ef útför hefur farið fram eða grein
berst ekki innan hins tiltekna
skilafrests er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi. Þar sem
pláss er takmarkað getur birting
dregist, enda þótt grein berist áð-
ur en skilafrestur rennur út.
Lengd Minningargreinar séu ekki
lengri en 2.000 slög (stafir með
bilum - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og
votta þeim sem kvaddur er virð-
ingu sína án þess að það sé gert
með langri grein. Ekki er unnt að
tengja viðhengi við síðuna.
Formáli Minningargreinum fylgir
formáli, sem nánustu aðstand-
endur senda inn. Þar koma fram
upplýsingar um hvar og hvenær
sá, sem fjallað er um, fæddist,
hvar og hvenær hann lést, um for-
eldra hans, systkini, maka og börn
og loks hvaðan útförin fer fram og
klukkan hvað athöfnin hefst. Ætl-
ast er til að þetta komi aðeins
fram í formálanum, sem er feit-
letraður, en ekki í minningargrein-
unum.
Undirskrift Minningargreinahöf-
undar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
Minningar-
greinar