Morgunblaðið - 03.02.2007, Síða 17

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. FEBRÚAR 2007 17
Lækjargata 2a sími 511-5001 opið alla daga frá 9.00 - 22.00
Helgar
tilboð
1.344,-
“Bókin á erindi við nútímann, hún er um efni sem skiptir máli
og sem geta komið upp í náinni framtíð.
Þýðing Ingunnar Ásdísardóttur er til fyrirmyndar.
Hörkugóð bók sem ég mæli hiklaust með.”
Gunnar Hersveinn,
Lesbók Mbl. 2. des. 2006
70%
afsl.
SAGÐI ég ekki! eru orð sem enginn
lætur út sér nema við maka sinn yf-
ir dagblöðunum við morgunverð-
arborðið. En ég get ekki stillt mig
um að nota þau hér eftir að hafa
horft á hve Þorleifur Örn Arn-
arsson leikstjóri og annar höfunda
þessa leikverks hefur bætt við sig
af kunnáttu og leikni frá því Am-
erican Diplomacy var sýnt á þessu
sama sviði fyrir ári síðan. Núna hef-
ur hann fengið til liðs við sig rithöf-
undinn Andra Snæ Magnason til að
setja punktinn yfir i-ið á vel smíð-
aða fléttu verksins svo það ilmar
allt af þeim hæfileika Andra að
halla undir flatt og skondinn á svip
furða sig yfir einhverju sem ekki
beinlínis blasir við okkur hinum.
Undirtitill verksins er: Fyrsta ís-
lenska millistjórnendadramað. Og
um fjóra millistjórnendur í mark-
aðsdeild íslensks stórfyrirtækis
fjallar það. Þau þurfa að smíða fyr-
irtækinu nýja ímynd því sú gamla
virkar ekki lengur á markaðnum;
glaðbeitt, vopnuð öllum þeim klisj-
um sem viðskiptaheimurinn býður
uppá leggja þau til atlögu við verk-
efnið og sjá: í þeim satíríska og
stundum gróteska leik hrynur sú
ímynd sem þau hvert og eitt hafa
viljað gefa af sjálfu sér.
Guðjón Þorsteinn Pálmarsson
leikur hæglætis Everestfarann
Ingvar sem hefur tök á tilverunni
gegnum austræna lífsspeki og hef
ég aldrei séð hann gera betur. Jó-
hannes Haukur Jóhannesson blæs
út Geir, karlmanninn með stóru kái
sem vill gjarnan eiga mikið undir
sér. Hann breytist svo tvisvar í al-
vitran enskumælandi sérfræðing
sem á spaugilegan hátt fram-
andgerir „dramað“ með innskotum
þar sem hann skilgreinir leikhús og
gerir það frábærlega. Orri Huginn
Ágústsson dregur upp mynd af einu
þessara snotru ekkihöndáfestandi
lipurmenna úr viðskiptaheiminum,
herra Ólafi Thors, og einnig listi-
lega gerða smámynd af und-
irdánuga þjóninum George í öðru
innskotatriðanna. Sara Dögg Ás-
geirsdóttir sem leikur Agnesi,
teymisstjórann sem berjast þarf um
á hæl og hnakka til að halda sínu í
heimi karlmanna, teiknar svo unun
er á horfa kostulegt látbragð og
hreyfingar íslensku ímyndarklisj-
unnar: konu á framabraut við-
skiptanna.
Þorleifur Örn, sem leikstjóri, er
hugmyndaríkur í húmornum og
hugsar skýrt, skilur samt eftir rými
fyrir áhorfendur sjálfa til að hugsa;
með stæl nær hann stíl í þessa
blöndu af satíru og grótesku og allt
er þar vel unnið: leikmynd Drífu
Freyjudóttur sem nýtir hringsviðið
og býr til lúxusskrifstofu í risastóru
húsi með aðferðum naumhyggj-
unnar; lýsing Ólafs P. Georgssonar
og tónlist Jóhannesar Hauks Jó-
hannesarsonar.
Íslenskt leikhús og íslenskir
áhorfendur þurfa ekki að örvænta
meðan ungt fólk af þessum kaliber
hefur áhuga á því að skoða íslensk-
an veruleika með aðferðum leiklist-
arinnar.
Íslenskt teymi í leit að ímynd
Ljósmynd/ Börkur Sigþórsson
Skýr „Þorleifur Örn, sem leikstjóri, er hugmyndaríkur í húmornum og hugsar skýrt, skilur samt eftir rými fyrir áhorfendur sjálfa til að hugsa.“
LEIKLIST
Hið lifandi leikhús/ í samvinnu
við Borgarleikhúsið
Eftir Þorleif Örn Arnarsson og Andra Snæ
Magnason. Leikstjóri: Þorleifur Örn Arn-
arsson. Dramatúrg: Arndís Þórarins-
dóttir. Leikmynd og búningar: Drífa
Freyjudóttir. Tónskáld og dansar:
Jóhannes Haukur Jóhannesson. Lýsing:
Ólafur P. Georgsson. Leikarar: Guðjón
Þorsteinn Pálmarsson, Jóhannes Haukur
Jóhannesson, Orri Huginn Ágústsson og
Sara Dögg Ásgeirsdóttir.
Borgarleikhúsið, litla sviðið, fimmtudag-
inn 1.febrúar, 2007
Eilíf hamingja
María Kristjánsdóttir
EINN AF kennurum píanóleik-
arans Davids Helfgott, sem kvik-
myndin Shine fjallaði um, var Peter
nokkur Feuchtwanger, sem er einn
þekktasti píanókennari okkar tíma.
Færri þekkja tónsmíðar hans og
verð ég að viðurkenna að ég hef
aldrei heyrt neitt eftir hann, fyrr en
á tónleikum á Myrkum músíkdögum
á laugardagskvöldið. Þar lék píanó-
leikarinn Susanne Kessel „Æfingu
nr. 4 í austurlenskum tjáning-
armáta“ eftir Feuchtwanger og var
það upphafsatriði dagskrárinnar.
Verkið var einfalt í formi, sami
grunnhljómurinn út í gegn sem var
skreyttur allskonar krúsídúllum,
auðheyrilega illspilanlegum. Kessel
virtist þó ekki hafa mikið fyrir þeim,
hún er líka frábær píanóleikari eins
og vel kom fram á tónleikum hennar
í Norræna húsinu fyrir nokkru.
Á efnisskránni voru mörg verk
eftir íslensk og erlend tónskáld, og
er óþarfi að telja þau öll upp hér,
enda hafa þau heyrst áður. Ég verð
samt að nefna Skulptur V eftir
Michael Denhoff, en þar lék Kessel
ekki aðeins á píanóið, heldur einnig
á lítinn ásláttardisk sem hékk við
hliðina á henni. Tónlistin byggðist
mikið á endurtekningum sem smátt
og smátt sköpuðu gríðarlega stemn-
ingu, og var útkoman verulega fög-
ur.
Tvær tónsmíðar voru frumfluttar
á tónleikunum. Önnur hét Mozaik II
og var eftir Kjartan Ólafson. Þar
var efniviðurinn brot úr verkum eft-
ir Mozart sem Kjartan hafði raðað
saman eftir öllum kúnstarinnar
reglum og var píanóleikurinn ríku-
lega smurður með rafhljóðum. Í
heildina samsvaraði verkið sér
ágætlega, engu virtist beinlínis
ofaukið og stígandin í tónlistinni var
sannfærandi. Píanóröddin var þó
ekki sérlega vel skrifuð, hún var
áberandi stirð og einhæf; síróps-
kennd rafhljóðin breyttu litlu þar
um. Sennilega hefur Kjartan ekki
mikla tilfinningu fyrir möguleikum
píanósins.
Hin frumflutta tónsmíðin var eftir
Atla Heimi Sveinsson og hét Album-
blatt. Eins og fram kom í tónleika-
skránni var verkið stæling á tónlist
eftir Zimmermann, en hann var einn
af kennurum Atla. Nú er auðvitað
ekkert að því að herma eftir öðrum,
og verk Atla var hið skemmtileg-
asta, kraftmikill leikur að mis-
reglulegri hrynjandi sem Kessel út-
færði listavel.
Á tónleikunum var maður nokkur
sem tók ljósmyndir í gríð og erg.
Ekki veit ég á hvers vegum hann
var en endalausar myndatökurnar
voru verulega truflandi. Það var
nánast eins og tónleikarnir væru
heimssögulegur viðburður, sem var
varla raunin. Ef ég man rétt var
sami maður sífellt að taka myndir á
tónleikum Kessel í Norræna húsinu
og vil ég vinsamlegast biðja hann
um að stilla myndatökum sínum í
hóf næst.
Síróps-
kenndur
Raf-Mozart
TÓNLIST
Salurinn í Kópavogi
Tónlist eftir Feuchtwanger, Milo, Den-
hoff, Þorkel Sigurbjörnsson, Atla Heimi
Sveinsson, Kjartan Ólafsson og fleiri.
Susanne Kessel lék á píanó. Laug-
ardagur 27. janúar.
Píanótónleikar
Jónas Sen
mbl.is
smáauglýsingar