Morgunblaðið - 15.06.2007, Blaðsíða 32

32 FÖSTUDAGUR 15. JÚNÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Guðný Egils-dóttir fæddist í
Hafnarfirði 20. maí
1922. Hún lést á á
hjúkrunarheimilinu
Sólvangi 22. maí
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Egill Jónsson sjó-
maður, f. í Hafnar-
firði 20.9. 1889,
fórst með enska
togaranum Robert-
son á Halamiðum
8.2. 1925, og kona
hans Þjóðbjörg
Þórðardóttir, f. á Stóru Borg í
Grímsnesi 18.11. 1891, d. 27.1.
1984. Systkini Guðnýjar eru
Helga, f. 1916, d. 2006, Stefán, f.
1918, Aðalsteinn, f. 1919, d. 1994,
Jón, f. 1921, og Egill, f. 1925. Síð-
ari maður Þjóðbjargar var Jón
Jónsson, f. 1900, d. 1973, þau áttu
saman synina Guðjón, f. 1930, d.
1994, og Jóhann Gunnar, f. 1933,
d. 1982.
Hinn 26. ágúst 1951 eignaðist
Guðný soninn Jón Birgi Þórólfs-
son með Þórólfi Þorgrímssyni
húsasmið. Jón Birg-
ir er kvæntur
Brynju Einarsdótt-
ur, f. 22. ágúst 1952,
þau búa í Hafn-
arfirði. Börn þeirra
eru: 1) Einar, f.
1971, kvæntur
Eygló Karlsdóttur,
f. 1973, börn þeirra
eru Þórey, f. 1992,
og Jón Karl, f. 2001.
2) Guðný Agla, f.
1974, gift Ásmundi
Rúnari Ívarssyni, f.
1974, synir hans eru
Valur Snær, f. 2001, og Axel Örn,
f. 2002. 3) Jóhann Gunnar, f. 1982,
sambýliskona Silja Þórðardóttir,
f. 1982.
Guðný bjó alla sína ævi í Hafn-
arfirði, lengst af á Hlíðarbraut 5,
síðar Selvogsgötu 5. Síðustu ár
ævi sinnar dvaldist hún á hjúkr-
unarheimilinu Sólvangi. Hún var
virkur félagi í stúkunni Daníels-
her í Hafnarfirði.
Útför Guðnýjar verður gerð frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.
Elsku amma.
Nú þegar hinsta kveðjustundin er
runnin upp leita í hugann minningar
um yndislega ömmu, ömmu sem ég
var svo heppinn að hafa alla tíð átt
mikil og góð samskipti við. Þegar ég
var lítil stelpa voru þær ófáar næt-
urnar sem ég fékk að gista á Selvogs-
götunni, þá var útbúinn hafragrautur
handa mér og Þjóðbjörgu ömmu á
morgnana, síðan fékk ég líka að dýfa
kringlum – hörðum eins og þú vildir
hafa þær – í kaffi, vá hvað mér fannst
ég stór þá. Þú kenndir mér líka að
spila lönguvitleysu og eins og nafnið
gefur til kynna sátum við löngum
stundum við að spila þá vitleysu.
Minningar um þig að prjóna sokka og
vettlinga á öll börnin í fjölskyldunni,
hvort sem það voru þín eigin barna-
börn eða barnabörn systkina þinna.
Stundirnar þegar ég fékk að fara
með þér í Flensborg þar sem þú
skúraðir, það var ótrúleg upplifun
fyrir litla skottu. Þegar ég hóf svo
skólagöngu mína í Flensborg þá var
vaninn að hlaupa yfir til ömmu í frí-
mínútum og fá sér ristað brauð, mik-
ið var spjallað þá. Á þeim árum fór ég
líka oft með þig í verslunarleiðangra
sem venjulega enduðu á Tilverunni
þar sem þú fékkst þér djúpsteiktan
fisk, mikið þótti þér það gaman. Ken-
tucky var hins vegar sá matur sem ég
held að þér hafi þótt skemmtilegast
að borða, kjúklingur og franskar og
vel af kokteilsósu og helst að bjóða
okkur allri fjölskyldunni, þá var sko
glatt á hjalla. Það eru svo miklu fleiri
minningar sem ég á um samskipti
okkar amma sem ég geymi í hjarta
mér. Eftir situr hins vegar minningin
um nægjusemi þína og viljann til að
hjálpa þeim er á þurftu að halda. Þú
settir ávallt okkur hin í forgang fram
yfir sjálfa þig, okkar hagur skipti þig
svo miklu máli og þú gladdist svo
mjög þegar vel gekk hjá okkur.
Ég veit að þú hefur fengið hvíldina
langþráðu, fyrir fimm árum síðan er
ég flutti til Danmerkur til að fara í
nám, þá leit nú ekki vel út hjá þér og í
hvert skipti sem mamma hringdi átti
ég von á að nú væri kallið komið. Þú
hefur hins vegar á þessum fimm ár-
um oft komið okkur vel á óvart og er
það mér sérstaklega minnisstætt
þegar ég kom heim í jólafrí þetta
sama ár. Ég fór ásamt Jóhanni að
heimsækja þig á spítalann, ég gerði
mér ekki grein fyrir því hve miklum
bata þú hafðir náð en þegar ég kom
inn á stofuna þína lýstir þú hana upp
með fallega brosinu þínu. Á þessari
stundu varstu svo hress og kát og
það var svo gott að sjá þig. Síðastliðið
ár hefur hins vegar dregið mjög úr
þrótti þínum og treystir þú þér lítið
til að fara út, aftur á móti er það mér
mjög mikið gleðiefni að fyrir nokkr-
um vikum vildir þú ólm fara í bíltúr
með mömmu og pabba og var síðasti
bíltúrinn að parhúsinu okkar Einars
og fjölskyldna. Hitti ég þig þar og
varstu svo hissa yfir því hvað bygg-
ingin gekk vel og fannst þér þetta allt
svo flott.
Þegar ljóst var að þú gætir ekki
búið á Selvogsgötunni lengur eftir
þessi veikindi valdir þú að eyða ævi-
kvöldinu á Sólvangi, reyndist sú
ákvörðun mjög góð og hefur þú notið
mjög góðrar umönnunar starfsfólks-
ins þar.
Vil ég fyrir hönd foreldra minna og
okkar systkinanna þakka starfsfólki
á fjórðu hæð Sólvangs sérstaklega
fyrir þá góðu umönnun sem það veitti
ömmu.
Megi Guð fylgja þér í þessu síðasta
ferðalagi þínu.
Þín
Guðný Agla.
Árið er 1987. Ég er fimm ára gam-
all að labba upp Selvogsgötu með
ömmu. Við erum nýbúin að skúra
Flensborgarskólann og ætlum að
kaupa okkur sætindi í Bryndísar-
sjoppu eftir allt erfiðið. Við kaupum
búðing, kringlur og súkkulaði eins og
oft áður. Eftir kaffið grípum við í spil.
Við spilum ýmis spil, en það er sama
hvað við spilum, alltaf leyfir amma
mér að vinna. Svo horfum við saman
á Staupastein, sem amma hafði gam-
Guðný Egilsdóttir
Þegar ég var lítil
var hann pabbi minn
mikið í burtu því hann
var stýrimaður og var
oft í löngum sigling-
um. Ég man eftir mér uppá þaki
eða svölum á tollhúsinu niðri við
Reykjavíkurhöfn, að bíða eftir að
skipið leggist að bryggju svo ég fái
loksins að hitta pabba aftur.
Ég var nokkurra mánaða þegar
Jón giftist mömmu og varð pabbi
minn, nokkrum mánuðum seinna
fæddist Snorri og Trausti tveimur
árum seinna. Fljótlega kom í ljós að
Trausti var mikið veikur með
þroskahömlunarsjúkdóm og við
nánari athugun reyndist Snorri líka
hafa sams konar einkenni um
þroskaraskanir, þó ekki á eins háu
stigi. Tveir fatlaðir einstaklingar á
einu heimili er mikið álag og á þeim
tíma voru ekki sömu úrræði til stað-
ar og eru í dag. Þrátt fyrir að vera
yndislegir drengir voru þeir mjög
erfiðir að hafa heima og voru því
settir í vistun á Kópavogshælinu.
Pabbi sagði mér um daginn að
hann hefði ekki fattað á þeim tíma
hvað það var mikið álag á fjölskyldu
okkar sem lenti að sjálfsögðu mest
á mömmu. Tímarnir voru bara
þannig, konan átti að sjá um heim-
ilið og börnin en maðurinn um að
skaffa til þess, það þótti alveg sjálf-
sagt og svoleiðis hefði það verið hjá
Jón Ólafsson
✝ Jón Ólafssonfæddist í
Reykjavík 1. mars
1940. Hann lést á St.
Jósefsspítalanum í
Hafnarfirði 31. maí
síðastliðinn og var
jarðsunginn frá Frí-
kirkjunni í Hafnar-
firði 7. júní.
þeim. En þetta var of
mikið álag á fjölskyld-
una.
Ég var að verða níu
ára þegar mamma og
pabbi skildu og ég
fékk að vita að Jón
væri ekki alvörupabbi
minn. Þetta var skrít-
ið því ég var alltaf
skrifuð Jónsdóttir alls
staðar, en þó að þau
skildu og ég væri
réttileg skrifuð Leifs-
dóttir leit ég samt
alltaf á Jón sem
pabba minn. Framan af heimsótti
ég hann mest um borð í skipinu
þegar hann kom í land og seinna
kom hann stundum við hjá mér. Þó
að sambandið væri slitrótt var alltaf
einhver strengur á milli okkar. Í
seinni tíð höfum við þó haldið að-
eins meira sambandi og pabbi kom
yfirleitt í heimsókn þegar hann var
í landi. Hann var hæglátur og frek-
ar dulur en undir niðri var hann svo
innilegur og vildi öllum svo vel.
Trausti bróðir minn fékk heilablóð-
fall og lést vorið 1996, þremur árum
seinna lést Elín, seinni kona pabba,
það var mjög erfiður tími fyrir hann
en eins og með allt annað lét hann
ekki mikið uppi um það.
Í minningunni geymi ég mynd af
traustum og hugljúfum manni sem
klappaði mér á bakið og óskaði mér
góðs gengis með það sem ég var að
gera í hvert sinn, ég er þakklát fyr-
ir að hafa notið þess að kynnast
Jóni og vera hluti af hans lífi.
Kveðja
Stella.
Elsku afi okkar, við viljum þakka
þér fyrir hvað þú gladdir okkur
mikið og hugsaðir vel um okkur.
Við munum sakna þín svo mikið og
vildum svo gjarnan fá að hafa þig
miklu lengur hjá okkur. Það var svo
mikið sem við ætluðum að gera
saman næstu árin, en við eigum það
þá bara inni hjá þér. Þú munt alltaf
lifa í hjörtunum okkar.
Hlökkum til að hitta þig aftur.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Valdimar Briem)
Þín
Helena Lilja og Jón Brynjar.
Afi minn stýrði heilu flutninga-
skipi með „joystick“ en hann var lé-
legur í tölvuleikjum, það reyndum
við þegar ég sigldi með honum.
Fyrsta skiptið sem ég sigldi með
afa var það ekki langur túr, bara
frá Straumsvík og inn í Sundahöfn,
en mér fannst þetta stórmerkileg
sigling. Fyrst fannst mér skipið
hans risastórt, það var á mörgum
hæðum og var stýrt frá þeirri efstu.
Eftir það hef ég farið í nokkra al-
vöru túra með honum og kynnst að-
eins lífinu um borð. Sumarið sem ég
varð 13 ára sigldi ég fyrst með afa,
„rúnturinn“ eins og afi kallaði það
var Vestmannaeyjar, England, Hol-
land, England og heim. Ég fór aftur
með honum á þennan rúnt næsta ár
og tvö næstu sumur var hann síðan
á Ameríkurúnti sem var Kanada,
Ameríka, Kanada, Grænland og svo
heim. Þetta var rosalega mikið
ferðalag og mikil upplifun að koma í
svona margar erlendar hafnir. Afi
þekkti allt umhverfið í öllum höfn-
um sem við fórum í og vissi hvað
flestar borgirnar sem við sigldum
framhjá heita. Mér fannst að hann
vissi bara allt.
✝
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma og frænka,
SIGURBJÖRG GUÐRÚN ALBERTSDÓTTIR,
Skipasundi 51,
lést á gjörgæsludeild Landspítala í Fossvogi sunnu-
daginn 3. júní.
Útför hennar fer fram frá Áskirkju í dag, föstudag-
inn 15. júní kl. 13.00.
Brynjar Eiríksson, Ólöf Jónatansdóttir,
Jakob Brynjarsson,
Sigurbjörg Guðrún Brynjarsdóttir,
Sigrún Tinna Brynjarsdóttir,
Sara Hrund Brynjarsdóttir,
Ólöf Brynja Brynjarsdóttir,
Minnie Karen Walton,
Óskar Gunnar Sampsted,
Bryndís Óskarsdóttir,
Gunnhildur Amelía Óskarsdóttir.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SVANHVÍT INGVARSDÓTTIR,
Syðri-Leiksskálaá,
lést á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga 11. júní.
Jarðsett verður frá Þóroddsstaðakirkju
mánudaginn 18. júní kl. 14.00.
Ingibjörg Jónasdóttir, Haukur Gunnlaugsson,
Sigurrós Soffía Jónasdóttir, Óskar Gunnlaugsson,
Þórólfur Jónasson, Esther Gísladóttir,
Sveinn Valdimar Jónasson,
barnabörn, makar og barnabarnabörn.
✝
Okkar ástkæri,
MARINÓ ÞÓRÐARSON
frá Borgarnesi,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
andaðist að morgni föstudagsins 8. júní.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskapellu
mánudaginn 18. júní kl. 13.00.
Andrés Gilsson, Valgerður Hrefna Gísladóttir
og fjölskylda.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma, langamma og langalangamma,
SUMARRÓS SIGURÐARDÓTTIR,
Lindasíðu 2,
Akureyri,
lést á dvalarheimilinu Hlíð, 28. maí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug,
sérstakar þakkir til starfsfólks í Asparhlíð fyrir góða umönnun.
Sigurður Ringsted Ingimundarson,
Kristinn Gíslason, Sigríður Vilhjálms.,
Halla Gísladóttir, Guðlaugur Eyjólfsson,
Björk Gísladóttir, Kristinn Traustason,
Sólveig Sigurðardóttir, Matthías Ásgeirsson,
Bjarki Sigurðsson, Elín Haraldsdóttir,
Þráinn Sigurðsson, Dröfn Gísladóttir,
Lísbet Sigurðardóttir,
Rögnvaldur Sigurðsson, Margrét Kjartansdóttir,
Sigurður Sigurðsson Hólmfríður Dóra Kristjánsdóttir,
Ríkharður Hólm Sigurðsson,
Hjörtur Sigurðsson, Eygló Birgisdóttir,
ömmu-, langömmu- og langalangömmubörn.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
STEINGRÍMUR HELGI ATLASON
fyrrv. yfirlögregluþjónn í Hafnarfirði,
Hjallabraut 43,
Hafnarfirði,
sem lést miðvikudaginn 6. júní, verður jarðsunginn
frá Víðistaðakirkju miðvikudaginn 20. júní kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim
sem vilja minnast hins látna er bent á Blindrafélag Íslands og Félag krab-
bameinssjúkra barna.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Einar Steingrímsson, Steinunn Halldórsdóttir,
Atli Guðlaugur Steingrímsson, Erla Ásdís Kristinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.