Morgunblaðið - 31.08.2006, Qupperneq 25

Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Flottur Kristján Ingimarsson látbragðsleikari vakti athygli á Akureyrar-
vöku eins og þegar fyrsta skóflustungan var tekin að menningarhúsinu.
Maður á miðjum aldri, nýfluttur til
Akureyrar eftir 17 ára dvöl í Noregi,
segir það sem komi honum mest á
óvart í höfuðstað Norðurlands sé um-
ferðarmenningin. Honum er brugðið
og kveðst hálfhræddur í umferðinni.
Tekur sérstaklega fram að tillitssemi
ökumanna virðist við fyrstu sýn af af-
skaplega skornum skammti.
  
„Pabbi, eiga bílarnir ekki að stoppa?“
spurði ungur sonur fyrrnefnds
manns, á dögunum, þegar þeir biðu
við gangbraut á Akureyri snemma
morguns og þrír bílar höfðu brunað
framhjá. Sá fjórði stansaði og hleypti
feðgunum yfir. Pabbinn var þarna að
fylgja drengnum í skóla, en hann hóf
nám í 1. bekk í haust.
  
Enn einu sinni varð ég vitni að því á
dögunum að ungur bílstjóri á Ak-
ureyri „missti“ plastflösku utan af
gosdrykk út um bílgluggann! Slík
hegðan er ótrúleg og hugarfarsbreyt-
ing líklega mikilvægasta leiðin til úr-
bóta. Hrákadallar voru fjarlægðir
fyrir margt löngu hérlendis og fólk að
mestu hætt að reykja á almannafæri
þannig að það hlýtur að vera hægt að
venja fólk af þessum ósið líka.
  
Akureyrarvakan síðasta laugardag
var mjög vel heppnuð. Óperu-
tónleikarnir á mótum Hafnarstrætis
og Kaupvangsstrætis stórskemmti-
legir og lokaatriðið á Ráðhústorgi
ógleymanlegt. Það var gaman að
finna hve rólegt yfirbragðið var og
allir í góðu skapi. Þetta var öðruvísi
stemmning í bænum en t.d. um und-
anfarnar verslunarmannahelgar.
  
Kristján Ingimarsson, látbragðsleik-
ari, vakti athygli á lokaatriði Ak-
ureyrarvökunnar fyrir skemmtileg
tilþrif, eins og hann gerði þegar
fyrsta skóflustungan var tekin að
menningarhúsinu við Strandgötu um
daginn. Kristján sýnir frumsaminn
einleik hjá Leikfélagi Akureyrar í
haust og ástæða er til þess að hlakka
til þeirrar sýningar.
  
Stundum hef ég fengið nokkur orð að
láni í þessa pistla af heimasíðu Sverr-
is Páls Erlendssonarm mennta-
skólakennara. „Ég verð að leggja orð
inn í umræðuna um hryðjuverkin á
samgöngumannvirkjum,“ segir hann
í nýlegum pistli. „Dæmi um þau eru
augljós hér á Akureyri, þar sem
hundruðum milljóna króna gefur ver-
ið varið til að gera sæmilega sléttar
og greiðfærar götur, en nú eru fjöl-
mennum vinnuflokkum greiddir tugir
milljóna fyrir að gera þessar leiðir ill-
færar,“ segir Sverrir Páll.
  
„Sumar leiðir sem áður voru greið-
færar eru orðnar torleiði,“ heldur
Sverrir áfram. „Hér er allt að fyllast
af þrengingum og hoppum og hring-
torgafárið hefur líka tekið sér ból-
festu í bænum. Núna er verið að gera
Þórunnarstrætið, eina aðalsam-
gönguleiðina innanbæjar að torfæru-
keppnisbraut, eins konar stórsvigs-
gildru. Það þarf orðið býsna slungna
ökuleiknimenn til að komast klakk-
laust milli staða. Sum horn, til dæmis
á mótum Hamarstígs og Mýravegar,
eru að verða ófær nema einum bíl í
einu. Í stað þess að hafa það að leið-
arljósi að samgöngumannvirki eigi að
greiða leið manna virðast umferð-
aryfirvöld álíta að götur eigi að tor-
velda fólki að komast leiðar sinnar.“
  
Sverrir Páll telur torfærur ekki lík-
legar til þess að fólk aki varlega held-
ur virkt eftir. „Það þyrfti að fjölga
umferðarlöggæslufólki og það þyrfti
að vera sýnilegra. Menn hegða sér yf-
irleitt sæmilega þar sem þeir sjá lög-
regluna. Og gangbrautagæsla í
grennd við skóla er líka gott dæmi
um skynsamlega umferðarstjórn.“
AKUREYRI
Skapti Hallgrímsson
úr bæjarlífinu
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 31. ÁGÚST 2006 25
Pétur Stefánsson yrkir afdrátt-arhátt í fyrsta skipti:
Bráðsnjöll ljóðin, marga menn,
mæra, þjarma, hrella.
Og þegar fremsti stafurinn er
felldur niður fæst botn vísunnar:
Ráðsnjöll jóðin arga enn,
æra, jarma, rella.
Rúnari Kristjánssyni datt vísa í
hug, hripaði hana niður og fór svo
aftur að sofa:
Þó ánægjan væri í upphafi rík
innan um hálsbrotin prófastalík,
lenti í basli við leikstygga tík
lundgóður maður úr Bolungarvík!
Steinar Þór Sveinsson orti á fer-
tugsafmæli vinar síns Hauks
Haukssonar langan brag þar sem
hann lýsti honum m.a. þannig:
Grósser mikill, gerir díla
græðir á tá og fingri.
Selur ferðir, selur bíla
safnar dýru glingri.
Og klykkti út með:
Lifað hefur langa tíð,
lifað hefur svona.
Að hann tóri enn um hríð
allir hérna vona.
Af gróss-
erum
pebl@mbl.is
VÍSNAHORN