Morgunblaðið - 28.06.2007, Blaðsíða 8

8 FIMMTUDAGUR 28. JÚNÍ 2007 MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
HRANNAR
Björn Arnarsson
hefur verið ráð-
inn aðstoðar-
maður Jóhönnu
Sigurðardóttur
félagsmálaráð-
herra og hefur
störf 1. júlí.
Hrannar Björn
er 39 ára, stúd-
ent frá MH, með
diplóma í rekstrar- og viðskipta-
fræði frá Endurmenntunarstofnun
Háskóla Íslands og stundar MBA-
nám við HÍ. Hrannar var m.a.
borgarfulltrúi Reykjavíkurlistans
og forseti Skáksambands Íslands.
Hrannar Björn er kvæntur Heiðu
Björgu Hilmisdóttur næringar-
rekstrarfræðingi, forstöðumanni á
LSH, og eiga þau þrjú börn.
Hrannar að-
stoðar Jóhönnu
Hrannar Björn
Arnarsson
Á FUNDI bæjar-
stjórnar Hafnar-
fjarðar á þriðju-
dag var kosið í
nefndir og ráð til
eins árs. Ellý
Erlingsdóttir var
einróma kjörin
forseti bæjar-
stjórnar og tek-
ur við af Gunnari
Svavarssyni. Hann vék einnig sæti
úr bæjarráði, en hann hefur nú
tekið sæti á Alþingi sem 2. þing-
maður Suðvesturkjördæmis. Vara-
forsetar voru kjörnir þeir Guð-
mundur Rúnar Árnason og Almar
Grímsson.
Guðmundur Rúnar Árnason var
kjörinn formaður bæjarráðs í stað
Ellýjar.
Ellý verður forseti
bæjarstjórnar
Ellý Erlingsdóttir
Í TILEFNI aldar-
afmælis Kven-
réttindafélags Ís-
lands hefur verið
leitast við að
gera dagskrá af-
mælisársins sem
veglegasta. Eitt
af þeim verkum
sem stjórn KRFÍ
hefur ráðist í er
að minnast Bríet-
ar Bjarnhéðinsdóttur, eins stofn-
anda og fyrsta formanns KRFÍ,
með því að reisa bautastein við fæð-
ingarstað hennar að Haukagili í
Vatnsdal í samvinnu við hrepps-
nefnd og eiganda Haukagils.
Þykir löngu tímabært að minnast
Bríetar á þennan hátt og á sama
tíma fjölga þannig minnisvörðum
um konur, sem nú eru allt of fáir,
segir í tilkynningu. Afhjúpun minn-
isvarðans um Bríeti fer fram á
morgun, fimmtudag, kl. 16.
Margrét Sverrisdóttir, varafor-
maður KRFÍ, setur athöfnina og
Kristín Ástgeirsdóttir flytur erindi
um ævi og störf Bríetar. Að af-
hjúpun lokinni verða veitingar í
boði KRFÍ.
Bautasteinn til að
minnast Bríetar
Bríet
Bjarnhéðinsdóttir
Á FYRSTA fundi
nýrrar Þing-
vallanefndar í
vikunni var
Björn Bjarnason
kjörinn formað-
ur og Össur
Skarphéðinsson
varaformaður.
Á fundi Al-
þingis á dög-
unum var kosið í Þingvallanefnd og
voru, auk Björns og Össurar, eftir-
farandi alþingismenn kjörnir til
setu í nefndinni: Arnbjörg Sveins-
dóttir, Kjartan Ólafsson, Lúðvík
Bergvinsson, Bjarni Harðarson og
Kolbrún Halldórsdóttir.
Björn formaður
Þingvallanefndar
Björn Bjarnason
Eftir Ylfu Kristínu K. Árnadóttur
ylfa@mbl.is
„AÐ MÍNU mati eru spilakassar á
Íslandi ekki hættulegri spila-
mennska en lottó, getraunir eða önn-
ur spilamennska.“ Þetta segir Gunn-
ar Þorgeirsson, stjórnarmaður og
gjaldkeri Slysavarnafélagsins
Landsbjargar, sem er einn þriggja
eigenda Íslandsspila. Aðrir eigendur
félagsins eru Rauði krossinn og SÁÁ
en Íslandsspil og Happdrætti Há-
skóla Íslands eru einu fyrirtækin á
Íslandi sem hafa leyfi til reksturs
spilakassa.
Gunnar gagnrýnir þó löggjöf um
mismunandi rekstur spilakassa.
Skýr lög gildi um hámarksvinninga
hjá Íslandsspilum en Gunnar segir
spilakassa á vegum Happdrættisins
hafa ótakmarkaða vinningsupphæð.
„Þetta er ekkert annað en „casino-
mennska“ og hefur ekkert með spila-
mennsku að gera. Þeir hafa „tikka“
utan á húsum til að auglýsa fjölda
milljóna í pottinum sem er ekkert
annað en hvati til frekari spilunar.
Spilakassarnir eru í sjálfu sér ekkert
hættulegri en önnur spilamennska.
En mér finnst mjög óeðlilegt að eitt
af fyrirtækjunum sem rekur þessa
spilamennsku á Íslandi geti haft
ótakmarkaða vinningsupphæð.“
Brynjólfur Sigurðsson, forstjóri
Happdrættis Háskóla Íslands, segir
þessi mál vera í nokkuð góðum far-
vegi hér á landi. Kassar á þeirra veg-
um hafi hins vegar ekki ótakmark-
aðar vinningsupphæðir en hann
segir vinninga í þeim þó yfirleitt
hærri en hjá Íslandsspilum. Vélar á
þeirra vegum gefi möguleika á lág-
um vinningsupphæðum en einnig
vinningum sem hlaupi á nokkrum
milljónum. „Það hefur sýnt sig að
markaðurinn er mismunandi. Sumir
eru mjög ánægðir með að spila upp á
lágar vinningsupphæðir og vilja
frekar fá marga litla vinninga en fáa
stóra. Svo eru aðrir sem líta ekki við
lágum vinningsupphæðum. Það er
bara önnur tegund af fólki sem vill
spila upp á stærri vinninga.“ Brynj-
ólfur bendir á að allar upphæðir séu
samþykkar af dómsmálaráðuneytinu
og nauðsynlegt sé að sækja um leyfi
fyrir því vilji þeir hækka eða lækka
vinningsupphæðirnar.
Mikið hagsmunamál
Gunnar og Brynjólfur eru sam-
mála um að bæði fyrirtækin leggi sig
fram við að stunda svokallaða ábyrga
spilamennsku. Mikil ábyrgðartilfinn-
ing sé hjá báðum aðilum sem geri sér
grein fyrir því að fólk geti orðið
spilasjúkt og því sé afar lítið gert til
þess að hvetja fólk til þess að spila.
Spilakassar séu ekki auglýstir og
reynt sé að gæta þess að unglingar
hafi ekki aðgang að kössunum.
Að sögn Brynjólfs eru sérstakir
eftirlitsmenn og vaktmenn á spila-
stofum sem gæta þess að enginn
undir lögaldri komist inn. Þó verði að
viðurkennast að samkvæmt nýlegum
rannsóknum virðist það ekki hafa
gengið fullkomlega eftir. „Við erum
að vinna í því núna að setja enn
strangari reglur í sambandi við allt
sem lýtur að þessum rekstri til að
reyna að koma í veg fyrir að fólk bíði
tjón af þessu.“ Spurður um hagn-
aðinn af kössunum segir Brynjólfur
hann fara til þjóðþrifamála hér á
landi. Tekjur Íslandsspila fari til
Rauða krossins, SÁÁ og björg-
unarsveita og tekjur Happdrættisins
fari til húsbygginga og kaupa á rann-
sóknartækjum fyrir Háskóla Ís-
lands. Gunnar segir rekstur spila-
kassanna vera mikið fjárhagslegt
hagsmunamál og það megi ekki van-
meta. „Við rekum þessar stofnanir
með stolti og samfélagið er jákvætt
út í það sem við gerum og ef við verð-
um af þessum tekjum þá þurfum við
að finna aðrar leiðir. Það er spurning
hvaða leiðir það væru.“
Noregur ekki sambærilegur
Skýrt var frá því í Morgunblaðinu
á þriðjudag að stjórnvöld í Noregi
hefðu ákveðið að ríkisvæða spila-
kassa þar í landi. Að mati Brynjólfs
er óþarfi að taka upp slíkt fyr-
irkomulag hér á landi þar sem hér sé
allt annað og betra fyrirkomulag en
það sem var í Noregi. Undir það tek-
ur Jóhannes Rúnar Jóhannsson,
stjórnarformaður Íslandsspila. „Að-
stæður í Noregi hafa verið mjög ólík-
ar því sem gerist á Íslandi. Í fyrsta
lagi eru mun fleiri kassar þar og
rekstraraðilar gríðarlega margir.
Kassar hafa verið settir upp alls
staðar, án eftirlits, m.a. af einkaað-
ilum sem þurftu að skila ákveðinni
prósentu til líknarfélaga þar í landi.
Það sem Norðmenn eru í raun að
gera er að þurrka upp þennan mark-
að og koma honum í svipaðan farveg
og á Íslandi, með þeirri breytingu þó
að ríkið sjálft eða ríkisfyrirtæki sjá
um reksturinn en ekki líknarfélögin.
Í raun er verið að þjóðnýta þessa
tekjulind algerlega, líkt og er á Ís-
landi.“ Að sögn Brynjólfs leiddi viða-
mikil rannsókn í ljós árið 2005 að
0,5% Íslendinga eru haldin spilafíkn
en í flestöllum löndum sýna rann-
sóknir að það eru 0,5-2% sem ekki
þola að umgangast spilakassa. „Og
þá kemur upp stóra spurningin í
þessu máli. Á að banna hinum 98%
að leika sér í þessum tækjum út af
þessum 2%?“
Óþarfi að ríkisvæða spila-
kassa hér líkt og í Noregi
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Spilakassar Rannsókn Háskóla Íslands frá árinu 2005, fjármögnuð af
Happdrættinu, leiddi í ljós að 0,5% Íslendinga eru haldin spilafíkn.
Spilakassar ekki hættulegri en lottó, segir stjórnarmaður í Landsbjörgu
Í HNOTSKURN
»Frá og með næstu mán-aðamótum mun norska ríkið
eiga einkarétt á rekstri spila-
kassa þar í landi. Þetta er gert til
að sporna við vaxandi spilafíkn.
»Aðstæður í Noregi eru mjögólíkar þeim íslensku, segir
stjórnarformaður Íslandsspila. Í
raun séu Norðmenn nú að
þurrka upp markaðinn og koma
honum í svipaðan farveg og hér
á landi.
»Rekstur spilakassa er mikiðfjárhagslegt hagsmunamál,
segir stjórnarmaður Lands-
bjargar. Verði stofnanir af tekj-
unum þurfi að finna nýjar leiðir.
»Dómsmálaráðuneytið sér umleyfisveitingu til veðleikja.