Morgunblaðið - 24.04.2007, Side 40

40 ÞRIÐJUDAGUR 24. APRÍL 2007 MORGUNBLAÐIÐ
SKRÁÐU ÞIG Á SAMbio.is
Hagatorgi • Sími 530 1919 • www.haskolabio.is
BREACH kl. 5:50 - 8:10 - 10:30 B.i. 12 ára
TÍMAMÓT (ÍSLENSK KVIKMYND) kl. 6 - 8 - 10 LEYFÐ
THE GOOD SHEPERD kl. 5:30 - 8 - 10:40 B.i. 12 ára
BECAUSE I SAID SO kl. 5:50 - 8:10 - 10:30 LEYFÐ
MISS POTTER kl. 5:40 LEYFÐ
300 kl. 8 - 10:30 B.i. 16 ára
/ KEFLAVÍK
BECAUSE I SAID SO kl. 8 - 10:20 LEYFÐ
THE MESSENGERS kl. 8 - 10 B.i. 16 ára
MR. BEAN'S HOLIDAY kl. 6 LEYFÐ
MEET THE ROBINSONS m/ísl. tali kl. 6 LEYFÐ
/ AKUREYRI
SÝND Í HÁSKÓLABÍÓ
eeee
SUNDAY MIRROR
BECAUSE I SAID SO
BESTA MAMMA Í HEIMI
GETUR LÍKA VERIÐ ERFIÐASTA MAMMA Í HEIMI
Diane Keaton Mandy Moore
Saga öflugustu leyniþjónustu fyrr og síðar, CIA. Háspenna, lífshætta frá Pang Bræðrum.
STRANGLEGA BÖNNUÐ BÖRNUM
eee
Ó.H.T. RÁS2
eee
S.V. MBL
SHOOTER kl. 8 - 10:20 B.i. 16 ára
HOT FUZZ kl. 8 - 10:20 B.i. 16 ára
Úrvalslið leikara í magnaðri kvikmynd
undir tryggri leikstjórn Robert DeNiro
EDISONS LIFANDI LJÓSMYNDIR KYNNIR:
KVIKMYND EFTIR
GUÐMUND ERLINGSSON
HERBERT SVEINBJÖRNSSON
GUÐJÓN ÁRNASON
SIGURBJÖRN GUÐMUNDSSON
STEINÞÓR EDVARDSSON
Börn sjá meira en fullorðnir
gera sér grein fyrir!
 Götutrúbadúrinn Jó Jó hefur um
langa hríð glatt vegfarendur í
miðbæ Reykjavíkur með söng sín-
um og gítarspili en Jó Jó hefur ekki
síður látið gott af sér leiða þegar
það kemur að ýmsum þjóðþrifa-
málum og eru þá málefni borg-
arinnar yfirleitt á oddinum.
Nú hyggst trúbadúrinn góðhjart-
aði blása til samfagnaðar þann 1.
maí í bakgarði Hressingarskálans
við Austurstræti. Tilefnið má rekja
til þess ofbeldis sem hefur verið í
fréttum að undanförnu líkt og þeg-
ar ráðist var á mann í hjólastól á
Lækjartorgi. Til að vekja fólk til
vitundar og ekki síður hvetja borg-
aryfirvöld til að halda betur utan
um öryggi borgarbúa í miðbænum,
munu nokkrir landsfrægir lista-
menn á borð við Guðmund Jónsson,
Egil Ólafsson, Pálma Sigurhjart-
arson og Sigurð Sigurðsson koma
fram í bakgarðinum og leika af
fingrum fram. Hrafn Jökulsson
mun stýra herlegheitunum en Egill
Helgason hyggst lesa fólki pistilinn
eins og honum er einum lagið.
Jó Jó boðar til
samfagnaðar 1.
maí á́ HressóM
enning og listir. Í því sam-
hengi er vel hægt að ræða
fleiri hluti en myndlist,
tónlist og bækur. Tölvuleikir, aug-
lýsingar, sjónvarp, veggjakrot,
tíska, teiknisögur, frímerki? Allt
þetta má setja undir hæl menning-
arrýnisins, rétt eins og með umfjöll-
unarefni þessa pistils: skyndibita-
menninguna.
  
Skyndibitamenningin (reyndarþrífst hægbitamenning hér á
landi, sem hlýtur að vera einsdæmi í
heiminum. En komum að því síðar)
fylgir lögmálum fjöldaframleiðsl-
unnar eins og svo margt í dæg-
urmenningunni (stundum kallað
fjöldamenning eða mass culture).
Fjöldinn og almennar þarfir hans,
ef svo má segja, eru til grundvallar,
þannig séð (þetta má reyndar rök-
ræða frekar en látum þessa skil-
greiningu nægja í bili). Tákn
skyndibitamenningarinnar er að
sjálfsögðu McDonald’s-veitinga-
húsakeðjan, en hún var notuð sem
frummynd að greiningu á nútíma-
samfélaginu í bókinni The McDo-
naldization of Society (Ritzer,
1995).
  
Nú fer í hönd einsaga. Ég fór ílúguna á McDonald’s, Suður-
landsbraut, á dögunum. Fyrsta
McDonald’s-staðnum á Íslandi takk
fyrir. Starfsstúlkan bauð mig
„hjartanlega velkominn“ í gegnum
stálgráan talstaurinn. Ég hugsaði
með mér „er veröldin að verða betri
staður? Fær starfsfólkið eitthvað út
úr vinnunni hérna?“. Ég brunaði
glaðhlakkalegur fyrir hornið að
lúgunni þar sem borgað er, og sagði
einfaldur við stúlkuna góðu: „Það
er naumast að það er tekið vel á
móti manni hérna!“ En ég fékk ekk-
ert bros til baka. Ég fattaði þetta
strax. „Nú … voruð þið að fá meld-
ingu að ofan um að heilsa svona?“
Stúlkan kinkaði kolli, og virtist í
raun fegin að ég sá í gegnum þetta.
„Já,“ svaraði hún nett örg. „Finnst
þér þetta ekki glatað?“
Jú, mér fannst það svo sann-
arlega en þó ekki nærri því jafn
glatað og það sem átti eftir að fara í
hönd næsta korterið.
  
Í stað þess að fá borgarana beint íbílinn, en það ganga skyndibita-
staðir jú út á, var ég beðinn um að
færa bílinn í þartilgert stæði og
bíða þar. Eftir um sjö mínútur eða
svo sá ég svo afgreiðslustúlku koma
út með pokana mína. En nei …
bíddu! Hún gekk að röngum bíl! Ég
veifaði til hennar en hún slæmdi
einhvern veginn frá sér og virti mig
ekki viðlits, hefur sjálfsagt talið
mig vera hungurmorða brjálæðing.
Ég lét mig hafa það að labba út úr
bílnum og banka á gluggann í hin-
um bílnum, og spurði hvort þau
væru nú örugglega með sína borg-
ara. Þau tjáðu mér að svo væri (þótt
ég vissi betur) og brunuðu við það í
burtu.
  
Hvílíkt dómadags rugl! Nú, þávar ekkert annað að gera en
að fara inn á staðinn og láta steikja
fyrir sig upp á nýtt. Sem betur fer
hitti ég þar fyrir skilningsríkan
vaktstjóra sem græjaði það og bauð
mér meira að segja ís á meðan ég
beið (það hlýtur að vera stórtap á
ísnum þarna). Nei takk, sagði ég,
enda bráðkomandi líkamsmisþyrm-
ingar meira en nóg. Loks fékk ég
svo borgarana, loks gat ég farið
heim.
Bíllinn rafmagnslaus. Nú beið ég
bara eftir rigningunni, eða eftir
hundi sem myndi míga utan í mig.
Ég hringdi í leigubíl og fékk start
hjá honum. En ekki virkaði start-
græjan hans fína, sem hann kom
með úr skottinu. Nei, við þurftum
að ýta bílnum í gang, tveir saman á
jafnsléttu bílaplani McDonald’s.
Loksins, loksins keyrði ég svo heim,
með kalda hamborgara mér við
hlið, búinn að standa í þessu stappi í
fjörutíu og fimm mínútur.
Þetta var semsagt skyndibitinnminn. En skítt með þessar per-
sónulegu hrakfarir, hvað er þetta
með þessa endalausu bið eftir
„skyndibita“ á McDonald’s? Eigum
við Íslendingar, í ljósi fámennisins,
að þurfa að sætta okkur við þetta?
Slær þjónustuhraðinn í takt við íbúa-
fjölda, þannig að heillavænlegast er
að panta sér borgara á Indlandi, en
ráðlegast að sleppa því bara á Hjalt-
landseyjum? Er von að maður velti
þessu upp.
  
Ég mæli heldur með BSÍ. Stórisnæðingurinn er vel útilátinn
og hamborgarinn búinn til af heim-
ilislegri natni. Það slær þá enn frekar
á firringu fjöldaframleiðslunnar að
vita til þess að þar er hægt að fá svið
beint inn í bílinn. Ég fer a.m.k. aldrei
aftur á McDonald’s … eða þar til ég
freistast þangað inn næst. Og það eru
um 100% líkur á að það gerist.
Hamborgarar
Morgunblaðið/Einar Falur
Örtröð Tákn skynbitamenningarinnar er McDonald’s veitingahúsakeðjan, en hún var notuð sem frummynd að
greiningu á nútímasamfélaginu í bókinni The McDonaldization of Society.
AF LISTUM
Arnar Eggert Thoroddsen
» Bíllinn rafmagns-laus. Nú beið ég bara
eftir rigningunni, eða
eftir hundi sem myndi
míga utan í mig.
arnart@mbl.is
NADINE Coyle
úr Girls Aloud-
stúlkubandinu
sagði kærasta
sínum, sæta
stráknum úr Að-
þrengdum eig-
inkonum, Jesse
Metcalfe, upp í
seinustu viku.
Ástæða sambandsslitanna er sögð
vera sú að hún hafi verið orðin
þreytt á afbrýðiseminni í honum.
Fyrir stuttu sást til Metcalfe í
faðmlögum við aðra stúlku en
heimildarmenn segja að samband
hans og Coyle hafi verið brothætt í
nokkurn tíma.
„Nadine sagði Jesse upp því hann
er svo ráðríkur. Hann stofnaði oft
til rifrildis og Nadine fannst hún yf-
irbuguð af stjórnsemi hans.“
Vinur parsins, sem var saman í
fjórtán mánuði, sagði að Metcalfe
hefði líka alltaf átt erfitt með að
sætta sig við að Coyle var frægari
en hann.
Sagt upp
Jesse Metcalfe