Morgunblaðið - 03.02.2007, Blaðsíða 10

10 LAUGARDAGUR 3. FEBRÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ
ALÞINGI
Þótt rólegt hafi verið yfir Al-þingi undanfarna viku erekki laust við að það læðistað manni sú tilfinning að nú
sé lognið á undan storminum. Áætlað
er að slíta fundum um miðjan mars en
fjöldi mála bíður afgreiðslu, t.d. sam-
gönguáætlunin, sem er þegar farin að
valda usla án þess að hún sé komin
fram. Hún velkist nú um hjá þing-
flokkum Sjálfstæðisflokks og Fram-
sóknar, sem hafa óskað eftir meiri
tíma til að kynna sér efni þessa doðr-
ants. Varla er til viðkvæmara efni til
umræðu svo skömmu fyrir kosningar
en samgöngumál, enda þurfa þing-
menn þá að hugsa um kjördæmið sitt
frekar en flokkinn. Þannig eru Suður-
landsþingmennirnir uggandi yfir
lagningu Suðurlandsvegar, verður
hann 2+1 eða 2+2? Björgvin G. Sig-
urðsson segir að skollaleiknum þurfi
að linna, samgönguráðherra verði að
upplýsa hvort standi til að hlunnfara
Sunnlendinga með þykjustu-
tvöföldun. Samgönguráðherra biður
menn að bíða þar til áætlunin kemur
og skilur ekki hvers vegna Björgvin
reynir sífellt að gera hann tor-
tryggilegan. Hringir samt sjálfur í
Ríkissjónvarpið og segir frétt um að
til standi að leggja 2+1 ranga, en er
það þá 2+2? Ekkert svar.
Í bakherberginu situr blaðamað-
urinn og veltir fyrir sér hvort leitin að
sannleikanum sé tilgangslaus, hann er
líklega ekki til.
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir gagn-
rýnir gífurlegan hagnað bankanna.
Geir H. Haarde segir að hún sé sein-
heppin því bankarnir séu svo ægilega
góðir. Hver er seinheppinn? Ingibjörg
segir að það sé óstjórn í efnahags-
málum, Geir segir efnahagsmál aldrei
hafa verið betri. Blússandi þensla –
blómstrandi efnahagslíf.
Valgerður Sverrisdóttir segir upp-
töku evru vera ágæta hugmynd.
Flokksbróðir hennar og formaður,
Jón Sigurðsson, stendur í ræðustóli á
Alþingi og dásamar hina íslensku
krónu í sömu andrá og hið íslenska
hagkerfi og hina frjálsu íslensku þjóð.
Hann talar um mikilvægi þjóðhyggju.
Venjulegt fólk skilur ekki orðið en Jón
segir það vera þjóðlega félagshyggju
– áhersla á sameiginlega hagsmuni í
þjóðfélaginu og á þjóðleg sjónarmið.
En þegar Frjálslyndir segja þjóð
þá kippast allir við. Formaðurinn er
óhress með kvótakerfið, má ekki
heyra minnst á kvennakvóta en vill
endilega taka upp kvóta á innflytj-
endur. Þeir keppa við Íslendinga um
störf, segir hann. En samt vantar fólk
í störf. Betra að láta aldraða og ör-
yrkja vinna, segir hann. Ég ætla að
spyrja ömmu hvort hún sé til í að
byggja Kárahnjúkavirkjun.
Og Frjálslyndir koma stjórnarand-
stöðunni í bobba. Samstarfið sem
gekk svo vel er allt í einu komið út á
brún. Eru Samfylkingin og Vinstri
græn tilbúin að vinna með flokki sem
daðrar við rasisma? spyrja stjórn-
arliðar. Það er fátt um svör. Sjálfstæð-
isflokkur og Framsókn hljóta að
minnsta kosti að vera með það á
hreinu að þau vilji ekki starfa með
Frjálslyndum eftir kosningar. Núna
má fara sænsku leiðina frekar en þá
dönsku. Í Svíþjóð hafna stjórn-
málaflokkar samstarfi við öfl sem ala
á þjóðernishyggju. Í Danmörku er
þeim tekið fagnandi.
Og svo er endalaust spekúlerað,
hvað verður um þingmennina sem
ekki hefur verið plantað á lista, eins og
fátt sé auðveldara en að skipta um
flokk. Valdimar L. Friðriksson talar
um Sundabraut í ræðustóli, ætli hann
sé á leið í Suðurkjördæmi? Margrét
Sverrisdóttir er orðuð við næstum alla
flokka, nema kannski VG. Kristinn H.
Gunnarsson gengur enn með grænt
bindi, ætli það sé vinstri grænt eða
framsóknargrænt? Kannski breytir
hann í blátt.
Og svo er hagvöxturinn víst nei-
kvæður á Vestfjörðum. Hvað næst, já-
kvæðir vaxtarverkir?
Logn og já-
kvæðir verkir
ÞINGBRÉF
Halla Gunnarsdóttir
halla@mbl.is
VEGNA fréttaflutnings af mótmæl-
um íbúa í Álafosskvos vegna fram-
kvæmda í landi Helgafells hafa
landeigendur beðið Morgunblaðið
að birta eftirfarandi:
„Öll tilskilin leyfi fyrir þeim
framkvæmdum sem hafnar eru í
Helgafellshverfi eru til staðar. Full-
yrðingar um annað eru rangar.
Íbúðabyggð undir Helgafelli hef-
ur verið á aðalskipulagi Mosfells-
bæjar í 24 ár, frá árinu 1983, ásamt
tengivegi við Vesturlandsveg.
Framkvæmdir ættu því ekki að
koma neinum á óvart.
Á undirbúningstímanum hefur
gríðarleg vinna verið lögð í að
skipuleggja svæðið þannig að fram-
kvæmdir verði í sem mestri sátt við
umhverfið og íbúa í grennd. Meg-
inskipulagshugmyndin byggir á
verðlaunatillögu Gylfa Guðjóns-
sonar arkítekts – snjallri lausn sem
dregur úr umferðarþunga og há-
vaða í hverfinu frá því sem gert var
ráð fyrir í aðalskipulagi. Þetta hef-
ur verið rækilega kynnt í fjöl-
miðlum.
Á öllum stigum málsins hefur
verið hlustað á athugasemdir vegna
framkvæmdanna og fjöldamargar
breytingar gerðar á skipulagi til að
koma til móts við þær athugasemd-
ir sem bárust.
Fyrirhugaður tengivegur milli
Helgafellshverfis og Vesturlands-
vegar liggur ekki gegnum Álafoss-
kvos. Miklar breytingar hafa verið
gerðar á hönnun vegarins framhjá
kvosinni, þannig að hann valdi sem
minnstri röskun á umhverfi, hljóð-
vist og útsýni.
Mosfellsbær hefur leitt alla hönn-
un á hverfinu og í hvívetna gætt
hagsmuna bæjarbúa og umhverf-
isins.
Það er eðlilegt að ekki séu allir
sáttir við nýframkvæmdir í sínu
nærumhverfi. Rétturinn til mál-
efnalegra athugasemda er vel
tryggður í lýðræðislegum leik-
reglum í skipulagsmálum. Þess
vegna er óþolandi nú, þegar þeir
sem leggjast gegn framkvæmdum í
Helgafellslandi hafa nýtt sér öll
tækifæri til að tefja fyrir, og form-
legt framkvæmdaleyfi verið gefið
út, að menn sætti sig ekki við nið-
urstöðuna og grípi þess í stað til
áróðursbragða og aðferða atvinnu-
mótmælenda.
Það er á allra vitorði að miklar
náttúruperlur eru í skjóli Helga-
fells. Það er augljóst að hagsmunir
landeigenda felast í því að vinna sín
verk í góðri sátt við umhverfið og
náttúruna, því aðeins þannig munu
lóðir í Helgafellshverfi verða eftir-
sóttar. Því vakna grunsemdir um
það að þeir sem nú reyna að hindra
vel undirbúnar og samþykktar
framkvæmdir hafi mestar áhyggjur
af breytingum á eigin útsýni og geti
ómögulega hugsað sér að deila nátt-
úrugæðum svæðisins með fleirum.“
Vegastæðið Þessi tölvumynd sýnir legu vegarins frá Vesturlandsvegi upp að landi Helgafells.
Landeigendur segja öll
tilskilin leyfi til staðar
FRÉTTIR
HÆSTIRÉTTUR hefur dæmt karl-
mann á þrítugsaldri til fimmtán
mánaða fangelsisvistar fyrir kyn-
ferðisbrot í júlí árið 2004. Honum var
að auki gert að greiða fórnarlambi
sínu 700 þúsund krónur í miskabæt-
ur. Í héraði var maðurinn dæmdur í
tólf mánaða fangelsi, þar sem níu
mánuðir voru skilorðsbundnir.
Ákærða var gefið að sök að hafa
haft samræði við stúlku á svipuðum
aldri í bifreið á tjaldsvæði og við það
notfært sér að hún gat ekki spornað
við verknaðinum sökum ölvunar og
svefndrunga. Maðurinn hélt statt og
stöðugt fram sakleysi sínu og sagði
samfarirnar hafa farið fram með
hennar samþykki. Hæstiréttur taldi
hins vegar ljóst af framburði kær-
anda og vitna að stúlkan hefði verið
rænulaus vegna mikillar áfengis-
drykkju á þeim tíma sem ákærði
hafði við hana samfarir.
Í dómnum segir einnig að í nið-
urstöðu héraðsdóms sé því réttilega
lýst að dráttur hafi orðið á rannsókn
málsins og sé hann aðfinnsluverður
en ekki svo verulegur, þegar horft sé
til brotsins og dómafordæma, að
hann réttlæti að refsingin sé bundin
skilorði. Málið dæmdu Gunnlaugur
Claessen, Árni Kolbeinsson, Garðar
Gíslason, Hrafn Bragason og Ingi-
björg Benediktsdóttir. Kolbrún
Sævarsdóttir flutti málið en Sveinn
Andri Sveinsson hrl. varði manninn.
Refsing
hækkuð í
Hæstarétti